Παρατηρώ τελευταία την εμφάνιση ενός νέου κύκλου
ολοκληρωτικού και τραμπούκικου τύπου επιθέσεων εναντίον μου.
Στόχος, καημός τους η ιστορική πολιτική μου διαδρομή και ταυτότητα.
Μεγάλη η μανία παραχάραξης, δολοφονίας της. Όταν πολλά πράγματα αλλά κυρίως η
ιστορία και η επιστήμη μιλούν από μόνες τους. Δεν μπορούν να κοιμηθούν
φαίνεται. Η ιστορία έκρινε, ο κόσμος βρίσκεται σε κίνηση και αυτό αυξάνει την
νεύρωση τους.
Δεκαετίες τώρα, έχει συσσωρευθεί πολύ υλικό. Από τα πλέον
ογκώδη στην ιστορία των ολοκληρωτισμών. Πολλών γεωγραφικών, πολιτικών, κρατικών
και μαφιόζικων προελεύσεων. Ας μην το απαριθμήσω, το κατηγοριοποιήσω τώρα.
Πολλών έχετε μνήμη.
Ένα μνημείο μίσους, ολοκληρωτισμού και ηλιθιότητας απέναντι
στις ιδέες, την επιστήμη, τις αρχές, το παράδειγμα, τον ορθό λόγο. Τον
ελληνισμό την περίοδο της μεταπολίτευσης.
Δεν γνώρισα δυστυχώς τον μεγάλο πολωνό σκηνοθέτη Βάιντα. Η
εδώ υπαρκτή αριστεροδεξιά μεταπολίτευση δεν βρήκε ακόμη τον δικό της Βάιντα να
την ακτινογραφήσει, να την διηγηθεί. Τελικά έπρεπε να σπουδάσω σκηνοθεσία στη
Ρώμη. Μπορώ όμως να γράψω το σενάριο.
Έφυγε νωρίς ο φίλος μου ο κούρδος σκηνοθέτης Γιλμάζ Γκιουνέι.
Αυτός μπορούσε να το συνδέσει και με τους νεοεθνικόφρονες κεμαλολάγνους και
νεοθωμανολάγνους απ’ όπου προέρχεται ένα μέρος των πυροβολισμών και των
μαχαιριών, όπως του ISIS ,εναντίον μου.
Πρόκειται για λούμπεν κραυγές των μηχανισμών και του
προσωπικού τους μεγάλης ευτέλειας και ηλιθιότητας. Όλοι οι φασισμοί δεξιοί και
αριστεροί έχουν τις πηγές τους στην ηλιθιότητα .
Τους συγκεκριμένους κατά καιρούς πρόθυμους εκτελεστές θα τους
στρατολογούσαν νεοφασισμοί νοτιοαμερικανικού τύπου, κεμαλοφασίστες όπως οι Ακάρ
– Ερντογάν. Ο Τζέμ και η Εργκένεκον πριν. Μηχανισμοί βαλκανικών ψευτοεθνών –
ψευτοκρατών. Αυτοί μου επιτέθηκαν το 2004 κατ’ εντολήν της κεμαλικής
Εργκένεκον. Τα εδώ λόμπυ, γιάφκες, ουλεμάδες και μαφίες. Εδώ το υλικό είναι
επίσης πλούσιο..
Ο Γκέμπελς όμως και ο Μπέρια θα έλεγαν, δεν μας κάνετε. Είστε
πολύ χονδροειδείς, πρωτόγονοι. Αυτοί σωσίες μου δεν θα έφτιαχναν.
Διανοητικά λοιπόν το λούμπεν δεν τα πάει καλά. Δεν τα βγάζει
πέρα. Οι επιθέσεις με πυρά, πυρά μολύβδου δεν μπόρεσαν να βρουν στόχο.
Η ιστορία όμως είναι αποκαλυπτική. Η αλήθεια και η παρρησία
απελευθερωτική για το παρελθόν και
κυρίως το μέλλον.
Η ευγένεια, ο ανθρωπισμός, ο πολιτισμός μπορεί και ξέρει να
αντιμετωπίζει την ηλιθιότητα, τους ολοκληρωτισμούς, την βαρβαρότητα με πολλούς
τρόπους. Ένας η έκδοση αυτού του μνημείου του φασισμού. Όχι όμως μόνον αυτός.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιανουάριος 2020
