ΟΙ ΜΠΛΕ ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΟΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΜΩΒ ΔΕΞΙΟ – ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΙ

 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΟΙ ΜΠΛΕ ΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΟΙ ΚΙΤΡΙΝΟ ΜΩΒ

ΔΕΞΙΟ – ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΙ

Ένα κομματικό σύστημα αποτελούμενο από κόμματα μη κόμματα, από τα δεξιό – αριστερά κατάλοιπα της μεταπολίτευσης μπορεί να προσφέρει παρόμοιες κυβερνητικές συνθέσεις. Την ανακύκλωση της κακιστοκρατίας στην δεξιά ή την αριστερή εκδοχή της.

Παρόμοια κυβερνητικά μπουκέτα έχουν να προσφέρουν και οι ονομαζόμενες αντιπολιτεύσεις. Όχι κάτι διαφορετικό.

Αυτή είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ που αποσιωπάται, σκεπάζεται με την συστηματική, υποστηρικτική συμβολή των καθεστωτικών δομών.

Έχω αναφερθεί στα αίτια αυτής της λειψανδρίας, της στειρότητας.

Είναι ιστορική ευκαιρία η Ελλάδα να αρχίσει να σκέφτεται. Σ’ αυτό ως γνωστόν επικεντρώνω την δική μου δράση.

Οι οικογενειακές γιάφκες, οι εκφυλισμένες σταλινικές γιάφκες, οι Κεμαλο – Χιτλερικές γιάφκες, πολλών άλλων ειδών γιάφκες και τα ανέκδοτα του Χάρβαρντ δεν μπορούν να παράγουν πολιτικό προσωπικό, πολιτικό κεφάλαιο για μια χώρα.

Οι μπλε, οι πράσινοι, οι κόκκινοι, οι κίτρινο μώβ βασιλιάδες της μεταπολίτευσης είναι γυμνοί. Απλά τους παρουσιάζουν ντυμένους στην φτωχή δορυφορική επαρχιώτικη πολιτική πασαρέλα που την ονομάζουν εδώ και καιρό πολιτική ζωή.

Είναι η Δεξιό – Αριστερή πασαρέλα που οδήγησε την χώρα στα Μνημόνια.

Να το επαναλάβω Μνημονιακοί ήταν όλοι τους.

Αυτό κατανοούν αυτοί που σκέφτονται, όσοι είναι ή θέλουν να γίνουν πολίτες δηλαδή.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Polis-agora.blogspot.com Ιστολογία Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ Ένα μικρό απόσπασμα από την επιστολή που μου έστειλε ένας νέος άνθρωπος, ένας Φοιτητής

Η ΑΡΧΗ ΜΙΑΣ ΗΘΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Ένα μικρό απόσπασμα από την επιστολή που μου έστειλε ένας νέος άνθρωπος, ένας Φοιτητής

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Πιστεύω ότι οι συμπολίτες μας μέσα από αυτή την ρητορική υποστηρίζουν έμμεσα την ανάδυση της ρητορικής του παλιού , ίσως , θα το ριψοκινδυνέψω να το πω, του αποπροσανατολισμένου, οι λεγόμενες δορυφορικές διηγήσεις. Νιώθω ότι η επιθυμία είναι μια ανακύκλωση-επιστροφή του παλιού , μια διαλεκτική που προκύπτει από την μαρμελαδοποίηση της έννοιας του πολίτη και την εγκαθίδρυση της εισαγόμενης διήγησης…

Πολιτικά μια σταλινοφριντμανική εμποροπανήγυρις προσπαθεί μέσα από μια χυδαία πόλωση να επανανομιμοποιηθεί , η ανακυκλωμένη κακιστοκρατία να επανέλθει. Ένα αμόρφωτο , δορυφορικό κατεστημένο δεν πρόκειται να μπει στην λογική να σκεφτεί και να παράξει αυτόχθονη πολιτική. Α-πολιτικοί αριστεροδεξιοί φονταμενταλιστές και εθναποδομητές.

Γι’ αυτό είναι καταδικασμένοι να αποτυγχάνουν….

Είμαστε οι γενιές που χωρίς τα βιβλία της Ρεπούσης είμαστε Ρεπούσηδες , είμαστε μια γενιά που γαλουχήθηκε στα θαλασσοδάνεια , στα χαρτζιλίκια και στις ποικιλίες καφέ. Στον κομπλεξισμό, στην αμάθεια, στην ασχήμια και στην ανηθικότητα ως κοινωνικά όντα και ως πολίτες. Στα σπίτια των πλειστηριασμών και στην πλήρη πνευματική και μορφωτική οκνηρία.

Σας ευχαριστώ και πάλι για τις ομιλίες σας που με εμπνέουν συνεχώς και με εμψυχώνουν παραγωγικά, ηθικά και πατριωτικά . Σας ζητώ ειλικρινά συγγνώμη όμως γιατί σαν πολίτης έπρεπε να σας είχα «ανακαλύψει» πολύ νωρίτερα.

