Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΙΖΟΚΟΜΜΑΤΑ Η PEPSI ΚΑΙ Η COLAΤΟ Ο ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΟ ΜΗ ΚΟΜΜΑ ΚΛΕΦΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΜΙΖΟΚΟΜΜΑΤΑ Η PEPSI ΚΑΙ Η COLA
ΤΟ Ο ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ ΚΛΕΦΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ
ΤΟ ΜΗ ΚΟΜΜΑ ΚΛΕΦΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
Ένοχες ομάδες – τρόπος του λέγειν πολιτικές – μπορούν να παράγουν μόνον ένοχα και ανήθικα πορίσματα.
Είναι η συνέχεια της απόπειρας των αποτυχημένων και διεφθαρμένων θεσμών και προσώπων να επιτύχουν την επανανομιμοποίηση τους δια μέσου μιας θυσιαστικής τελετουργίας. Θυσιάζουμε ορισμένους από την ομάδα για να συντηρηθεί η ιεραρχία.
Οι θυσιαστικές τελετουργίες χαρακτηρίζουν τις αρχαϊκές και μεσαιωνικές κοινωνίες. Όχι τις Δημοκρατίες. Όπως επίσης οι «προσυμφωνημένοι σκοτωμοί» πέντε δικοί μου - έξι δικοί σου χαρακτηρίζουν εγκληματικές ομάδες, μαφίες και όχι την πολιτική σφαίρα.
Όταν προβάλεις το «ο Τσουκάτος κλέφτης» επιδιώκεις την δική σου αθώωση και την συνέχιση των διεφθαρμένων δομών και θεσμών. Η χώρα, οι πολίτες θα κατακτήσουν μια δημόσια παιδεία και ηθική όταν προβληθεί η δομική αιτία της διαφθοράς, της ακυβερνησίας, της υπερχρέωσης, της Εθνικής μειοδοσίας και αναξιοπρέπειας που είναι το κόμμα κλέφτης. Για να το προσδιορίσουμε επιστημονικά το μη κόμμα - κλέφτης, το μιζοκόμμα όπως γράφω στο βιβλίο μου*. Το έγραψα με στόχο την καταστροφή αυτών των αποκρουστικών και παρακμιακών φαινομένων, δυστυχώς και τηλεοπτικών εικόνων. Ένα κουκλοθέατρο μαριονέτων ψευδόμενων, ενόχων, συλλαβιζόντων ή φλυαρούντων ψευτοηγεσιών.
Το έγραψα με στόχο την καλλιέργεια μίας σύγχρονης Δημοκρατικής Πολιτικής παιδείας, που θα προστατεύει τους θεσμούς, το κύρος και την ανεξαρτησία της χώρας. Η κυριαρχία της χώρας, η Εθνική κυριαρχία καταργήθηκε όχι με την υπερχρέωση. Αυτή ήταν το επακόλουθο του πολιτικού ελέγχου της χώρας, των πολιτικών θεσμών, των πολιτικών κομμάτων από τις πολυεθνικές, τις Siemens, από τους Εξωελλαδικούς παράγοντες. Όπως είπα και άλλη φορά, οι δικοί μου αντίπαλοι δεν ήταν ο Σημίτης, οι άλλοι, ο υιός Παπανδρέου που επανήλθε μετά το 1989. Αυτοί δεν είχαν ιδιαίτερο βάρος.
Αντίπαλοι μου ήταν η Siemens, οι εξωπολιτικοί, οι εξωθεσμικοί παράγοντες.
Η Πολιτική, η Δικαιοσύνη, οι Νόμοι, η Δημοκρατική Διαλεκτική, η Ιστορία απαιτούν το κλείσιμο των μιζοκομμάτων του ΚΚΚΑΣΟΡ και της Ν.Δ., της Pepsi και της Cola.
Αυτών των αποκρουστικών δομών και ομάδων που προσέβαλαν όσο ποτέ άλλοτε την χώρα.
Αυτό είναι έργο μιας νέας κοινωνίας πολιτών, μιας νέας υπό κυοφορία πολιτικής κοινωνίας και όχι ενός όχλου, των πελατών και μελών ομάδων που δεν έχουν να κάνουν με την πολιτική σφαίρα αλλά ανήκουν σε άλλες εξωπολιτικές και αντιδημοκρατικές κατηγορίες.
Ενώ έχουμε ανάγκη την απελευθερωτική δύναμη της αλήθειας αυτοί προτείνουν το σκότος και τον εξανδραποδισμό. Την σωτηρία του τέρατος.
*Μιχάλης Χαραλαμπίδης. ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ - Ο ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΡΑΒΩΝ.
Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη polis-agora.blogspot.com
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
ΡΟΥΜΕΛΗ: Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ
ΡΟΥΜΕΛΗ: Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ
Του Γιάννη Χούτα*
Γίνεται σ’ όλους αισθητό ότι βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή. Η δική μας γενιά παραδίδει στην επόμενη μια χρεοκοπημένη χώρα. Αντί για εθνική ανεξαρτησία και απεξάρτηση πήγαμε στην επιτήρηση. Η νέα γενιά θάναι η μοναδική γενιά στην ιστορία που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.
Τρελαίνομαι, όταν συνειδητοποιώ πως είμαι πολίτης της πιο διεφθαρμένης χώρας στον κόσμο και δεν ξέρω τι να κάνω, πως ν’ αντιδράσω. Αφού την διαφθορά αναλαμβάνουν να την καταπολεμήσουν οι πιο διεφθαρμένες οντότητες-τα αδηφάγα μιζοκόμματα, πούναι πνιγμένα στις μίζες. Έφαγαν ακόμα και τις κρατικές επιχορηγήσεις της επόμενης 7ετίας. Επόμενο είναι η διαφθορά να επανατροφοδοτείται, να επιτείνεται, η κρίση να μετατρέπεται σε εθνική τραγωδία.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να ζητήσουμε ν’ αποστρατευθεί όλη αυτή η πολιτική κάστα της μεταπολίτευσης. Να παραιτηθούν οικιοθελώς, αν τους έχει μείνει λίγο φιλότιμο, όπως τα παράτησε η χούντα μετά την τραγωδία της Κύπρου. Όχι να παραδίδει ο ένας στον άλλον ή να συνεχίζουν και οι δυο μαζί με οικουμενικές.
