1999 -2022
(Για την επαίσχυντη δήλωση του Κυριάκου)
Η επανάληψη της ιστορίας ως γελοιότητα
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούλιος 22
Ιστολόγιο κειμένων Μιχάλη Χαραλαμπίδη - Προϋπόθεση για την αναπαραγωγή, ολική ή μερική, των κειμένων του παρόντος ιστολογίου είναι η ρητή αναφορά στο polis-agora.blogspot.com
1999 -2022
(Για την επαίσχυντη δήλωση του Κυριάκου)
Η επανάληψη της ιστορίας ως γελοιότητα
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούλιος 22
ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Για την περίπτωση της φέτας γράφω στο “Αγροφιλία” και στο “Αναστήλωση”.
Αν ζούσαν ο Νίκος Πουλαντζάς και ο φίλος μου Κώστας Βεργόπουλος θα μου έλεγαν “Μιχάλη έχεις δίκαιο στην άποψη σου για το κράτος στην Ελλάδα”
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
(Μιλώντας σε Ρ/Σ)
A MESSAGE WITH SIX ADDRESSEES
This is a history lesson, in addition to a political ethics lesson.
Michalis Charalambidis
(From a speech in Kozani, Koventarios Library, May 2022)
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
(Μιλώντας σε Ρ/Σ)
Δεν χρειάζονται πληκτικοί επαναλαμβανόμενοι ταλιμπανισμοί, η γνωστή επαναλαμβανόμενη ψαλτική για το 22’. Αυτή αποτελεί έκφραση πολιτικής διανοητικής στασιμότητας αλλά και πονηρίας. Αρκετά λοιπόν με την ψαλτική.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Τα κενά όμως ουσίας, σημειολογίας και τα λεκτικά της εξωτερικής πολιτικής όσον αφορά την πολιτική αντιμετώπιση των υπόδικων ρατσιστών της Άγκυρας είναι πολλά.
Παρατηρείται σύγχυση, αντιφατικότητα παρά καθαρότητα προς τα μέσα και προς τα έξω και σταθερότητα. Ολιγωρία πάρα εγρήγορση. Δειλία όχι αυτοπεποίθηση.
Δεν είναι η περίοδος των Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Είμαστε σε άλλη εποχή και η Ιστορία αλλά και η Γεωγραφία είναι μαζί μας.
“ΝΕΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ” “Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει καθήκον και μπορεί να λύσει το Νέο Ανατολικό Ζήτημα”. Είναι ο προλογικός επίλογος μου στην δεύτερη έκδοση του βιβλίου “Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα Το Τουρκικό Πρόβλημα Η Ανθρωπιστική Ελλάδα”
Πολύ καθαρό το μήνυμα και ο βελούδινος τρόπος εφαρμογής του.
Δεν θέλω να πιστεύω ότι θέλετε να έχετε το τέλος του Γιωργάκη, του Σημίτη και του ΚΚΚΑΣΟΡ.
Έχω όμως μία απορία. Δεν κατανοείτε την σημασία αλλά και την ιερή υποχρέωση της δημιουργίας “Διεθνούς Σχολής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Γενοκτονία” στην Χίο. Την πατρίδα του Πέτρου Μολυβιάτη.
Αν συμβαίνει αυτό τότε σημαίνει ότι η Ελλάδα, ο Ελληνισμός στερείται, δεν έχει ένα Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, ένα Ελληνικό και έξυπνο Υπουργείο Παιδείας και μία Ελληνική Κυβέρνηση. Είναι ακόμη μία επιβεβαίωση της επιστημονικής θεωρίας μου για το Κράτος στην Ελλάδα, στο “Ελληνική Πολιτική Παιδεία η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη” και στο “Νέο Ανατολικό Ζήτημα”
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούνιος 22
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΛΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΝΑ
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Άλλο το δάσος της Πλατείας Συντάγματος και άλλο διαμόρφωση, καλύτερα Κόσμηση της Πλατείας, του αστικού χώρου.
Στο τέλος της δεκαετίας του 90’ πριν ή μετά την αποχώρηση μου από το ΚΚΚΑΣΟΡ πρότεινα την δημιουργία Αρχιτεκτονικής Σχολής του αστικού και αγροτικού τοπίου στην Καστοριά. Ο ψευτοεκσυχρονισμός όμως δεν ήταν για αυτά. Είχε άλλες μανίες ικανοποίησης ταπεινών ενστίκτων. Εξάλλου όλοι εκ δεξιών και εξ αριστερών δεν τα πάνε καλά με τον εκσυχρονισμό.