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΝΩΣΗΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ

“ΑΥΤΗ ΤΗ ΝΕΑ ΣΥΝΘΕΣΗ, ΟΣΜΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ – ΑΝΑΤΟΛΙΑΣ ΠΡΟΣΔΟΚΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΑ”

Από την εισαγωγή του βιβλίου

ΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΡΟΛΟΥΣ Η ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΡΟΛΟΥΣ

Η ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η χώρα χρειάζεται ένα Πληθυντικό, Ελληνικό, Δημοκρατικό, Δημιουργικό σύστημα πληροφόρησης. Τόσο Δημόσιας όσο και Ιδιωτικής που θα λειτουργούν στα πλαίσια κανόνων που διαμορφώνει η Δημοκρατία, η Πόλις.

Αυτό που υπήρξε και υπάρχει δεν ανταποκρίνεται σε αυτούς τους ρόλους. Κινούνταν σε αντίθετη κατεύθυνση. Είχε και έχει αντιρόλους σε όλα τα πεδία. «Στο Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη – Η Νέα Συμμαχία» αναφέρομαι στους αρνητικούς ρόλους του σε σχέση με την παραγωγή.

Όσον αφορά την Δημοκρατικότητα του ήταν η εξελιγμένη συνέχεια των ΥΕΝΕΔ της δικτατορίας. Είχε και έχει μορφές ολοκληρωτισμού ο οποίος δέχθηκε Δημοκρατικά πλήγματα από την ανάπτυξη του Διαδικτύου.

Η επαρχιώτική τηλεκρατία, στην εγχώρια μορφή της ήταν η νεότερη ένοχη και γερασμένη πλέον αδελφή, της Κομματοκρατίας χωρίς κόμματα.

Το δικαίωμα στην Ελεύθερη Πληροφόρηση αποτελεί ένα από τα θεμέλια της σύγχρονης Δημοκρατίας. Εγγύηση της Ισηγορίας. Αυτό καταργήθηκε, στον βαθμό που υπήρξε, ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες. Δεν το υπερασπίσθηκε καμία πολιτική ή συνδικαλιστική (ιδιαίτερα άμεσα εμπλεκόμενη) ομάδα, «δεξιά ή αριστερή».

Η διεκδίκηση του είναι έργο νέων μορφωτικών και πολιτικών δυνάμεων. Όχι των παρακμιακών υπολειμμάτων του παλιού που το ενδιαφέρον, η αγωνία, ο ορίζοντας τους εξαντλείται στην αυτοσυντήρηση τους και την επαναφεουδοποίηση της κοινωνίας και της πολιτικής.

Ένα πρότυπο υπαρκτής Δημοκρατίας που δεν ήταν ούτε είναι Δημοκρατία.

ΥΓ. Η δική μου εμπειρία με αυτές τις ιδιωτικές και κρατικοσυντεχνιακές δομές ήταν μια νέα συνάντηση μου με τον φασισμό. Τα παραδείγματα είναι πολλά.

Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013-06-13

Polis-agora.blogspot.com Ιστολογία Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΑΠΟ ΤΟΝ HOMO KARAGIOZIKUS ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΙΤ ΣΤΙΣ ΕΛΙΤ

ΑΠΟ ΤΟΝ HOMO KARAGIOZIKUS ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Μια Πολιτική Κοινωνία, ένας Πολιτικός Άνθρωπος – κατά το άνθρωπος Ζώον Πολιτικόν – μπορεί να διακρίνει και να ιεραρχεί τα καίρια¹ επίπεδα της ευθύνης. Μια προπολιτική ή άπολιτικη, υποανάπτυκτη πολιτική κοινωνία, με υψηλά επίπεδα πολιτικής ηλιθιότητας δεν μπορεί να το κάνει και γίνεται αντικείμενο χειραγώγησης. (Εκτός του ότι δεν γνωρίζει να κυβερνά και να κυβερνάται όπως είναι η εγχώρια περίπτωση²)

Η δεύτερη επικεντρώνει την ευθύνη για τα σχολικά εγχειρίδια για «το συνωστίζονταν στην Σμύρνη» για τις αρνήσεις της γενοκτονίας στην Βουλευτή της ΔΗΜΑΡ σήμερα, προβεβλημένη ιστορικό του ενιαίου Συνασπισμού, πρόεδρο του ιδρυτικού συνεδρίου της ΔΗΜΑΡ κα. Ρεπούση. Από τον Νίκο Σβορώνο στην Ρεπούση.

Η πρώτη έχει άλλα κριτήρια επομένως άλλη έχει ιεράρχηση. Αρχίζει από το κεφάλι που λέει ο λαός μας όχι την …… Θέλω να είμαι ευγενής.

Η Ρεπούση δεν ήταν Πρωθυπουργός. Δεν ήταν Υπουργός Εξωτερικών. Δεν ήταν Υπουργός Παιδείας. Δεν ήταν Υπουργός Πολιτισμού. Δεν ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν ήταν αρχηγός της Ν.Δ., του ΚΚΚΑΣΟΡ³, του Συνασπισμού, του Κ.Κ.Ε..