Τώρα που όλοι μας επαναπροσδιοριζόμαστε πιστεύω ότι η γνώση που σωρεύτηκε στα μυαλά μας απ’ όλη αυτή την περίοδο θα γίνει δύναμη για να φτιαχτεί κάτι αξιοπρεπές. Και αναρωτιόμαστε. Εμείς σαν Ομοσπονδία Βαλτινών, σαν Σύλλογοι τι κάνουμε; Ποιος είναι ο ρόλος μας στη νέα εποχή;
Οι θιασώτες της καζινοοικονομίας μας θεωρούν ντεμοντέ, κατάλοιπα του παρελθόντος και προτείνουν τη μουσειοποίηση της παράδοσης. Συκοφαντούν έννοιες όπως πατρίδα, έθνος, Ελλάδα. Καταργούν ταυτότητες και ιστορικές περιφέρειες.
Με τον “Καλλικράτη” τεμάχισαν τη χώρα, όπως χάραζαν οι αποικιοκράτες τα σύνορα των κρατών στην Αφρική ή όπως χωρίζουν οι Αμερικανοί τα εδάφη τους που δεν έχουν ιστορία και ονομάζουν τις λεωφόρους τους με νούμερα. Εμάς μας έκαναν Δυτικοελλαδίτες και στους Πελοποννήσιους έφτιαξαν μια Πελοπόννησο χωρίς Ολυμπία1. Τραγελαφικές καταστάσεις.
Διατηρούν επίσης το προσωρινό, από τη σύσταση του μικρού Ελλαδικού Βασιλείου, αλλά επιλήψιμο στις μέρες μας, όνομα Στερεά Ελλάδα· λες και τα τμήματά της μη νησιωτικής χώρας (Ήπειρος, Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη) δεν είναι Ελλάδα. Εκχωρούν έτσι την ρωμαίικη παράδοσή μας και ενισχύουν την Καρλομάγνεια εκδοχή της ιστορίας, ενώ θάπρεπε ν’ αποτελεί τιμή για μας που οι Οθωμανοί, αναγνωρίζοντάς μας ως Ρουμελιώτες, επιβεβαίωναν την μη ενσωμάτωσή μας στους κατακτητές.
Όμως η ιστορία, η παράδοση, οι ταυτότητες δεν είναι αναγκαίες μόνο για την αυτογνωσία, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση ενός λαού. Έχουν και άλλη πιο άμεση, πρακτική αξία.
Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την αεριτζίδικη οικονομία, τότε θα πρέπει να πάμε σε μια παραγωγική οικονομία που θα βασίζεται σε προϊόντα επώνυμα. Σε προϊόντα που θάχουν ποιότητα αλλά και συμβολική αξία. Την ποιότητα των προϊόντων θα την εγγυάται ο παραγωγός και η τοποθεσία. Την συμβολική αξία των προϊόντων θα την προσδίδει ο τόπος και η ιστορία του, η ταυτότητα του τόπου, το όνομά του. Σκεφτείτε τι αποκρουστική εικόνα θα δημιουργούσε το όνομα Βάλτος, αν δεν είχε την ιστορία του, τον Κατσαντώνη, τους κλεφταρματολούς, το τραγούδι του «κάτω στου Βάλτου τα χωριά», που κάνουν όλα αυτά το όνομα ελκυστικό.
Για την ανάδειξη του τόπου μας, των αξιών του, των αξιοθέατων και της ιστορίας του, οι Σύλλογοι και η Ομοσπονδία μας έχουν να κάνουν πολλά. Είχα μιλήσει παλιότερα για το πόσο σύγχρονη είναι μια πολιτική ανάδειξης των παραδοσιακών γεύσεων ενός τόπου και αξιοποίησης των τοπικών παραγωγικών συστημάτων. Επίσης είχα αναφερθεί στη σημασία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς καθώς και στις δυνατότητες που έχει αυτήν την περίοδο το τοπικό να γίνει και παγκόσμιο2.
Σήμερα προτείνω ν’ απαιτήσουμε από το Δήμο Αμφιλοχίας να ανεγερθεί μνημείο του Κατσαντώνη, που έδωσε τόσες μάχες στο Βάλτο και αποτελεί εθνικό σύμβολο αντρειοσύνης και αντίστασης. Ν’ ακολουθήσει μνημείο για τον ΓιωργοΘώμο, που “τον θεωρούσαν έναν δεύτερο Ανδρούτσο”, όπως γράφει ο Φωριέλ και στη συνέχεια για τους υπόλοιπους αγωνιστές. Φοβάμαι ότι αργήσαμε πολύ και το 2021 δεν θάχουμε προλάβει να επιτελέσουμε το χρέος μας ούτε για τους μισούς από τους αγωνιστές της λευτεριάς του τόπου μας.
Προτείνω επίσης ν’ αναληφθεί πρωτοβουλία για τη Ρούμελη και την ρουμελιώτικη ταυτότητά μας. Να διαμαρτυρηθούμε ως πολιτιστικοί σύλλογοι, που είναι κατά κάποιο τρόπο η ψυχή του Βάλτου και των Βαλτινών. Να τονίσουμε ότι νιώθουμε όχι μόνο άβολα με την ταυτότητά του Δυτικοελλαδίτη αλλά επίσης και ότι είναι αδιανόητο σε μας - το ξέρουμε πολύ καλά αυτό - να συνυπάρξουμε σε μια τριτοβάθμια περιφερειακή Δυτικοελλαδίτικη πολιτιστική έκφραση.
Όταν όλοι ψάχνουν να κατοχυρώσουν ένα όνομα και μια ταυτότητα για να σταθούν στον κόσμο, αφού αυτά είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη, σε μας τα διαγράφουν. Είναι σα να παίρνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Όμως έχουμε δικαίωμα στο ιστορικό μας όνομα. Έχουμε δικαίωμα στα εφόδια που μας έδωσε η ιστορία και οι αγώνες τόσων γενιών.
* Από την ομιλία του στη συνέλευση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Βάλτου
1.Polis-Agora.blogspot.com.
