ΠΟΝΤΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ
ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
Το χρονολόγιο της Ποντιακής
Γενοκτονίας 1914-2018
«Την περίοδο 1914-1923 εφαρμόσθηκε στην νότια ακτή της
Ευξείνιας θάλασσας μία επεξεργασμένη συστηματικά και πετυχημένη πολιτική
γενοκτόνας βίας. Ειδικά η κεμαλική μηχανή παραγωγής θανάτου έφθασε σε υψηλά
επίπεδα παραγωγής, εξόντωσης ανθρωπίνων υπάρξεων»...
«Ο Κεμάλ, οι κεμαλικοί πασάδες που ντύθηκαν αστοί, πίστεψαν
ότι τελείωσαν με τους Πόντιους του Διογένη, του Στράβωνα, του Ηρακλείδη, του
μεγάλου ζωγράφου Ζεύξη. Ότι έλυσαν το Ποντιακό διαμέσου της σφαγής και της
ληστείας. Η ολική όμως εξόντωση των Ποντίων που ήταν ο στόχος τους δεν επετεύχθη»...
«Η εφαρμογή του κεμαλικού σχεδίου δημιουργίας μιας τεχνητής
τουρκικής ταυτότητας σήμαινε την δολοφονία της ποντιακής ταυτότητας. Το πέρασμα
από την βιολογική γενοκτονία των χριστιανών Ποντίων στην πολιτισμική
γενοκτονία, την εθνοκτονία των εξισλαμισμένων Ποντίων που παρέμειναν στον Πόντο
γιατί ήταν μουσουλμάνοι. Είναι γνωστά τα κριτήρια της Συνθήκης της Λωζάννης.
Αυτού του μεγαλύτερου παζαριού του 20ου αιώνα. Το πλέον τερατώδες
δημιούργημα της παγκόσμιας αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού»...
«Στον Πόντο η κρίση του τουρκισμού, η αντίθεση η σύγκρουσή
του με την ποντιακότητα εξελίσσεται σήμερα, περίοδο αναζωογόνησης της ποντιακής
ταυτότητας σε πολλά επίπεδα. Στο βιβλίο μου αναφέρομαι αναλυτικά σε αυτά. Θα
μείνω σε ορισμένα»...
«Ένα άλλο πεδίο είναι
αυτό της γλώσσας. Έχουμε μια κεμαλική
απόπειρα κατασκευής μιας τεχνητής τουρκικής γλώσσας από την μια μεριά. Από την
άλλη μια γλώσσα, την ποντιακή, την πλησιέστερη προς την Αρχαία ελληνική
ομιλούμενη σήμερα γλώσσα η οποία ακούγεται είναι ζωντανή εις τους αιώνας των
αιώνων. Τι θα ήταν ο κόσμος ειδικά ο ευρωπαϊκός χωρίς την ελληνική γλώσσα; Στην
ποντιακή συναντάς λέξεις, εκφράσεις του Ομήρου, του Ησίοδου, του Αριστοφάνη,
του Δίωνα, του Αθήναιου. Η ΟΥΝΕΣΚΟ όφειλε και οφείλει – άργησε πολύ – να την
αναδείξει ως προστατευόμενο μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Δέστε στο βιβλίο μου την γελοιοποίηση της Τουρκίας στην Επιτροπή του ΟΗΕ για τα
ανθρώπινα δικαιώματα όταν ως μη κυβερνητική οργάνωση – μια διεθνή οργάνωση
μεγάλου κύρους - παρεμβήκαμε για την προστασία της Ποντιακής γλώσσας το 2002.
Το τουρκικό κράτος είτε με τους αστυνομικούς, τους τζανταρμά είτε τους μουλάδες
τρομοκρατεί τους Πόντιους μαθητές. Τους απαγορεύει να μιλούν τη γλώσσα των
γλωσσών, «την γλώσσα των άπιστων» τους λένε. Η ποντιακή γλώσσα όμως επιστρέφει,
ομιλείται διατηρώντας τις αυθεντικές
της εκφράσεις στους οικισμούς του Πόντου. Ένας Πόντιος χότζας στην
Γερμανία χρόνια πριν μου είπε: θέλω τα
παιδίαμ να μαθάνε ελληνικά. Φυσιολογικά ένας χότζας θα ήθελε να μάθουν αραβικά»...
«Το ιστορικό κτίριο του Φροντιστηρίου της Τραπεζούντας μπορεί
να στεγάσει το ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΝΤΡΟ μελέτης της ποντιακής και της σχέσης της με την
Αρχαία Ελληνική. Αυθεντικές εκφράσεις της ποντιακής έχουμε στις ποντιακές
κοινότητες του Καυκάσου και των ακτών της ανατολικής Ευξείνιας θάλασσας, που
δυστυχώς δεν συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον ενός ρωσικού πανεπιστημιακού θεσμού.
Μιας πανεπιστημιακής έδρας»...
«Αύριο στην μεγάλη εκδήλωση της Θεσσαλονίκης ομιλητής θα
είναι ένας Τραπεζούντιος εξισλαμισμένος Πόντιος. Αυτός στη φυλακή, στις βάρβαρες τουρκικές
φυλακές συνειδητοποίησε την ελληνικότητά του. Ο δάσκαλος του «Μουσταφά του
Ρήνου» του Χίτλερ ο Κεμάλ που λέγεται ότι κατάγονταν από την Θεσσαλονίκη, δεν
σκέφθηκε ότι εκατό χρόνια μετά ένας εξισλαμισμένος Πόντιος Τραπεζούντιος θα
μιλούσε στην Θεσσαλονίκη καταγγέλλοντας το έγκλημα που διέπραξε , το συνεχές
έγκλημα, ενάντια στους Πόντιους. Το χρονολόγιο της γενοκτονίας μας δεν είναι
1914-23 είναι 1914-2018»...
«Η ιστορία όμως αυτή τη φορά είναι μαζί μας και δεν βλέπω
κάποιους να θέλουν να σώσουν τον Τούρκο ασθενή όπως τον έσωσαν το 1920 – 1923».