Οι πολίτες σκέφτονται πολύ απλά και λογικά, σύμφωνα με την Παιδεία και την Πολιτική Παιδεία που οφείλει να τους παρέχει η Ελληνική Πολιτεία με τους Θεσμούς της, τα Σχολεία, τα Πολιτικά Κόμματα ώστε να γίνονται πολίτες. Οι προ – πολίτες δεν σκέφτονται.

Οι Πολίτες λοιπόν επικεντρώνουν τις ευθύνες σε αυτούς τους θεσμούς και τα πρόσωπα που τους κατείχαν και τους κατέχουν. Κανείς πολίτης δεν πιστεύει ότι μια καθηγήτρια Αγγλικής ή Γαλλικής Φιλολογίας και μετά ιστορικός αποπειράθηκε μόνη της ένα πολιτικό και όχι επιστημονικό εγχείρημα, ένα πραξικόπημα. Την διδασκαλία στα Θύματα, μαθημάτων ιστορίας, αγιογραφικών μιας ιδεολογίας του θανάτου⁴ που χαρακτηρίζει τον θύτη, τον Κεμάλ, τον Κεμαλισμό. Παραδείγματος χάριν μαθήματα Ναζιστικής ερμηνείας της ιστορίας στα σχολεία του Ισραήλ και της Εβραϊκής Διασποράς. Περί αυτού πρόκειται.

Το γιατί συνέβησαν και συμβαίνουν αυτά, στις δομικές αιτίες τους αναφέρομαι στο «Ελληνική Πολιτική Παιδεία – η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη⁵». Είναι χρήσιμο να διαβαστεί ειδικά αυτήν την περίοδο. Η απουσία Παιδείας και Επιστήμης επιτρέπει την επικέντρωση του ζητήματος στην κα. Ρεπούση και τον αποπροσανατολισμό.

Υπάρχει όμως ένας επιπλέον λόγος.

Η επικέντρωση σήμερα της ευθύνης για τις τερατολογίες στην Ρεπούση, στοχεύει στην αθώωση ενός τεράστιου, ένοχου συνασπισμού δυνάμεων – ψευτοελίτ – που πρωταγωνίστησαν, συνεργάσθηκαν, ανέχθηκαν, εσιώπησαν μπροστά στην επιβολή μιας κατά παραγγελία ιστορίας στην υπηρεσία της γεωπολιτικής Εξωελλαδικών δυνάμεων.

Μια συνεχής, αυταρχική, νεοφασιστικού τύπου απόπειρα που χαρακτήρισε την μεταπολίτευση και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η ιστορία λέει ότι αντιστάθηκα σε αυτήν την πολιτιστική χούντα όπως και στην στρατιωτική πριν. Η ιστορία μου έδωσε δίκαιο. Γιατί η ιστορική εξέλιξη⁶ γελοιοποίησε αυτήν την εκδοχή και τους «εγχώριους» κήρυκες της. ΔεξιοΑριστερούς Νεοεθνικόφρονες, Κεμαλοφασίστες τους ονομάζει η επιστήμη και επομένως η αληθινή πολιτική.

Έτσι σήμερα προσπαθούν να κρυφθούν όπως συμβαίνει πάντοτε με τους καθεστωτικούς, καθεστώτων και καθεστωτικών κομμάτων που καταρρέουν.

Η αποφυγή του διασυρμού τους χρειάζεται έναν αποδιοπομπαίο, μια αποδιοπομπαία.

Παρατηρώ ακόμη και τους εμπνευστές, τους κήρυκες, τους πρώτους αποστόλους αυτής της Εξωελλαδικής επιχείρησης, τους Φαν, τους Συν – Εταίρους, του κύριου μοχλού της ρατσιστικής θεώρησης και μόλυνσης του σύγχρονου βίου μας, του Υιού, να καταγγέλλουν σήμερα την Ρεπούση. Το Προϊόν, το Δημιούργημα τους, τους (την) Κονδυλοφόρο τους.

Γιατί δεν καταγγέλλουν τον Υιό, τον Σημίτη, τον Πόντιο Πιλάτο Καραμανλή, τον Ευθυμίου, την Κουτσίκου κλπ. «Και ότι άλλο έχει ο μπαξές» όπως θα έλεγαν οι παλιοί αριστεροί πατριώτες. Γιατί δεν αυτοκαταγγέλλονται ώστε να περάσουν στην ευγενή σφαίρα της πολιτικής, να καθαρθούν.

Αντίθετα θέλουν την Ρεπούση πλυντήριο των Πολιτικών, ηθικών, Εθνικών, Αντισυνταγματικών ανομιών τους.