2.Χαραλαμπίδης, Μ., Αγροφιλία, Αγροτική Αναγέννηση, Νέα Αγροτικότητα, εκδ. Στράβων
Του Γιάννη Χούτα*
Γίνεται σ’ όλους αισθητό ότι βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή. Η δική μας γενιά παραδίδει στην επόμενη μια χρεοκοπημένη χώρα. Αντί για εθνική ανεξαρτησία και απεξάρτηση πήγαμε στην επιτήρηση. Η νέα γενιά θάναι η μοναδική γενιά στην ιστορία που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.
Τρελαίνομαι, όταν συνειδητοποιώ πως είμαι πολίτης της πιο διεφθαρμένης χώρας στον κόσμο και δεν ξέρω τι να κάνω, πως ν’ αντιδράσω. Αφού την διαφθορά αναλαμβάνουν να την καταπολεμήσουν οι πιο διεφθαρμένες οντότητες-τα αδηφάγα μιζοκόμματα, πούναι πνιγμένα στις μίζες. Έφαγαν ακόμα και τις κρατικές επιχορηγήσεις της επόμενης 7ετίας. Επόμενο είναι η διαφθορά να επανατροφοδοτείται, να επιτείνεται, η κρίση να μετατρέπεται σε εθνική τραγωδία.
Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, πρέπει να ζητήσουμε ν’ αποστρατευθεί όλη αυτή η πολιτική κάστα της μεταπολίτευσης. Να παραιτηθούν οικιοθελώς, αν τους έχει μείνει λίγο φιλότιμο, όπως τα παράτησε η χούντα μετά την τραγωδία της Κύπρου. Όχι να παραδίδει ο ένας στον άλλον ή να συνεχίζουν και οι δυο μαζί με οικουμενικές.
Τώρα που όλοι μας επαναπροσδιοριζόμαστε πιστεύω ότι η γνώση που σωρεύτηκε στα μυαλά μας απ’ όλη αυτή την περίοδο θα γίνει δύναμη για να φτιαχτεί κάτι αξιοπρεπές. Και αναρωτιόμαστε. Εμείς σαν Ομοσπονδία Βαλτινών, σαν Σύλλογοι τι κάνουμε; Ποιος είναι ο ρόλος μας στη νέα εποχή;
Οι θιασώτες της καζινοοικονομίας μας θεωρούν ντεμοντέ, κατάλοιπα του παρελθόντος και προτείνουν τη μουσειοποίηση της παράδοσης. Συκοφαντούν έννοιες όπως πατρίδα, έθνος, Ελλάδα. Καταργούν ταυτότητες και ιστορικές περιφέρειες.
Με τον “Καλλικράτη” τεμάχισαν τη χώρα, όπως χάραζαν οι αποικιοκράτες τα σύνορα των κρατών στην Αφρική ή όπως χωρίζουν οι Αμερικανοί τα εδάφη τους που δεν έχουν ιστορία και ονομάζουν τις λεωφόρους τους με νούμερα. Εμάς μας έκαναν Δυτικοελλαδίτες και στους Πελοποννήσιους έφτιαξαν μια Πελοπόννησο χωρίς Ολυμπία1. Τραγελαφικές καταστάσεις.
Διατηρούν επίσης το προσωρινό, από τη σύσταση του μικρού Ελλαδικού Βασιλείου, αλλά επιλήψιμο στις μέρες μας, όνομα Στερεά Ελλάδα· λες και τα τμήματά της μη νησιωτικής χώρας (Ήπειρος, Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη) δεν είναι Ελλάδα. Εκχωρούν έτσι την ρωμαίικη παράδοσή μας και ενισχύουν την Καρλομάγνεια εκδοχή της ιστορίας, ενώ θάπρεπε ν’ αποτελεί τιμή για μας που οι Οθωμανοί, αναγνωρίζοντάς μας ως Ρουμελιώτες, επιβεβαίωναν την μη ενσωμάτωσή μας στους κατακτητές.
Όμως η ιστορία, η παράδοση, οι ταυτότητες δεν είναι αναγκαίες μόνο για την αυτογνωσία, την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση ενός λαού. Έχουν και άλλη πιο άμεση, πρακτική αξία.
Αν θέλουμε να ξεφύγουμε από την αεριτζίδικη οικονομία, τότε θα πρέπει να πάμε σε μια παραγωγική οικονομία που θα βασίζεται σε προϊόντα επώνυμα. Σε προϊόντα που θάχουν ποιότητα αλλά και συμβολική αξία. Την ποιότητα των προϊόντων θα την εγγυάται ο παραγωγός και η τοποθεσία. Την συμβολική αξία των προϊόντων θα την προσδίδει ο τόπος και η ιστορία του, η ταυτότητα του τόπου, το όνομά του. Σκεφτείτε τι αποκρουστική εικόνα θα δημιουργούσε το όνομα Βάλτος, αν δεν είχε την ιστορία του, τον Κατσαντώνη, τους κλεφταρματολούς, το τραγούδι του «κάτω στου Βάλτου τα χωριά», που κάνουν όλα αυτά το όνομα ελκυστικό.
Για την ανάδειξη του τόπου μας, των αξιών του, των αξιοθέατων και της ιστορίας του, οι Σύλλογοι και η Ομοσπονδία μας έχουν να κάνουν πολλά. Είχα μιλήσει παλιότερα για το πόσο σύγχρονη είναι μια πολιτική ανάδειξης των παραδοσιακών γεύσεων ενός τόπου και αξιοποίησης των τοπικών παραγωγικών συστημάτων. Επίσης είχα αναφερθεί στη σημασία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς καθώς και στις δυνατότητες που έχει αυτήν την περίοδο το τοπικό να γίνει και παγκόσμιο2.
Σήμερα προτείνω ν’ απαιτήσουμε από το Δήμο Αμφιλοχίας να ανεγερθεί μνημείο του Κατσαντώνη, που έδωσε τόσες μάχες στο Βάλτο και αποτελεί εθνικό σύμβολο αντρειοσύνης και αντίστασης. Ν’ ακολουθήσει μνημείο για τον ΓιωργοΘώμο, που “τον θεωρούσαν έναν δεύτερο Ανδρούτσο”, όπως γράφει ο Φωριέλ και στη συνέχεια για τους υπόλοιπους αγωνιστές. Φοβάμαι ότι αργήσαμε πολύ και το 2021 δεν θάχουμε προλάβει να επιτελέσουμε το χρέος μας ούτε για τους μισούς από τους αγωνιστές της λευτεριάς του τόπου μας.