Μπορεί όμως αυτή η σχολή να δημιουργηθεί σήμερα. Υπάρχουν πολλοί Έλληνες Αρχιτέκτονες στην διασπορά, άνδρες και γυναίκες που θα μπορούσαν να την θεμελιώσουν.
Αρκετά επιτέλους με την ασχήμια του ΒαλκανοΤουρκοΜπαρόκ, τον κακοχωριατισμό 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία.
Στα βιβλία μου “Αγροφιλία”, “Αναστήλωση - Ο τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία”, “Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία - η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου”, προτείνω την θεραπεία και την πρόληψη αυτής της αριστεροδεξιάς ασθένειας.
Τι θα σκέφτονταν βλέποντας αυτό το αισθητικό χάλι η μεγάλη Ελληνίδα και μεγάλη Βασίλισσα, η Αμαλία.
Ο μεγάλος θεμελιωτής Δήμαρχος μιας από τις ωραιότερες νεοκλασικές πόλεις στον κόσμο, της Οδυσσού Γρηγόριος Μαρασλής (ΟΔΥΣΣΟΣ – ΠΕΙΡΑΙΑΣ - αναζητώντας την Ελληνική μορφή της πόλης – ανάμεσα στην παλιά και την νέα Παλιγγενεσία. Στο “Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία”)
Ο μεγάλος Δάσκαλος Πικιώνης. Τον τιμώ όπως και άλλους που πρόλαβα να τους γνωρίσω στο “Αναστήλωση”
Χάρι στον Πικιώνη και άλλους δύο έχω δρόμους να περπατήσω στην Αιξωνή Γλυφάδα. Αλλού δεν έχουμε όπως λέει ο Νίκος Γκάτσος. “Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά να περπατήσω…”
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούνιος 22
19η ΜΑΙΟΥ 2022
ΤΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ Η ΑΡΧΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Τιμήσαμε τους νεκρούς των αμφίβιων Νταχάου και των αμφίβιων Άουσβιτς της Νότιας Ευξείνιας Θάλασσας στεφανώνοντας τους στην Βουδαπέστη στον Ίστρο (Δούναβη), στην Ευξείνια θάλασσα στην Ίστρια της Ρουμανίας, στον Αλιάκμονα, στον Θερμαϊκό, τον Σαρωνικό, στην Αιξωνή Γλυφάδα, στο Κρητικό Πέλαγος Ηράκλειο.
Τα στεφάνια προς τιμήν των νεκρών του μεγαλύτερου εγκλήματος ενάντια στην ανθρωπότητα θα μορφοποιηθούν σταδιακά σε ένα ιστορικό κίνημα του άπειρου Ελληνισμού σε όλον τον Πλανήτη Γη τα επόμενα χρόνια.
Είναι η Επιστροφή μας στην Ιστορία. Η Επιστροφή της Αξιοπρέπειας και του Αυτοσεβασμού μας.
ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΦΙΛΟΜΟΥΣΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
19η ΜΑΪΟΥ 2022 ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΔΥΟ ΚΕΡΙΑ ΔΥΟ ΛΑΜΠΑΔΕΣ
Σήμερα στην Παναγιά της Μηχανιώνας από την Κύζικο της Προποντίδας ανάβουμε δυο κεριά, δυο λαμπάδες
Το ένα είναι για τους νεκρούς της γενοκτονίας των ετών 1914 – 1923 στον Πόντο
Το δεύτερο για τα θύματα της πολύμορφης γενοκτονίας, της Εθνοκτονίας των ετών 1923 – 2022 στον Ιστορικό Πόντο.
Today, May 19, we light 2 candles, two large candles.
One is for the Greeks of Pontus who were slaughtered by the barbaric Turks of Kemal Ataturk in the period 1914-1923.
The second for the victims of the multifaceted genocide, the Genocide of the years 1923 - 2022 in the Historic Pontus.
Oggi, 19 maggio, accendiamo 2 candele, due grandi candele.
Una è per i greci del Ponto che furono massacrati dai barbari turchi di Kemal Ataturk neIl periodo 1914-1923.
Il secondo per le vittime del poliedrico genocidio, il Genocidio degli anni 1923 - 2022 nel Ponto Storico..
Aujourd'hui, 19 mai, nous allumons 2 bougies, deux grandes bougies.
L'un est pour les Grecs du Pont qui ont été massacrés par les Turcs barbares de Kemal Atatürk dans la période 1914-1923.
Le second pour les victimes du génocide aux multiples facettes, le Génocide des années 1923 - 2022 dans le Pont historique.
Στέλλιος Βικόπουλος
Ένας Συναθλητής μου Δεκαετιών. Όχι ευκαιριακός
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούνιος 22
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ
TORNATE NELLE FOGNE
Την 18η Μαΐου του 2022 ήμουν στην Κωστάντζα.
Ήταν επόμενο να έρθει στην μνήμη μου το δισδιάστατο σχέδιο Νέα Πόλη στην Θράκη – Ρωμανία και οδικός – σιδηροδρομικός άξονας, Αλεξανδρούπολη – Πύργος – Βάρνα – Κωστάντζα – Οδησσός. Σε αυτόν τον άξονα δημιούργησα σχολή όχι μόνον Θρακική και Ελληνική αλλά Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια.
Βλέποντας την πόλη και το λιμάνι της μετά την επίσκεψη μας στην αρχαία Ίστρια έφθασε σε υψηλά επίπεδα η γνωστή περιφρόνηση μου προς τους πολιτικούς ενόχους που το ακύρωσαν παρ΄ όλο που το ψήφισε σύσσωμο το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα παρατήρησα ότι οι ένοχοι βγήκαν από τα κρησφύγετα τους και επανεμφανίσθηκαν. Είναι γνωστή η γνώμη μου για αυτούς δεκαετίες τώρα. Μια τελευταία μου αναφορά έγινε με τα λόγια του Διόδωρου Σικελιώτη (Στο Ελληνική Πολιτική Παιδεία Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη. Εκδόσεις Στράβων).
Ήρθε όμως στην μνήμη μου επίσης ένα σύνθημα των διαδηλώσεων των νέων στην Ιταλία την δεκαετία του 70’, tornate nelle fogne που ταιριάζει στην περίπτωση των επαναεμφανισθέντων ενόχων.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούνιος 22
Υ.Γ. Η Ιστορία είναι φιλαλήθης και αποκαλύπτει το κενό. Αποκαλύφθηκε ότι η χώρα στερούνταν πολιτικής για την Ευξείνια Θάλασσα. Έτσι προχθές επιστρατεύτηκε η πονηρία και η κωμικότητα σε ένα φιλοψευδές αρθρίδιο. Παραχαρακτικό και προσβλητικό της Πολιτικής Μνήμης και Νοημοσύνης μας. Μία έξοδος της ενοχής είναι η θρασύτητα. Δεν απευθύνεται σε πολίτες αλλά σε υποβαθμισμένες κατηγορίες.
Οι πολίτες όμως στην Θράκη, την Μακεδονίας, την Ήπειρο και την Θεσσαλία γνωρίζουν ότι η Εγνατία Οδός έπρεπε να ολοκληρωθεί το 1993 -1994. Έγινε όμως γεφύρι της Άρτας.
Η λεγόμενη αριστερά δεν καταλάβαινε από αυτά τα πράγματα. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Ν.Δ. την θεωρούσαν έργο τετάρτης και πέμπτης προτεραιότητας.
Η κατάσταση σήμερα στον κάθετο στρατηγικό άξονα Αλεξανδρούπολης – Ορμένιο. Ας μην πάμε μέχρι τον Πύργο (Μπουργάς) ή παραπέρα. Μίλησα για αυτόν πρώτη φορά τον Μάιο ή τον Σεπτέμβριο του 1985. Ο Σεραφείμ Φυντανίδης το σημείωσε, το έδειξε στην Ελευθεροτυπία. Μέχρι σήμερα ο δρόμος είναι ημιτελής. Πέρασαν 37 χρόνια περίπου, μισό αιώνα.
Το φιλοψευδές σε αρθρίδια είναι υπονομευτικό του μέλλοντος μας. Αρκετά κράτησε αυτή η δύσοσμη κολόνια των θαμώνων του κιτς πεζοδρομίου της Βουκουρεστίου και του da capo.