ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ (μιλώντας στο Βερολίνο)
Η ερώτηση σας μου δίνει την ευκαιρία να πω ορισμένα πράγματα τα οποία οφείλω να πω ώστε να υπάρξουν στον Ποντιακό χώρο ορισμένες ηθικές και πολιτικές σταθερές. Αυτές στις περιπτώσεις όπως η δική μας είναι απαραβίαστες. Είναι προϋποθέσεις για την προώθηση και επιτυχία του αγώνα μας.
Όσον αφορά την οικονομική συμβολή του Κράτους, των Κυβερνήσεων στον αγώνα μας. Συμβαίνει να γνωρίζω όλες τις αποφασιστικές στιγμές που συνέβαλαν στην ανάδειξη και προώθηση της υπόθεσης μας. Δεν προκύπτει πουθενά μια Κυβερνητική συμβολή. Αντίθετα είχαμε πόλεμο. Μου έκαναν χυδαίο πόλεμο.
Υπήρξε μια ροή, μεγάλη ροή χρημάτων προς συλλόγους, ομοσπονδίες, ιδρύματα, συνέδρια, σεμινάρια, εταιρείες, και πρόσωπα. Αυτή όμως αποσκοπούσε στην δημιουργία και τροφοδότηση πελατειακών μηχανισμών ψηφοθηρίας αλλά και ελέγχου, αλλοίωσης, αλλοτρίωσης και διαφθοράς των Ποντίων. Έτσι εξηγείται η απουσία αντιδράσεων στην υπονόμευση που υπέστη η υπόθεση μας από το πράσινο καθεστώς. Κανείς «εκπρόσωπος» όπως λέει και ο Σαββόπουλος δεν διαμαρτυρύθηκε.
Η Ποντιακή νεολαία, ένας νέος έντιμος, σοβαρός, ερευνητής επιστήμονας μπορεί να μελετήσει σε επίπεδο Πανεπιστημιακό τους μηχανισμούς εξανδραποδισμού των Ποντίων την περίοδο του πράσινου καθεστώτος και να τις συγκρίνει με άλλες σκοτεινές περιόδους της ιστορίας μας.
Παρατηρώ τελευταία ότι η Ν.Δ. έλκεται από αυτό το πρότυπο. Δεν νομίζω όμως ότι τιμά την χώρα που θέλει να λέγεται Ελλάδα μια πολιτική εξανδραποδισμού των Ποντίων και πελατειακής σπατάλης του δημοσίου χρήματος. Γίνονται σε διάφορους μαχαλάδες ανά την επικράτεια πράγματα τα οποία είναι ανώφελα, άχρηστα, αλλοτριωτικά της υπόθεση μας. Δεν γίνονται χρήσιμα πράγματα, αυτά που πρέπει να γίνουν. Πρόκειται για μια ηθική εκτός από την πολιτική κατάπτωση.
Θα πρότεινα ένα επίπεδο πολιτισμού. Την συγκρότηση μιας Επιτροπής της Βουλής η οποία θα κρίνει την ωφελιμότητα, την χρησιμότητα των διοχετευόμενων δημοσίων χρημάτων προς τους Ποντίους.
Εκτός από τους Βουλευτές θα πρέπει να συμμετέχουν και πρόσωπα αποδεδειγμένου υψηλού ήθους όπως ο Χριστόφορος Χριστοφορίδης, ο ταμίας της μη κερδοσκοπικής εταιρείας που δημιουργήσαμε για την προώθηση του σχεδίου της νέας πόλης της ΡΩΜΑΝΙΑΣ. Της πλέον ευγενούς υπόθεσης των τελευταίων δεκαετιών. Οφείλω να το πω εκτός των άλλων, γιατί οι μηχανισμοί του πράσινου κράτους – παρακράτους επιβεβαίωσαν αυτό που λέει ο λαός μας. «Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης».
Αν η Ν.Δ. διανύσει τον ανήθικο πράσινο δρόμο χειρότερα για αυτούς. Έχουμε ήδη τις όψεις του ιδίου νομίσματος. Αντικατέστησαν την ΠΟΠΣ Τανιμανίδη κ.λ.π. με την ΠΟΕ Παρχαρίδη + πράσινο παρακράτος.
Όσον αφορά τους Πόντιους χορηγούς, ευεργέτες. Δεν παρατηρείται μια σοβαρή ανταποκρινόμενη στην ιστορία ηθική και πολιτική στάση. Απουσιάζει η συνείδηση, η ευθύνη, η ικανότητα. Υπάρχουν μάλιστα συμπεριφορές που δεν είναι άξιες σχολιασμού.
Είναι γνωστό ότι συνέβαλα στην προώθηση της υπόθεσης και άλλων λαών που υπέστησαν πολιτικές βίας. Δεν θα κάνω συγκρίσεις. Θα έλεγα όμως προς τους Ποντίους να ξεκινήσουν να βάζουν ένα ευρώ τον μήνα για την ιερή υπόθεση τους. Η οικονομική αυτονομία είναι το θεμέλιο της αξιοπρεπούς παρουσίας τους στον νέο αιώνα.
Επειδή παρατηρώ μεγάλη υποκρισία και απόπειρες ιστορικών παραχαράξεων οφείλω να πω το εξής. Δυστυχώς εκτός από την διανοητική, επιστημονική και πολιτική προσπάθεια μου για την γέννηση και οικοδόμηση αυτής της ιστορικής υπόθεσης η ιστορία λέει επίσης ότι το νέο Ποντιακό Ζήτημα είχε έναν μεγάλο ευεργέτη την οικογένεια μου, τους Γονείς μου. Τα άλλα όπως προανέφερα δεν αξίζουν σχολιασμό. Αυτή είναι η αλήθεια την καταθέτω γιατί είναι γνωστή η αλλεργία, η εχθρότητα μου προς το ψέμα, την ανηθικότητα, την υποκρισία, την καπηλεία. Αλλά και γιατί η Ελλάδα έχει ανάγκη αξιών και όχι αντί - αξιών.