Προτείνω επίσης ν’ αναληφθεί πρωτοβουλία για τη Ρούμελη και την ρουμελιώτικη ταυτότητά μας. Να διαμαρτυρηθούμε ως πολιτιστικοί σύλλογοι, που είναι κατά κάποιο τρόπο η ψυχή του Βάλτου και των Βαλτινών. Να τονίσουμε ότι νιώθουμε όχι μόνο άβολα με την ταυτότητά του Δυτικοελλαδίτη αλλά επίσης και ότι είναι αδιανόητο σε μας - το ξέρουμε πολύ καλά αυτό - να συνυπάρξουμε σε μια τριτοβάθμια περιφερειακή Δυτικοελλαδίτικη πολιτιστική έκφραση.
Όταν όλοι ψάχνουν να κατοχυρώσουν ένα όνομα και μια ταυτότητα για να σταθούν στον κόσμο, αφού αυτά είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη, σε μας τα διαγράφουν. Είναι σα να παίρνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Όμως έχουμε δικαίωμα στο ιστορικό μας όνομα. Έχουμε δικαίωμα στα εφόδια που μας έδωσε η ιστορία και οι αγώνες τόσων γενιών.
* Από την ομιλία του στη συνέλευση της Ομοσπονδίας Συλλόγων Βάλτου
1.Polis-Agora.blogspot.com.
2.Χαραλαμπίδης, Μ., Αγροφιλία, Αγροτική Αναγέννηση, Νέα Αγροτικότητα, εκδ. Στράβων
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙΣ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ ΟΠΩΣ Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Μιλώντας στην Χαλκίδα*)
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙΣ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ
ΟΠΩΣ Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
Όταν το κυβερνώ το κάνεις παρκάρω στο Κράτος, σπαταλώ και ιδιοποιούμαι το δημόσιο χρήμα και εξασφαλίζω πελάτες, πολιτικό στρατό. Η Οθωμανική αντίληψη του κυβερνώ των πρασίνων και γαλάζιων πασάδων και Μπέηδων που κυριάρχησε στην μεταπολίτευση.
Όταν την παραγωγική και δημιουργική παιδεία την αντικαθιστάς με την αντιεκπαίδευση του «είναι πολύ in να είσαι τζογαδόρος στο χρηματιστήριο».
Όταν αντί για την πολεοδομική – αρχιτεκτονική επαναθεμελίωση των Πόλεων μεταβάλεις τα ιστορικά τους κέντρα σε ναρκοπόλεις, σε λημέρια Βαλκανικής και Καυκάσιας εγκληματικότητας, σε υπαίθρια πεζοδρομιακά παζάρια.
Όταν δολοφονείς τις πόλεις σου και ειδικά την Αθήνα αντί να τις αναγεννάς και να χτίζεις νέες.
Όταν το όραμα σου επί δεκαετίες είναι η συρρίκνωση της υπαίθρου την περίοδο 1974-2000 που όλη η Ευρώπη οικοδομούσε μια ανταγωνιστική ύπαιθρο.
Όταν νοθεύεις την εκλογική διαδικασία, την καθολική ψηφοφορία και την δημοκρατική πολιτική διαλεκτική με τον Κοσκοτά, την SIEMENS, τα λόμπυ, τον Εξωελλαδικό παράγοντα.
Όταν μεταβάλεις την πολιτική σε μιζοπολιτική, το πολιτικό Κόμμα σε μιζοκόμμα και golden party.
Όταν προωθείς συστηματικά τον μισελληνισμό, συκοφαντείς την Ελληνικότητα, προσβάλεις τους Έλληνες νεκρούς χορεύοντας επάνω στα κόκαλα των νεκρών της Σμύρνης. Προσκυνάς τον Χίτλερ των Ελλήνων τον Κεμάλ την ίδια περίοδο που όλες οι κοινωνίες και οικονομίες βρίσκουν στην Ελληνικότητα τις πηγές της δημιουργικότητας τους, της επιχειρηματικότητας τους αλλά και τις πηγές ενός νέου ανθρωπισμού που έχει ανάγκη ο Πλανήτης γη.
Όταν την Διεθνιστική αλληλεγγύη, την ιστορική Εθνική ταυτότητα, την στρατηγική της χώρας την μεταβάλεις σε διεθνή χαφιεδισμό συμβάλλοντας στον εγκλεισμό στην Γυάρο της Προποντίδας του νόμιμου ηγέτη ενός λαού, ενός Έλληνα στην παιδεία του και λάτρη της Ελλάδας του Αμπτουλάχ Οτσαλάν.
Όταν επί τέσσερις δεκαετίες αντί να δώσεις ένα παράδειγμα ηθικών πολιτικών αξιών. Αντί να σκεφτείς το καλό της Πόλης, της Πατρίδας, του τόπου, της Ελλάδας προβάλεις τις κάθε είδους υπαρξιακές στερήσεις και ανάγκες σου, τον καριερισμό σου, το ατομικό συμφέρον, το δικό σου, της παρέας, της οικογένειας, της κάστας.
Όταν η Ελλάδα μπορούσε σήμερα να δανείζει αντί να δανείζεται με ληστρικούς όρους λόγω της ανευθυνότητας, της ανικανότητας σου και πολλά άλλα αίτια.
Όταν πολλά όταν.
Τότε έχεις μόνον μια επιλογή ώστε για πρώτη φορά να φανείς χρήσιμος σε αυτόν τον ιερό τόπο.
Να παραδώσεις την ευθύνη σε μια Κυβέρνηση Τεχνοκρατών – όχι Οικουμενική που θα συντηρούσε το πλέον ανίκανο και ένοχο πολιτικό προσωπικό – όπως η χούντα μετά την τραγωδία της Κύπρου παρέδωσε στους πολιτικούς.
Γιατί στερείσαι οποιασδήποτε ιστορικής, ηθικής, πολιτικής νομιμοποίησης.
