ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ - Στο Νέο γύρο των συνομιλιών

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

                                    (μιλώντας στο Ηράκλειο Κρήτης)

                        Στο Νέο γύρο των συνομιλιών:

                            - Πρόταξη του Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία

                            - Οι επισκέψεις των παιδιών στα Μουσεία

    Μια σοβαρή συζήτηση για την Μακεδονικότητα, την Ελληνικότητα, την Οικουμενικότητα,  μια συζήτηση για την Μακεδονία, είναι μια άσκηση Εθνικής και Οικουμενικής Αυτογνωσίας. Κοσμοπολιτισμού θα έλεγα. Αυτό κάνει το βιβλίο.

    Μετά τις μεγάλες δημοκρατικές στιγμές, στιγμές των ελλήνων πολιτών που αντιπροσώπευσαν οι συγκεντρώσεις της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, κόπηκε η φόρα αυτών που είχαν άλλα στο μυαλό τους.

    Έχουν ωριμάσει πλέον οι χρόνοι, οι άνθρωποι, οι θεσμοί. Στον νέο γύρο των συνομιλιών για την λύση του Σκοπιανού η ελληνική πλευρά θα πρέπει να πει: Αρχίζουμε με το Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία. Είναι το όνομα η λύση που δεν προσβάλει κανέναν. Να σημειώσω ότι στην ανάλυση της πρότασής μου αυτής ποτέ δεν αναφέρθηκα σε ομοσπονδία δομημένη σε γεωγραφικές ζώνες.

    Το δεύτερο πεδίο είναι αυτό της κοινωνίας πολιτών. Γράφω γι αυτό. Θα πρότεινα στα πλαίσια αυτά όσα παιδιά, όσοι μαθητές στην Αχρίδα, το Μοναστήρι, τα Σκόπια, το Νέρεζι, το Γευγελή θεωρούν τον εαυτό τους μακεδόνα, έλκονται και εκφράζονται από το ότι αυτό αληθινά αντιπροσωπεύει, να εισέρχονται δωρεάν κατά τις επισκέψεις τους στα Μουσεία και τους Αρχαιολογικούς χώρους της χώρας μας.    

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ - (μιλώντας στο ΤΕΙ Λάρισας) - Η ΙΔΕΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΑΙΓΑΙΑΚΗ ΑΚΤΗ

Η ΙΔΕΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΗΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΑΙΓΑΙΑΚΗ ΑΚΤΗ

    Η ιδέα της Ρωμανίας δεν ήταν μόνο μία ποντιοθρακική ιδέα. Εγώ πάντοτε ένωνα όταν άλλοι ορατά και κυρίως σκοτεινά διαιρούσαν. ΕΝΩΣΗ ήταν το όνομα που έδωσα στην μόνη σοβαρή και υγιή προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου αληθινά, πολιτικού κινήματος που έγινε την μεταπολιτευτική περίοδο.

    Η ιδέα της πόλης ήταν και μία θεσσαλική ιδέα γιατί τροφοδότησε το σχέδιο δημιουργίας μιας νέας πόλης στην Θεσσαλική Ακτή, στην Αιγαιακή ακτή της Θεσσαλίας, στον Αγιόκαμπο. Το πρότεινα σε μία ομιλία μου στο σύλλογο αρχιτεκτόνων Λάρισας. Έμεινε όμως εκεί. Μετά από χρόνια με κάλεσε ο Δήμος Μελιβοίας. Αν σας ακούγαμε μου είπαν θα είχαμε μία νέα όμορφη πόλη. Τους είχα προειδοποιήσει ότι ή θα έχουν μία νέα όμορφη πόλη ή θα γίνουν Λούτσα. Ακολούθησαν το εκβαρβαρισμένο πρότυπο. Παρ’ όλα αυτά η γνώμη μου είναι ότι στην Θεσσαλική ακτή μπορούμε να έχουμε μία νέα όμορφη πόλη στο Αιγαίο. Δεν θα είναι ανταγωνιστική της Λάρισας, της Καρδίτσας, των Τρικάλων, του Βόλου. Θα είναι συμπληρωματική. Μία νέα Αδελφή Θεσσαλική πόλη.

    Η προοπτική των τοπικών περιφερειακών εκλογών του 2019 θέτει το ζήτημα στην ημερήσια διάταξη. Για να αρχίσει να εμπλουτίζεται και να σοβαρεύει η πολιτική και η διακυβέρνηση στην χώρα.

  *Για τις νέες πόλεις στην Ελλάδα στο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Νέα Αναπτυξιακή

    Παιδεία Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου , Εκδόσεις Στράβων.

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

                                                                                              Μιχάλης Χαραλαμπίδης

    Σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης αναδεικνύεις, προβάλεις, προεκτείνεις και ενισχύεις το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν το περιορίζεις. Είναι αυτονόητο για κάθε υγιές μυαλό και υγιή ψυχή μια και αναφερόμαστε σε ένα πνευματικό θεσμό.

    Η αναφορά μου έχει τον χαρακτήρα της έκκλησης προς τον σεβασμό, την ευθύνη, την σοβαρότητα.

    Παρατήρησα όμως και ηλίθια σχόλια στην εφημερίδα « Καθημερινή». Να σημειώσω ότι η ηλιθιότητα και η αμάθεια είναι η πηγή του φασισμού.

Ο αείμνηστος Αντώνης Καρκαγιάννης επί χρόνια διευθυντής της «Καθημερινής» δεν θα το επέτρεπε.

    Από πού αντλώ αυτή την βεβαιότητα;

Από το γεγονός ότι η «Καθημερινή» ήταν η μία από τις τρείς εφημερίδες των Αθηνών που σε ελεγχόμενες γεωπολιτικά συνθήκες  γι αυτά  τα ζητήματα, φιλοξένησε την ιστορική θέση μου για παραμονή* του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη ,τον Μάιο του 1988. Μια θέση που δικαίωσε η ιστορία. Ήταν τόσο σιδερένια η  ατμόσφαιρα γι αυτά τα ζητήματα που ούτε οι εφημερίδες των Κωνσταντινουπολιτών φιλοξένησαν το απόσπασμα ομιλίας μου που αναφέρονταν στο Πατριαρχείο.

Ήταν επιπλέον περίοδος Νταβός, των συναντήσεων Ανδρέα Παπανδρέου – Οζάλ όπου πελάτες και πολλών εκδοχών ηλίθιοι έχτιζαν την επίσημη γραμμή για την έξοδο και τον ξεριζωμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την Πόλη. « Μεταφορά » το έλεγαν. Αδιανόητα** αλλά συνέβαιναν.

         * Στο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Το Μικρά Ασία Ενώνει Το Τουρκία Εκβαρβαρίζει,  

             Εκδ. Στράβων

       ** Στο Μιχάλης Χαραλαμπίδης Ελληνική Πολιτική Παιδεία – Η Πολιτική ως Ανώτερη

             Τέχνη, Εκδ. Στράβων