Κανένας πολιτικός άνθρωπος, επομένως αξιοπρεπής άνθρωπος, δεν πιστεύει ότι τα θέλγητρα της Κίρκης ενέπλεξαν όλους αυτούς τους θεσμικούς πατέρες στην Κεμαλολαγνία χθες, στην νεοθωμανολαγνία σήμερα. Η Ρεπούση δεν είναι Κίρκη. Η Κίρκη είναι εκτός Ελλάδος με Κλιμάκιο εντός αυτής της ιερής Πόλης, αυτού του ιερού Τόπου.

Μια υφιστάμενη, επαιτούσα και συναλλασσόμενη συνιστώσα του γενικότερου συνασπισμού της δουλικής αναξιοπρέπειας, ήταν οι φερόμενοι ως εκπρόσωποι των θυμάτων του Κεμαλισμού. Ας μείνουμε στους Ποντίους. Δεν είναι μόνο αυτοί.

Εκεί η ανοχή, η σιωπή για τις προσβολές, την ύβρη προχώρησε σε μορφές πολιτικής και επικοινωνιακής συνεργασίας και έφθασε ως τους εσατζήδες, αριστεροφανείς μάλιστα. Αληθινοί και έντιμοι ιστορικοί θα μελετήσουν αυτήν την περίοδο 1996 - 2010. Όπως τις προηγούμενες περιόδους διώξεων, βίας, ταπεινώσεων και Εξανδραποδισμού των Ποντίων από άλλους ολοκληρωτισμούς.

Η γεωπολιτισμική χούντα μετά το 1996 δοκίμασε τις αντιστάσεις τους. Οι πρώτες δοκιμές ήταν το στεφάνι στον Κεμάλ και το Ζεμπέκικο στην Σμύρνη του Λεβέντη, του Λαγωνικού. Σαν να λέμε ζεμπέκικο στο Άουσβιτς. Ήταν η συναυλία Ρουβά – Κούτ 19 Μαΐου 1997 κλπ. Οι Επαίτες εσιώπησαν.

Άλλος ήθελε να μείνει Υπουργός, άλλος Βουλευτής, άλλος πολιτευτής, άλλος είχε επιχειρήσεις συναλλασσόμενες με το Κράτος, άλλος ήταν καθηγητής, άλλος ήθελε να γίνει, άλλος ήθελε να διορισθεί, άλλος ήταν βολεμένος, άλλος ήθελε να βολευτεί. Άλλος έκανε προσωπική και οικογενειακή συσσώρευση κεφαλαίου. Το «Σόι» σύμφωνα με τον εκ Προύσης της Μικράς Ασίας, Μεγάλο Άνθρωπο του σύγχρονου θεάτρου μας, τον Κάρολο Κούν.

Όταν είδαν ότι δεν υπάρχουν αντιστάσεις αντίθετα δουλική συνεργασία από τους απρόσωπους «εκπροσώπους», τους Καπό⁷, κλιμάκωσαν την επίθεση τους σε Εθνική κλίμακα. Από τις απολογητικές του Κεμαλισμού θεωρίες και την προσπάθεια κατάργησης της 19^ης Μαΐου, έφθασαν έως τις απολογητικές θεωρίες για τον Αλή Πασά και τους περιβόητους υιούς του. Ίσως στόχος τους ήταν να φθάσουν έως τον Ιμπραήμ Πασά και τον Νενέκο. Στις ρίζες της Κεμαλικής γενοκτονικής ιδεολογίας⁸ και του Ελληνικού Ολοκαυτώματος.

Το πολιτικό και ιστορικό συμπέρασμα είναι ότι αν η Ρεπούση κινήθηκε στα πλαίσια ενός Κρατικού πολιτικού ολοκληρωτικού μηχανισμού και ενός συστήματος αντιαξιών που δεν έχει κανένα σεβασμό προς την ανθρώπινη ζωή και ύπαρξη, το ίδιο έκανε και αυτός ο δορυφορικός προς τους ξένους συνασπισμός. Ποια ήταν η διαφορά τους; Καμία.

Ακόμη μια φορά η ιστορία απέδειξε ότι μια κοινωνία με ανύπαρκτο βαθμό πολιτικού, ηθικού αυτοσεβασμού, μια κοινωνία που ανέχεται τα διαδοχικά προσκυνήματα στον Κεμάλ και πολλά άλλα, έχει ήδη πάρει τον δρόμο της ηθικής και πολιτικής χρεοκοπίας που οδηγεί στην οικονομική χρεοκοπία και την επιτήρηση. Οι προειδοποιήσεις μου δεν ήταν μια, αυτή του 1996 που την είδατε μέσω του διαδικτύου, αλλά χιλιάδες. Ήταν καθημερινές, 30 χρόνια Χ 365 ημέρες. Κάντε εσείς τον λογαριασμό. Οι «θεσμικοί», οι ιδιώτες το ξέρουν πολύ περισσότερο από εσάς.

Η Αναγέννηση, το ξανακτίσιμο της χώρας μετά τα ερείπια που δημιούργησε η ΔεξιοΑριστερή μεταπολίτευση προϋποθέτει κυρίως άλλη πολιτική παιδεία και ένα σύστημα πολιτικών και ηθικών αξιών που σηματοδοτούν οι λέξεις Μνήμη, Αλήθεια, Παρρησία, Αυτοσεβασμός.