Αυτή ήταν η λύση για την χώρα από το 2008, το 2009, το 2010 αυτή παραμένει σήμερα.
Ο σχηματισμός Κυβέρνησης Τεχνοκρατών εκτός από την αποτελεσματικότητα της έχει κύρια μεγάλη ηθική σημασία. Περιέχει ένα μήνυμα, έναν ηθικό συμβολισμό μιας ηθικής και πολιτικής αναγέννησης.
Συμβολίζει την απαλλαγή, την ασυνέχεια, την ιστορική καταδίκη ενός ανίκανου και διεφθαρμένου παρελθόντος, ενός πολιτικού - τρόπος του λέγειν - προσωπικού που έβλαψε όσο ποτέ άλλοτε την εικόνα της Ελλάδας και την ιστορική δυναμική της αυτήν την ιστορική περίοδο.
*Κατά την παρουσίαση των βιβλίων του: ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ Ο Εκφυλισμός ενός ιστορικού εγχειρήματος - ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ – ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΝΕΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Βιβλιοπωλείο ΠΟΡΘΜΟΣ και το περιοδικό ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
(Μιλώντας στην Χαλκίδα*)
ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙΣ ΣΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΩΝ
ΟΠΩΣ Η ΧΟΥΝΤΑ ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ
Όταν το κυβερνώ το κάνεις παρκάρω στο Κράτος, σπαταλώ και ιδιοποιούμαι το δημόσιο χρήμα και εξασφαλίζω πελάτες, πολιτικό στρατό. Η Οθωμανική αντίληψη του κυβερνώ των πρασίνων και γαλάζιων πασάδων και Μπέηδων που κυριάρχησε στην μεταπολίτευση.
Όταν την παραγωγική και δημιουργική παιδεία την αντικαθιστάς με την αντιεκπαίδευση του «είναι πολύ in να είσαι τζογαδόρος στο χρηματιστήριο».
Όταν αντί για την πολεοδομική – αρχιτεκτονική επαναθεμελίωση των Πόλεων μεταβάλεις τα ιστορικά τους κέντρα σε ναρκοπόλεις, σε λημέρια Βαλκανικής και Καυκάσιας εγκληματικότητας, σε υπαίθρια πεζοδρομιακά παζάρια.
Όταν δολοφονείς τις πόλεις σου και ειδικά την Αθήνα αντί να τις αναγεννάς και να χτίζεις νέες.
Όταν το όραμα σου επί δεκαετίες είναι η συρρίκνωση της υπαίθρου την περίοδο 1974-2000 που όλη η Ευρώπη οικοδομούσε μια ανταγωνιστική ύπαιθρο.
Όταν νοθεύεις την εκλογική διαδικασία, την καθολική ψηφοφορία και την δημοκρατική πολιτική διαλεκτική με τον Κοσκοτά, την SIEMENS, τα λόμπυ, τον Εξωελλαδικό παράγοντα.
Όταν μεταβάλεις την πολιτική σε μιζοπολιτική, το πολιτικό Κόμμα σε μιζοκόμμα και golden party.
Όταν προωθείς συστηματικά τον μισελληνισμό, συκοφαντείς την Ελληνικότητα, προσβάλεις τους Έλληνες νεκρούς χορεύοντας επάνω στα κόκαλα των νεκρών της Σμύρνης. Προσκυνάς τον Χίτλερ των Ελλήνων τον Κεμάλ την ίδια περίοδο που όλες οι κοινωνίες και οικονομίες βρίσκουν στην Ελληνικότητα τις πηγές της δημιουργικότητας τους, της επιχειρηματικότητας τους αλλά και τις πηγές ενός νέου ανθρωπισμού που έχει ανάγκη ο Πλανήτης γη.
Όταν την Διεθνιστική αλληλεγγύη, την ιστορική Εθνική ταυτότητα, την στρατηγική της χώρας την μεταβάλεις σε διεθνή χαφιεδισμό συμβάλλοντας στον εγκλεισμό στην Γυάρο της Προποντίδας του νόμιμου ηγέτη ενός λαού, ενός Έλληνα στην παιδεία του και λάτρη της Ελλάδας του Αμπτουλάχ Οτσαλάν.
Όταν επί τέσσερις δεκαετίες αντί να δώσεις ένα παράδειγμα ηθικών πολιτικών αξιών. Αντί να σκεφτείς το καλό της Πόλης, της Πατρίδας, του τόπου, της Ελλάδας προβάλεις τις κάθε είδους υπαρξιακές στερήσεις και ανάγκες σου, τον καριερισμό σου, το ατομικό συμφέρον, το δικό σου, της παρέας, της οικογένειας, της κάστας.
Όταν η Ελλάδα μπορούσε σήμερα να δανείζει αντί να δανείζεται με ληστρικούς όρους λόγω της ανευθυνότητας, της ανικανότητας σου και πολλά άλλα αίτια.
Όταν πολλά όταν.
Τότε έχεις μόνον μια επιλογή ώστε για πρώτη φορά να φανείς χρήσιμος σε αυτόν τον ιερό τόπο.
Να παραδώσεις την ευθύνη σε μια Κυβέρνηση Τεχνοκρατών – όχι Οικουμενική που θα συντηρούσε το πλέον ανίκανο και ένοχο πολιτικό προσωπικό – όπως η χούντα μετά την τραγωδία της Κύπρου παρέδωσε στους πολιτικούς.
Γιατί στερείσαι οποιασδήποτε ιστορικής, ηθικής, πολιτικής νομιμοποίησης.
Αυτή ήταν η λύση για την χώρα από το 2008, το 2009, το 2010 αυτή παραμένει σήμερα.
Ο σχηματισμός Κυβέρνησης Τεχνοκρατών εκτός από την αποτελεσματικότητα της έχει κύρια μεγάλη ηθική σημασία. Περιέχει ένα μήνυμα, έναν ηθικό συμβολισμό μιας ηθικής και πολιτικής αναγέννησης.
Συμβολίζει την απαλλαγή, την ασυνέχεια, την ιστορική καταδίκη ενός ανίκανου και διεφθαρμένου παρελθόντος, ενός πολιτικού - τρόπος του λέγειν - προσωπικού που έβλαψε όσο ποτέ άλλοτε την εικόνα της Ελλάδας και την ιστορική δυναμική της αυτήν την ιστορική περίοδο.
*Κατά την παρουσίαση των βιβλίων του: ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ Ο Εκφυλισμός ενός ιστορικού εγχειρήματος - ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ – ΠΟΛΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΝΕΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, σε εκδήλωση που διοργάνωσε το Βιβλιοπωλείο ΠΟΡΘΜΟΣ και το περιοδικό ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011
ΧΑΛΚΙΔΑ Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011. Ώρα 19.00
ΧΑΛΚΙΔΑ. Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011. Ώρα 19.00
Θέμα: Το τέλος των Μεταπολιτευτικών Κομμάτων. Για μια νέα Πολιτική και Αναπτυξιακή Παιδεία.
Διοργάνωση:Το βιβλιοπωλείο ΠΟΡΘΜΟΣ και το περιοδικό ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ
Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΚΑΣΤΑ
Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΠΡΟΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΚΑΣΤΑ
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Η πρόταση μου για την δημιουργία Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης με Πρωθυπουργό και Υπουργούς τεχνοκράτες είχε ορισμένες πολιτικές αφετηρίες, αυτονόητες για τις ώριμες Δημοκρατικά χώρες. Ακολούθησε μια παράλληλη πρόταση του κ. Μητσοτάκη που κινήθηκε σε μια λογική κάλυψης μεν του κενού αλλά στα πλαίσια συντήρησης των τελματικών για την χώρα ισορροπιών και όχι υπέρβασης τους.
Η μια αφετηρία είναι ιστορικού τύπου. Η Ελλάδα πρέπει – έστω και στο και πέντε – να μπει στον νέο αιώνα με την μεγαλύτερη συγκέντρωση και ενεργοποίηση δυνάμεων, θελήσεων, προσδοκιών. Ένα πολιτικό 1909. Μια ώριμη δημοκρατία σε αυτές τις περιόδους σκέφτεται με όρους ιστορικού κύκλου και Εθνικής ευθύνης. Επιδιώκει όχι μόνον μια υψηλή αλλά μια άλλη σφαίρα συγκατάθεσης και εκκίνησης. Όχι την συγκυριακή τακτοποίηση και συντήρηση των παρακμιακών υπολειμμάτων της μεταπολίτευσης. Ένα λίφτινγκ ενός γερασμένου και διεφθαρμένου οικοδομήματος. Στα πλαίσια μιας επιβαλλόμενης εκβιαστικής συγκατάθεσης, σε συνθήκες της υψηλότερης ιστορικά αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Με μια ομάδα που κατέχει το κράτος με το χαμηλότερο ποσοτικά και ποιοτικά ποσοστό αποδοχής.
Η δεύτερη αφορά μια παγιωμένη στην ιστορία και την πολιτική αρχή η οποία υποστηρίζει ότι δεν μπορούν να σχεδιάσουν το μέλλον αυτοί που είναι ένοχοι για το παρελθόν και το παρόν. Ούτε να λύσουν προβλήματα, την χρεοκοπία που οι ίδιοι δημιούργησαν. Το επαναλαμβανόμενο ανά δεκαπενταετία μαρτύριο του Σίσυφου(1).
Η κυβέρνηση αυτή θα βάλει την χώρα, την κοινωνία, τους θεσμούς και τους πολίτες σε μια σφαίρα αυτογνωσίας, αυτοκριτικής και αυτουπευθηνοποίησης, οι οποίες απουσίαζαν τις προηγούμενες δεκαετίες. Ήταν οι δεκαετίες της ανεύθυνης και ανήθικης συναλλαγής «πολιτικής» και «πολιτών» θεμελιωμένης στην κατανάλωση των Ευρωπαϊκών πόρων, της χρέωσης και της Ελλαδοφαγίας όπως την ονομάζω. Η κυβέρνηση αυτή θα εκπέμπει το νόημα της συλλογικής υπευθυνοποιησης, αυτοτιμωρισίας και αυτοσυνειδησίας του συστήματος - Ελλάδα. Ότι δηλαδή λαός και άρχοντες δεν κατέκτησαν ακόμη την ικανότητα, την πολιτική παιδεία και την δημόσια ηθική να κυβερνούν και να κυβερνώνται.
Η κυβέρνηση αυτή θα αντιμετωπίσει το ζήτημα του χρέους από μια σφαίρα υψηλής αποδοχής αλλά και υψηλής κυβερνητικής επάρκειας και ικανότητας. Όχι με διαρκείς γκάφες. Το υψηλό της κύρος εντός και εκτός της χώρας θα μεταφράζεται σε ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο Διεθνούς, Ευρωπαϊκής παρουσίας, διαπραγμάτευσης, σεβασμού και όχι υποτίμησης, διασυρμού και ευτελισμού της.
Εδώ επιλέγουν με υψηλή ελαφρότητα την εξουσία έστω και ταπεινωμένοι και λοιδορούμενοι. Χωρίς εσωτερικό και διεθνές κύρος.
Πάντοτε αυτές οι ομάδες και τα πρόσωπα χαρακτηρίζονταν από ένα εγωιστικό, τραγικό - κωμικό καταστροφισμό. Είναι ο χρόνιος πόθος της εξουσίας.
Η μεταβατική περίοδος μιας κυβέρνησης ειδικών στηριγμένης στην Εθνική συγκατάθεση και συστράτευση θα δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την επαναθεμελίωση του μορφωτικού και πολιτικού τοπίου της χώρας. Τις προϋποθέσεις για την επιστροφή δηλαδή της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Η χώρα μπήκε, είναι στο μαγνητόφωνο όχι στην πολιτική. Πριν χρόνια ήταν στον γύψο. Το μαγνητόφωνο και ο γύψος έχουν πολλά κοινά.
Όσον αφορά το ποιος θα πληρώσει το χρέος και τα ελλείμματα. Το χρέος ειδικά στην Ελλάδα είναι πολιτικό. Το δημιούργησε ο ανήθικος τρόπος συνάντησης των αιτημάτων και των προσφορών «Πολιτικών», «Κυβερνώντων», «Πολιτών», «Επιχειρηματιών», ο τρόπος δηλαδή που κυβερνήθηκε στην ακυβερνησία της η χώρα επί δεκαετίες. Το 1981 τους πρότεινα ένα άλλο κυβερνητικό παράδειγμα και ηθικό πρότυπο. Για αυτό δεν έγινα υπουργός. Πολύ εύκολο μου ήταν. Δεν νομίζω όμως να κατανόησαν οι «πολίτες» και ειδικά οι λεγόμενοι δημοκρατικοί ή οι πρώην δημοκρατικοί ότι τους πρότεινα ένα άλλο πρότυπο διακυβέρνησης. Ίσως το κατάλαβαν τώρα σε κατάσταση πένθους. Η ευφορία της εξουσίας τους καθιστούσε τυφλούς και ωφελιμιστές.
Το δημόσιο χρέος είναι χρέος της χώρας αλλά μεταφράζεται σε κέρδη μιας πολυδιάστατης Κάστας. Αυτή η κάστα πρέπει να πληρώσει. Όσοι ιδιοποιήθηκαν το δημόσιο χρήμα και τα Ευρωπαϊκά πακέτα. Αλλού τα Ευρωπαϊκά πακέτα έγιναν υποδομές. Εδώ έγιναν πακέτα τσέπης όπως το σχέδιο Μάρσαλ ονομάσθηκε σχέδιο μάσα.
Μπορεί η αληθινή πολιτική να μην μπορεί να αποκαλύψει την απάτη, την πολιτική ως απάτη(2) γιατί είναι απαγορευμένη, αλλά είναι η Φύση και οι Θεοί του Ολύμπου που την αποκαλύπτουν. Μιλώ για τα Τέμπη και τον Αγιόκαμπο. Πριν 100 χρόνια πέρασαν ηρωικά τον Σαραντάπορο. Τώρα τον περνούν ταπεινωμένοι και ένοχοι.
Η πολιτική, κοινωνική, οικονομική γεωγραφία της κάστας είναι ορατή. Μπορεί να επιβληθεί ένας πολιτικός φόρος. Επιστροφή ουσιαστικά του δημόσιου χρήματος που ιδιοποιήθηκαν. Αρχίζοντας από τους πρώην και νυν πρωθυπουργούς έως τις άλλες διακλαδώσεις της κάστας. Δεν είναι τάξεις είναι κάστα. Πρώτα όμως πρέπει να καταργηθεί η δημόσια χρηματοδότηση των κομμάτων μη - κομμάτων. Γιατί εκτός των άλλων είναι μη παραγωγικά μορφωτικά και πολιτικά. Επιβαρύνουν αντί να ελαφρύνουν τον προϋπολογισμό. Είναι χρεοβόρα κοστίζουν πολύ και εξειδικεύονται στην διανοητική και πολιτική κλοπή αντί την παραγωγή ιδεών προγραμμάτων και σχεδίων.
Αντί όμως της κατάργησης της δημόσιας χρηματοδότησης ή την άρνηση είσπραξης της, στις σημερινές συνθήκες το ΚΚΚΑΣΟΡ και η Ν.Δ. προυσέπραξαν τις ετήσιες δόσεις τους έως το 2017.
Τι θα λένε ο Θ. Κολοκοτρώνης ,ο Δ. Υψηλάντης και ο Ι. Καποδίστριας;
« 200 χρόνια μετά και έχουν τον Τούρκο μέσα τους».
Αναφορές
(1) Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Από το ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ ο εκφυλισμός ενός ιστορικού εγχειρήματος. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ 2009
(2) Στο ίδιο
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΚΑΣΤΑ
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Η πρόταση μου για την δημιουργία Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης με Πρωθυπουργό και Υπουργούς τεχνοκράτες είχε ορισμένες πολιτικές αφετηρίες, αυτονόητες για τις ώριμες Δημοκρατικά χώρες. Ακολούθησε μια παράλληλη πρόταση του κ. Μητσοτάκη που κινήθηκε σε μια λογική κάλυψης μεν του κενού αλλά στα πλαίσια συντήρησης των τελματικών για την χώρα ισορροπιών και όχι υπέρβασης τους.
Η μια αφετηρία είναι ιστορικού τύπου. Η Ελλάδα πρέπει – έστω και στο και πέντε – να μπει στον νέο αιώνα με την μεγαλύτερη συγκέντρωση και ενεργοποίηση δυνάμεων, θελήσεων, προσδοκιών. Ένα πολιτικό 1909. Μια ώριμη δημοκρατία σε αυτές τις περιόδους σκέφτεται με όρους ιστορικού κύκλου και Εθνικής ευθύνης. Επιδιώκει όχι μόνον μια υψηλή αλλά μια άλλη σφαίρα συγκατάθεσης και εκκίνησης. Όχι την συγκυριακή τακτοποίηση και συντήρηση των παρακμιακών υπολειμμάτων της μεταπολίτευσης. Ένα λίφτινγκ ενός γερασμένου και διεφθαρμένου οικοδομήματος. Στα πλαίσια μιας επιβαλλόμενης εκβιαστικής συγκατάθεσης, σε συνθήκες της υψηλότερης ιστορικά αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Με μια ομάδα που κατέχει το κράτος με το χαμηλότερο ποσοτικά και ποιοτικά ποσοστό αποδοχής.
Η δεύτερη αφορά μια παγιωμένη στην ιστορία και την πολιτική αρχή η οποία υποστηρίζει ότι δεν μπορούν να σχεδιάσουν το μέλλον αυτοί που είναι ένοχοι για το παρελθόν και το παρόν. Ούτε να λύσουν προβλήματα, την χρεοκοπία που οι ίδιοι δημιούργησαν. Το επαναλαμβανόμενο ανά δεκαπενταετία μαρτύριο του Σίσυφου(1).
Η κυβέρνηση αυτή θα βάλει την χώρα, την κοινωνία, τους θεσμούς και τους πολίτες σε μια σφαίρα αυτογνωσίας, αυτοκριτικής και αυτουπευθηνοποίησης, οι οποίες απουσίαζαν τις προηγούμενες δεκαετίες. Ήταν οι δεκαετίες της ανεύθυνης και ανήθικης συναλλαγής «πολιτικής» και «πολιτών» θεμελιωμένης στην κατανάλωση των Ευρωπαϊκών πόρων, της χρέωσης και της Ελλαδοφαγίας όπως την ονομάζω. Η κυβέρνηση αυτή θα εκπέμπει το νόημα της συλλογικής υπευθυνοποιησης, αυτοτιμωρισίας και αυτοσυνειδησίας του συστήματος - Ελλάδα. Ότι δηλαδή λαός και άρχοντες δεν κατέκτησαν ακόμη την ικανότητα, την πολιτική παιδεία και την δημόσια ηθική να κυβερνούν και να κυβερνώνται.
Η κυβέρνηση αυτή θα αντιμετωπίσει το ζήτημα του χρέους από μια σφαίρα υψηλής αποδοχής αλλά και υψηλής κυβερνητικής επάρκειας και ικανότητας. Όχι με διαρκείς γκάφες. Το υψηλό της κύρος εντός και εκτός της χώρας θα μεταφράζεται σε ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο Διεθνούς, Ευρωπαϊκής παρουσίας, διαπραγμάτευσης, σεβασμού και όχι υποτίμησης, διασυρμού και ευτελισμού της.
Εδώ επιλέγουν με υψηλή ελαφρότητα την εξουσία έστω και ταπεινωμένοι και λοιδορούμενοι. Χωρίς εσωτερικό και διεθνές κύρος.
Πάντοτε αυτές οι ομάδες και τα πρόσωπα χαρακτηρίζονταν από ένα εγωιστικό, τραγικό - κωμικό καταστροφισμό. Είναι ο χρόνιος πόθος της εξουσίας.
Η μεταβατική περίοδος μιας κυβέρνησης ειδικών στηριγμένης στην Εθνική συγκατάθεση και συστράτευση θα δημιουργήσει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την επαναθεμελίωση του μορφωτικού και πολιτικού τοπίου της χώρας. Τις προϋποθέσεις για την επιστροφή δηλαδή της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ. Η χώρα μπήκε, είναι στο μαγνητόφωνο όχι στην πολιτική. Πριν χρόνια ήταν στον γύψο. Το μαγνητόφωνο και ο γύψος έχουν πολλά κοινά.
Όσον αφορά το ποιος θα πληρώσει το χρέος και τα ελλείμματα. Το χρέος ειδικά στην Ελλάδα είναι πολιτικό. Το δημιούργησε ο ανήθικος τρόπος συνάντησης των αιτημάτων και των προσφορών «Πολιτικών», «Κυβερνώντων», «Πολιτών», «Επιχειρηματιών», ο τρόπος δηλαδή που κυβερνήθηκε στην ακυβερνησία της η χώρα επί δεκαετίες. Το 1981 τους πρότεινα ένα άλλο κυβερνητικό παράδειγμα και ηθικό πρότυπο. Για αυτό δεν έγινα υπουργός. Πολύ εύκολο μου ήταν. Δεν νομίζω όμως να κατανόησαν οι «πολίτες» και ειδικά οι λεγόμενοι δημοκρατικοί ή οι πρώην δημοκρατικοί ότι τους πρότεινα ένα άλλο πρότυπο διακυβέρνησης. Ίσως το κατάλαβαν τώρα σε κατάσταση πένθους. Η ευφορία της εξουσίας τους καθιστούσε τυφλούς και ωφελιμιστές.
Το δημόσιο χρέος είναι χρέος της χώρας αλλά μεταφράζεται σε κέρδη μιας πολυδιάστατης Κάστας. Αυτή η κάστα πρέπει να πληρώσει. Όσοι ιδιοποιήθηκαν το δημόσιο χρήμα και τα Ευρωπαϊκά πακέτα. Αλλού τα Ευρωπαϊκά πακέτα έγιναν υποδομές. Εδώ έγιναν πακέτα τσέπης όπως το σχέδιο Μάρσαλ ονομάσθηκε σχέδιο μάσα.
Μπορεί η αληθινή πολιτική να μην μπορεί να αποκαλύψει την απάτη, την πολιτική ως απάτη(2) γιατί είναι απαγορευμένη, αλλά είναι η Φύση και οι Θεοί του Ολύμπου που την αποκαλύπτουν. Μιλώ για τα Τέμπη και τον Αγιόκαμπο. Πριν 100 χρόνια πέρασαν ηρωικά τον Σαραντάπορο. Τώρα τον περνούν ταπεινωμένοι και ένοχοι.
Η πολιτική, κοινωνική, οικονομική γεωγραφία της κάστας είναι ορατή. Μπορεί να επιβληθεί ένας πολιτικός φόρος. Επιστροφή ουσιαστικά του δημόσιου χρήματος που ιδιοποιήθηκαν. Αρχίζοντας από τους πρώην και νυν πρωθυπουργούς έως τις άλλες διακλαδώσεις της κάστας. Δεν είναι τάξεις είναι κάστα. Πρώτα όμως πρέπει να καταργηθεί η δημόσια χρηματοδότηση των κομμάτων μη - κομμάτων. Γιατί εκτός των άλλων είναι μη παραγωγικά μορφωτικά και πολιτικά. Επιβαρύνουν αντί να ελαφρύνουν τον προϋπολογισμό. Είναι χρεοβόρα κοστίζουν πολύ και εξειδικεύονται στην διανοητική και πολιτική κλοπή αντί την παραγωγή ιδεών προγραμμάτων και σχεδίων.
Αντί όμως της κατάργησης της δημόσιας χρηματοδότησης ή την άρνηση είσπραξης της, στις σημερινές συνθήκες το ΚΚΚΑΣΟΡ και η Ν.Δ. προυσέπραξαν τις ετήσιες δόσεις τους έως το 2017.
Τι θα λένε ο Θ. Κολοκοτρώνης ,ο Δ. Υψηλάντης και ο Ι. Καποδίστριας;
« 200 χρόνια μετά και έχουν τον Τούρκο μέσα τους».
Αναφορές
(1) Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Από το ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ ο εκφυλισμός ενός ιστορικού εγχειρήματος. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ 2009
(2) Στο ίδιο
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη