Γράφει η Σεβαστή Μπούρα- Μπούτου
Ο λόγος σήμερα η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης και ο Ποντιακός Ελληνισμός. Ύστερα από ένα μεγάλο διάστημα συζητήσεων που σίγουρα ξεπέρασαν διάστημα ενός μηνός, η Ομοσπονδία είχε κάνει ευρύτερα γνωστό στον Ελληνισμό, ότι το επικρατέστερο θέμα τής εθνικής παρέλασης στην 5η Λεωφόρο ήταν η Ποντιακή Γενοκτονία. Μάλιστα, ο πρόεδρος τής ομοσπονδίας είχε μεταβεί πριν ένα μήνα στην ετήσια χοροεσπερίδα τών Ποντίων, και έσφιξε τα χέρια με τους αξιωματούχους, δίνοντας κατά κάποιο τρόπο υποσχέσεις και βγάζοντας και τις ανάλογες φωτογραφίες.
Όμως, πριν δυο εβδομάδες στην πανομογενιακή, κάτι είχε αλλάξει. Ετέθη θέμα από τον πρόεδρο κο Καλαμαρά, ότι το θέμα δεν μπορούσε να είναι η Γενοκτονία, γιατί ένα Αμερικανικό Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης που θα πρόβαλε την παρέλαση, δεν συμφωνούσε. Και από εδώ αρχίζει το μεγάλο φιάσκο. Μόλις τελείωσε η πανομογενιακή, τα γεράκια η τα λιοντάρια τής ομοσπονδίας συνεδρίασαν, όπως έπρεπε να πράξουν, και απεφάσισαν ότι το θέμα της παρέλασης δεν θα είναι η Γενοκτονία τών Ποντίων.
Φυσικά το αντιλαμβανόμεθα, ότι θέλει μεγάλες ωμοπλάτες για να σηκώσεις ένα τόσο βαρύ και ασήκωτο εθνικό πρόβλημα, όπως είναι η Γενοκτονία τών Ποντίων, και αφού κάποιοι έχουν μάθει μόνο στα εύκολα, απεφάσισαν να γίνουν αλλοιώς τα πράγματα. Όμως το μεγάλο ερώτημα που έχει παραμείνει ανοικτό σε συζητήσεις ομογενών, και αναζητά απάντηση είναι, το τι τούς ενοχλούσε να περάσει το θέμα Γενοκτονία. Ακόμη, γιατί οι εκλεγμένοι ηγέτες τών Ποντίων αποσιωπούν και δέν αναλαμβάνουν τίς ευθύνες τους, για το «άδεισμα» που υπέστησαν από τούς τοποτηρητές τής τάξης του Ελληνισμού στην Νέα Υόρκη που τον θέλουν σε καλούπια;
Μάλιστα στην τελευταία πανομογενειακή, σε ερώτηση τού Ηλία Τσεκερίδη, ο οποίος όπως είπε απουσίαζε από την Αμερική, και ήθελε να μάθει για ποιόν λόγο δεν εψηφίσθη η Γενοκτονία σαν θέμα της παρέλασης, ένας γνωστός παράγων της Ποντιακής κοινότητας, ούτε λίγο ούτε πολύ έκοψε την συνέχεια τής συζήτησης, λέγοντας: «Είσθε εκτός θέματος.»
Μάλιστα κύριοι. Είμαστε εκτός θέματος, όταν ζητάμε εξηγήσεις για θέματα καυτά που ενδιαφέρουν όλο τον Ελληνισμό. Μερικοί που το παίζουν ηγέτες, χωρίς πραγματικά να είναι, μάς έχουν θάψει όλα τα εθνικά θέματα. Επανερχόμενοι στο θέμα τής Γενοκτονίας, μήπως είναι καιρός να μπούν τα πράγματα στη θέση τους από άλλους ‘Ελληνες εκτός Ποντίων;
Μήπως οι Πόντιοι έχουν υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες μέσα από το γνωστό διχασμό τους, και έτσι οι άλλοι που νοιάζονται μόνο για την δική τους αντζέντα βρίσκουν ευκαιρίες να ξεφεύγουν από πολύ σοβαρά θέματα, όπως είναι η ανάγκη να καταστεί γνωστή και να αναγνωρισθεί από όλη τη παγκόσμια κοινότητα η Γενοκτονία τών Ποντίων;
Μήπως είναι καιρός να αντιληφθούν οι Πόντιοι, ότι το Ποντιακό ζήτημα δέν είναι μόνο δική τους υπόθεση αλλά όλου τού Ελληνισμού; Μήπως πάλι αυτός ο διχασμός τών Ποντίων και η συρρίκνωση τών σωματείων των σε τύπους χαρτοπαικτικής λέσχης και καφενείου έχει αλλάξει τούς στόχους τους; Μήπως το ότι δεν έχουν παρουσιάσει ούτε ένα θεατρικό, αλλά ούτε και ένα ντοκιμαντέρ για την Ποντιακή Γενοκτονία είναι μέρος τής εκ των έσω ταραχής που ξέρουν να διαφυλάττουν επιμελώς από εμάς τούς άλλους τούς μη Ποντίους; Τα κόκκαλα τού Ξένου Ξενίτα και τού Θ. Κανονίδη σίγουρα θα τρίζουν από τον θάνατο που υπέστη το Ποντιακό θέατρο και ο Ποντιακός πολιτισμός στην Νέα Υόρκη.
Το πρώτο όμως άρμα που θα παρελάσει φέτος θα είναι τών Ποντίων. Προσέξτε καλά υμέτεροι τραντέλληνες. Έξεβεν δράκον Γιάννες. Κρούω και τσακώνεσθε και παίε με τι θα γίνει από εδώ και εμπρός; Ελπίζω να πράξετε κάτι άξιο τών προγόνων σας και να μας παρουσιάσετε στην παρέλαση τών Ελλήνων τής Νέας Υόρκης συνθήματα αντάξια των παθών σας που είναι και πάθη δικά μας, όσο κι αν δεν το πιστεύετε.
Και εσείς πανάξια τέκνα τού Ελληνισμού τής Νέας Υόρκης που διοικείτε τον μεγαλύτερο οργανισμό, μη ξεχνάτε, ότι δεν είσθε απαρατήρητοι. Κρινόσαστε από τίς πράξεις σας. Οι αδυναμίες σας έχουν γίνει γνωστές στον παγκόσμιο ελληνισμό. Μήπως πρέπει να πάρουν το μπαπόρ κάποιοι από εσάς γιατί τα μυαλά σας κουνίεντε; Η απόκτηση τιμών δεν έχει καμμία αξία κατά τον Αριστοτέλη, αλλά ο τίμιος χαρακτήρας και το αξιόπιστον τού λόγου που κάποιοι απο εσάς δεν έχετε μάθει να κρατάτε και να τιμάτε.