Το πέρασμα από τις Αλίτ (ο όρος ανήκει σε γνωστό Δημοσιογράφο) στις Ελίτ.

Από τον προπολιτικό στον Άνθρωπο Ζώον Πολιτικόν.

Από τον Homo Karagiozikus στον Πολιτικό Άνθρωπο.

Νομίζω ότι οι ένθεν και εκείθεν προπαγάνδα, παρά λόγος, είναι καλά να μην αγγίζει αυτόν που έγραψε τον στίχο «Την βραδιά που κάηκε η Σμύρνη». Αν τον κατανοούσαν δεν θα φθάναμε σε αυτό το επίπεδο ευτελισμού του Δημόσιου Βίου.

Η Γ.Σ.Ε.Ε. θα τον έκανε ύμνο της. Μιλώ για τον μεγάλο Έλληνα Κοινωνιολόγο όπως τον αποκαλώ, τον Νίκο Γκάτσο από τη Ασσέα της Αρκαδίας. Κοντά στην αρχαία Τραπεζούντα της Αρκαδίας στην οποία αναφέρεται ο Παυσανίας. Ίσως είχα συγγενείς εκεί.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολογία Μιχάλη Χαραλαμπίδη

1 Αισχύλος.

2 «Απουσία παιδείας Διακυβέρνησης», στο Ελληνική Πολιτική Παιδεία. Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη. Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Εκδ. Στράβων 2012.

3 Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ. Ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος. Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Εκδ. Στράβων.

4 «Το Περιφερειακό Κράτος ενάντια στο Έθνος». Όπως 2.

5 «Γεωπολιτικός Έλεγχος και Διανοητικός Ακρωτηριασμός». Όπως 2.

6 Το Μικρά Ασία Ενώνει Το Τουρκία Εκβαρβαρίζει. Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Εκδ. Στράβων 2012. Καθώς και Pontos Antik Bir Kimligin Geri Donusu. Έναν Βιβλίον Σην Εξορίαν. Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Εκδ. Στράβων 2013.

7 Ο ρόλος των Καπό την Ναζιστική περίοδο.

8 Όπως 6 και στο Κεμαλισμός Μοναδικό φαινόμενο κτηνωδίας. Υπό έκδοση.

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ

Η εμπειρία της Γερμανίας, της Ομοσπονδίας τω Ποντίων είναι μια ακόμη απόδειξη των τεράστιων δυνατοτήτων που έχει η Ποντιακή υπόθεση αλλά και ο Ελληνισμός γενικότερα.

Πώς μία Επιστολή Λόγου και ένα Βιβλίο μπορούν να βρουν συνομιλητές στην Ευρώπη, στον Κόσμο, να ανοίξουν Δρόμοι, Θεματικές και Ορίζοντες.

Έχουν Πολιτικό και Μορφωτικό Ενδιαφέρον οι απαντήσεις της Γερμανικής πλευράς. Του Προέδρου του Κοινοβουλίου της Βάδης Βυτεμβέργης όπως και η πρόσκληση των Οικολόγων, του Κόμματος των Πρασίνων για μια συνάντηση με την Ομοσπονδία.

Είναι αναμενόμενο ένα Οικολογικό Κίνημα να είναι Φιλάνθρωπο και Τοποφιλικό για τους Τόπους και τους Ανθρώπους του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Διαφορετικά δεν θα ήταν Οικολογικό.

Παρόμοιες εμπειρίες με συνομιλητές και συναθλητές κοινών ιδανικών και αξιών είχα πολλές τις τελευταίες δεκαετίες. Με αυτούς πέτυχα πολλά πράγματα.

Πάντοτε πίστευα – αυτή ήταν η αρνητική εμπειρία μου – ότι το πρόβλημα είναι εντός των τειχών. Το κατά πόσο υπήρχε στην έσω πλευρά η οντότητα του συνομιλητή.

Αυτό δεν υπήρξε τόσο από την πλευρά των θεσμών του Κράτους, των Πολιτικών λεγόμενων Κομμάτων μηδενός εξαιρουμένου αλλά και των Ομοσπονδιών των Ποντίων.

Θλιβερό, πρωτόγνωρο αλλά αυτή είναι η Αλήθεια και η πρόκληση ώστε να υπερβούμε αυτήν την παθολογία που δεν είναι σε αρμονία με την Ελληνική μας Ταυτότητα.

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Polis-agora.blogspot.com Ιστολογία Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ (Μιλώντας σε Ρ/Σ/ με αφορμή της διαδηλώσεις στις Πόλεις της Μικράς Ασίας)

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Μιλώντας σε Ρ/Σ/ με αφορμή της διαδηλώσεις στις Πόλεις της Μικράς Ασίας)

ΟΙ ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΙ

 

Πολλές φορές ειπώθηκε ότι ο μεγαλύτερος κριτής είναι η ιστορία. Η ιστορία πολλές φορές αποκαλύπτει, απογυμνώνει, καταδικάζει, γελοιοποιεί τις παλιές παρηκμασμένες δυνάμεις.

Αυτό συνέβη με τις επίσημες πρώην Κεμαλολάγνες και στην συνέχεια νέο -οθωμανολάγνες γραφειοκρατίες της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Τις δίδυμες αδελφές, ειδικά σε αυτά τα ζητήματα.

Αν επέστρεφε η παλιά καλή εποχή των Θεατρικών Πολιτικών Επιθεωρήσεων στην Αθήνα, η Κωμωδία θα ξανάβρισκε τον διασκεδαστικό και τον παιδευτικό της ρόλο.

Δυστυχώς στους ήρωες, τα θύματα της θα περιλάμβανε και την Κριτική λεγόμενη ή παρουσιαζόμενη ως τέτοια σφαίρα. Αυτούς που στο «Το Μικρά Ασία Ενώνει – Το Τουρκία Εκβαρβαρίζει» αποκαλώ Δραγουμάνους του Νέο – οθωμανισμού, του Νταβούτογλου. Φλύαρος, αδόμητος χωρίς επιστήμη, πανικόβλητος και φοβισμένος Δραγουμανισμός.

Η δική μου προσέγγιση αναλυτικά πολιτικά, ήταν διαφορετική. Από την δεκαετία του 80’ μίλησα για το Τουρκικό Πρόβλημα. Αισθάνθηκα ικανοποίηση όταν άκουσα να το επαναλαμβάνει ένας Κούρδος Βουλευτής στο Κοινοβούλιο της Άγκυρας ορισμένους μήνες πριν.

Είχαν δίκαιο οι δικοί μας από την Ιωνία έως την Αττική. Εν Αρχή ην ο Λόγος. Αποτρέπει τις γελοιοποιήσεις. Το ποιο σπουδαίο σε κάνει Φιλόμουσο.

Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Polis-agora.blogspot.com Ιστολογία Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΟΧΙ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΓΚΡΙΖΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΣΟΥΛΤΑΝΩΝ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Για τις διαδηλώσεις στις Πόλεις της Μικράς Ασίας)

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

ΟΧΙ ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΓΚΡΙΖΩΝ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΩΝ ΣΟΥΛΤΑΝΩΝ

Η Μικρά Ασία πρέπει να φύγει από το καθεστώς της εναλλαγής Γκρίζων και Πράσινων Σουλτάνων. Από την εναλλαγή της Σκύλας και της Χάρυβδης.

Η Μικρά Ασία πρέπει να περάσει στην Δημοκρατία. Μια Δημοκρατία θεμελιωμένη στην ιστορικότητα των Τόπων, των Ιστορικών Περιφερειών της και των Αυτόχθονων Ιστορικών Λαών της.

Τα υποκείμενα αυτού του νέου Θεσμικού Αρχιτεκτονικού Δημοκρατικού Οικοδομήματος είναι οι Λαοί της, η Άνοιξη των Λαών της.

Τριάντα περίπου χρόνια πριν διέγνωσα, προέβλεψα, αγωνίσθηκα για αυτήν την Άνοιξη. Αυτός είναι ο ρόλος της Αληθινής Επιστήμης και της Αληθινής Πολιτικής. Αυτό δεν έγινε αλλού. Σε άλλη χώρα, σε άλλη πόλη. Η χώρα μου η Ελλάδα, η Αληθινή Αθήνα μπορεί να είναι υπερήφανες για αυτό. Εδώ γεννήθηκαν αυτές οι απελευθερωτικές ιδέες σε συνομιλία με τα υποκείμενα, τις δυνάμεις της απελευθέρωσης εκεί.

Δικαιώθηκαν παρ’ όλο τον πόλεμο που υπέστησαν από τους συνασπισμένους εδώ και εκεί σκοταδιστές.

Η Ιστορία ανήκει στους Λαούς. Η νέα Άνοιξη δεν πρέπει να επιτρέψουμε να δολοφονηθεί όπως το παρελθόν ούτε να παρεκτραπεί.

Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

«ΑΛΛΟ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Ο ΔΡΑΜΑΛΗΣ» 26 Φεβρουαρίου 1988

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης προς τον Ανδρέα Παπανδρέου μετά το ανακοινωθέν του Νταβός που αναφέρονταν στα βιβλία της ιστορίας.

«ΑΛΛΟ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ Ο ΔΡΑΜΑΛΗΣ»

26 Φεβρουαρίου 1988

Κατά τις διαδηλώσεις που έγιναν ενάντια στην συνάντηση Α. Παπανδρέου – Τ. Οζάλ στο Νταβός της Ελβετίας. Στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη στην Παλαιά Βουλή είχε αναρτηθεί η παραπάνω φράση.

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΥΝΩΣΤΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ» ΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΩΣ ΤΗΝ ΡΕΠΟΥΣΗ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ Ο ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΥΝΩΣΤΙΖΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΣΜΥΡΝΗ»

ΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΕΩΣ ΤΗΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ Ο ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η Ελλάδα θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί Διεθνώς στα ζητήματα επιστροφής και προβολής των ανθρωπιστικών αξιών, του σεβασμού της ανθρώπινης ζωής, του σεβασμού του άλλου, του διαφορετικού λαού. Δραστηριοποιούμενος στα πλαίσια μιας μεγάλου Διεθνούς Κύρους Αληθινής Μ.Κ.Ο. της «Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών» δημιούργησα σχολή για αυτά τα ζητήματα. Παρ’ όλο το εχθρικό, ελεγχόμενο, υποανάπτυκτο και λούμπεν εσωτερικό περιβάλλον. Μέχρι τότε ο Ανθρωπισμός και ο Διεθνισμός ήταν απαγορευμένοι για την Μικρά Ασία. Η Ιστορία ακόμη μια φορά μου έδωσε δίκαιο.

Η Ελλάδα μπορούσε να γίνει κέντρο ανθρωπιστικών σπουδών. Το 1992 μιλώντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών πρότεινα την δημιουργία Πανεπιστημιακής Σχολής στην Χίο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Γενοκτονίες. Δεν έγινε εδώ. Το έκαναν η Δανία και η Ολλανδία.

Η οπτική αυτή θα τροφοδοτούσε έναν Διεθνή πολιτικό πρωταγωνιστισμό της Ελλάδας ως Ηθική Δύναμη. Οι διώκτες και οι πολέμιοι μου την πήγαν στο Ναϊρόμπι παρ’ όλο που τους προειδοποίησα και για αυτό χρόνια πριν.

Οι υπάρχουσες σήμερα στο Κοινοβούλιο ομάδες και πρόσωπα, προϊόντα μιας μπλοκαρισμένης και ελεγχόμενης Δημοκρατίας, δεν μπορούν για πολλούς λόγους να χειρισθούν αυτά τα ζητήματα. Κυρίως γιατί είναι εκτός ιστορίας.

Οι νευρωτικές σπασμωδικές κινήσεις και προτάσεις ξύλινων νόμων είναι αγωνιώδεις απόπειρες πολιτικής και δημοκρατικής επανανομιμοποίησης τους μετά τον ιστορικό εκφυλισμό τους. Δεν κινητοποιούνται, δεν εμπνέονται από τις ανθρωπιστικές αξίες, από την αγάπη προς τον άνθρωπο αλλά από την αγωνία της πολιτικής επιβίωσης τους. Τι σχέση μπορούν να έχουν φτωχοί καριερίστες, λάτρεις του Κεμάλ και του διαδόχου του, του Χίτλερ, με τις ανθρωπιστικές αξίες;

Οι νευρωτικές κινήσεις αυτοσυντήρησης τους εμποδίζουν την νέα ανθρωπιστική δυναμική του Ελληνισμού και προκαλούν σύγχυση. Εδώ και χρόνια μετά το μεγάλο ιστορικού τύπου Ανθρωπιστικό Άλμα με την καθιέρωση της 19^ης Μαΐου ως ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων το Ελληνικό Κοινοβούλιο έπρεπε να κινηθεί προς την καθιέρωση της ίδιας ημέρας ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης όλων των θυμάτων του Κεμαλισμού. Όπως η 27^η Ιανουαρίου αποτελεί Παγκόσμια ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού. Να θεωρήσει τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό ιδεολογίες του θανάτου και να μεταφέρει αυτήν την απόφαση στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς.

Τόσο η 19^η Μαΐου όσο και η 27^η Ιανουαρίου θα έπρεπε να θεωρηθούν ως Ημέρες ανθρωπιστικής Μνήμης, ως Ημέρες Εγκώμιο στην Ζωή. Σε αυτό ήθελε να συμβάλει η Διακήρυξη του Μεσόβουνου και των Πύργων της Εορδαίας* την οποία συνέταξα και παρουσίασα την 29^η Απριλίου του 2007. Πρότεινα αυτήν την οπτική στην Βιάννο της Κρήτης με αφορμή την ημέρα μνήμης του ολοκαυτώματος της. Οι ιδέες αυτές έχουν πολλούς συνομιλητές στην Ευρώπη και την Μικρά Ασία. Όχι στην ελεγχόμενη μη Αθήνα και τους σκοτεινούς παρακμιακούς μηχανισμούς της.

Αυτή όμως είναι μια Ελληνική και Οικουμενική, Αληθινά Ανθρωπιστική οπτική και γραμμή. Αυτήν θα ακολουθήσει μια ελεύθερη Ελληνική Κοινωνία Πολιτών. Αυτό είναι το πεδίο της αληθινής πολιτικής.

Μετά όμως ένα κύκλο συνεχών και προσχεδιασμένων επιθέσεων με τις λατρευτικές και απολογητικές προς το Κεμαλισμό ενέργειες που προσβάλουν τους νεκρούς μας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια μας, προκύπτει ένα ζήτημα που το Κοινοβούλιο όφειλε και οφείλει να εξετάσει.

Αυτό αφορά την Εθνική, ηθική, πολιτική, ανθρώπινη υπόσταση μας ως άτομα και ως συλλογικότητα. Θέλει να υπερασπισθεί τις ανθρωπιστικές αξίες ως καθολικές αξίες, την ακεραιότητα τους από χειραγωγήσεις διαφόρων τύπων. Αριστεροδεξιοί Κεμαλοφασίστες και Κεμαλορατσιστές δεν μπορούν να παρουσιάζονται ως υπερασπιστές ανθρωπιστικών αξιών, χρησιμοποιώντας του Ναζιρατσιστές, την άλλη όψη του ίδιου απάνθρωπου, της ίδιας κοπής και προέλευσης νομίσματος.

Έτσι θα πρέπει να συγκροτηθεί Εξεταστική Επιτροπή του Κοινοβουλίου η οποία θα εξετάσει το πώς, το γιατί, από ποιους η Ελληνική Παιδεία και Εκπαίδευση έφθασε στο επίπεδο του απανθρωπισμού και της βαρβαρότητας προβάλλοντας στα σχολικά εγχειρίδια φασιστικές, ρατσιστικές εκφράσεις του τύπου «συνωστίζονταν στην Σμύρνη» δηλαδή «συνωστίζονταν στο Άουσβιτς» ή «στο Τσεβιζλίκ». Στρατόπεδο εξόντωσης των Ποντίων νότια της Τραπεζούντας.

Οι κατηγορούμενοι είναι πολλοί με πρώτον τον προωθητή της εισαγόμενης Κεμαλολαγνίας τον υιό, τον Γ. Παπανδρέου και τελευταία την καθηγήτρια Αγγλικής ή Γαλλικής κ. Ρεπούση, το εκτελεστικό όργανο. Κανείς σοβαρός καθηγητής ιστορίας και άνθρωπος και ειδικά γυναίκα δεν θα έγραφε «συνωστίζονταν στην Σμύρνη». Γιατί στον Πόντο, την Μικρά Ασία, την Αρμενία είχαμε γυναικοκτονίες**. Θα προσκληθούν να απολογηθούν οι Κ. Σημίτης, Κ. Καραμανλής και ο ενιαίος συνασπισμός(ΔΗΜΑΡ – ΣΥΡΙΖΑ).

Η γεωπολιτικού τύπου απόπειρα αλλοίωσης της ιστορικής μας μνήμης και της ιστορικής μας επιστήμης άρχισε στο Νταβός I. Όταν μετά την σφοδρή κριτική προς τον Ανδρέα Παπανδρέου κατά την συνεδρίαση που ακολούθησε κατέληξα «στο άλλο ο Κολοκοτρώνης Πρόεδρε και άλλο ο Δράμαλης» κατάλαβα ότι θα απεμπλακεί από αυτήν την βρώμικη και επιβαλλόμενη έξωθεν επιχείρηση Ιμπεριαλιστικού Πολιτιστικού τύπου. Επιχείρηση ρατσιστικής διάβρωσης της ιστορίας μας. Και το έκανε.

Γράφω για αυτά στο «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος» και στο «Ελληνική Πολιτική Παιδεία». Λόγω λοιπόν της εμπλοκής μου σε αυτό το πολυδιάστατο μεγάλο ζήτημα που αφορά το παρελθόν και το μέλλον μας η Εξεταστική Επιτροπή του Κοινοβουλίου οφείλει να με προσκαλέσει. Αυτό γίνεται στις Δημοκρατικές Πολιτείες που υπερασπίζονται τα ανθρωπιστικά ιδανικά, τον ατομικό και συλλογικό Εθνικό αυτοσεβασμό των Πολιτών τους.

Η Ελληνική Δημοκρατία οφείλει να Εξοπλίζεται Ηθικά, Διανοητικά, Θεσμικά ώστε να υπερασπίζεται την ηθική, διανοητική ακεραιότητα και τον αυτοσεβασμό της από αυτές τις γεωπολιτικές ρατσιστικές παρεμβάσεις και αλλοιώσεις. Πρωτόγνωρες στην Διεθνή σκηνή. Συμβαίνουν όμως σε αυτόν τον ιερό τόπο. Ήρθε ο καιρός να τους σταματήσουμε.

*Το Μικρά Ασία Ενώνει το Τουρκία Εκβαρβαρίζει. Πόντος η Επιστροφή μιας Πανάρχαιας Ταυτότητας. Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ.

**Το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα το Ποντιακό Ζήτημα στον Ο.Η.Ε. Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ. 6^η έκδοση (εξαντλημένο). Και στα The Pontian Question in the Unites Nations και PONTOS ANTIK BIR KIMLIGIN GERI DONUSU ΕΝΑΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΗΝ ΕΞΟΡΙΑΝ.

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη