ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ – ΟΤΣΑΛΑΝ
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη*
Στην Καλόλυμνο αυτό είναι το Ελληνικό όνομα του Ίμραλι δεν είναι μόνο φυλακισμένος εδώ και δώδεκα χρόνια ο νόμιμος εκπρόσωπος ενός αυτόχθονος ιστορικού λαού ο Αμπτουλάχ Οτσαλάν. Είναι φυλακισμένη η Δημοκρατία και η Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια. Όπως ήταν φυλακισμένες στο νησί Ρόμπεν της Ρατσιστικής Νότιας Αφρικής με τον Νέλσον Μαντέλα.
Είναι ο Οτσαλάν και το Κουρδικό κίνημα που τροφοδότησε διαδικασίες εκδημοκρατισμού και εξανθρωπισμού στην Μικρά Ασία.
Η απάντηση σ’ αυτό το αίτημα ήταν μια νέα γενοκτονία αυτής των Κούρδων.
Γι’ αυτό το νέο έγκλημα οι Τουρκικές Στρατιωτικές, Πολιτικές ηγεσίες είναι ένοχες και πρέπει να παραπεμφθούν στο Διεθνές Ποινικό Διακαστήριο της Χάγης. Χρόνια πρίν η τότε Πρόεδρος του Δικαστηρίου Κάρλα Ντέλ Πόντε δήλωσε ότι ήρθε η σειρά τους. Αυτό αργότερα αποσιωπήθηκε για λόγους συμφερόντων. Είχαμε την κλασική πολιτική συντήρησης και ανοχής του Τουρκικού σφαγείου που είχε ως πρώτη ηθική και πολιτική κατήγορο την Ρόζα Λούξεμπουργκ.
Στην Ελλάδα το όνομα Κούρδοι, Κουρδία και Οτσαλάν είναι απαγορευμένο μετά το έγκλημα του 1999. Οι Κούρδοι αγωνιστές αντιμετωπίζουν σήμερα πολλά εμπόδια και ταπεινώσεις από την ανώμαλη συνεργασία Άγκυρας – Αθήνας (μη Αθήνας για να μην προσβάλω το όνομα της Αθήνας).
Η λεγόμενη αριστερά επίσημη και ανεπίσημη αγνοεί επίσης τόσο την Καλόλυμνο του 1915 –1922 όσο και το Ίμραλι του 1999 – 2011.
Το 1915 – 1922 εξοντώθηκαν όλοι οι Έλληνες κατοικοί της, λίγοι επέζησαν.
Αναπτύσσεται Διεθνώς μια εκστρατεία αληλλεγγύης για την απελευθέρωση του Αμπτουλάχ Οτσαλάν. Πρωταγωνιστούν σ’ αυτήν ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Νοτιοαφρικανός Επίσκοπος Έντμουντ Τούτου. Ότι καλύτερο έχει ο σύγχρονος Ανθρωπισμός και Διεθνισμός. Την δεκαετία του 80’ αρχές του 90’ είμασταν μόνο τέσσερες – πέντε άνθρωποι στην Ευρώπη. Τώρα είμαστε πολλοί.
Υπάρχουν δύο συμβολικές ημερομηνίες. Η μία είναι η 9η Αυγούστου, ημέρα των Αυτόχθονων Λαών Παγκοσμίως. Οι Κούρδοι είναι αυτόχθονες. Οι Τούρκοι δεν είναι. Μιλώ στο τελευταίο μου βιβλίο για αυτό. Η άλλη είναι η 15η Αυγούστου. Είναι η ημέρα του Αύγουστου του 1984 κατά την οποία λίγοι νέοι άνθρωποι επετέθηκαν στα Τουρκικά SS αρχίζοντας ένα κίνημα που αλλάζει την Πολιτική, την Οικονομική Γεωγραφία και Θεσμική Αρχιτεκτονική της Μικράς Ασίας.
Είτε την 9η Αυγούστου, είτε την 15η Αυγούστου μπορούμε άνθρωποι που θεωρούν την φυλακή του Ίμραλι ντροπή της Οικουμένης να πολιορκήσουμε με ιστιοφόρα αυτό το νησί στο κέντρο του Μαρμαρά που μεταβλήθηκε σε τόπο θανάτου. Η ιστορία της περιοχής μας είναι πλούσια σε σύμβολα που αποτελούν ταυτόχρονα συμβολισμούς για όλη την Οικουμένη. Η εκστρατεία μπορεί να ονομασθεί «Αργοναύτες για την Απελευθέρωση του ΠρομηΘέα Δεσμώτη».
Να συναντηθούν στην Προποντίδα Ιστιοφόρα που θα έρθουν από τον Εύξεινο, Βουλγαρία – Ρωσία – Ουκρανία μέσω του Βοσπόρου και αυτά που θα έρθουν από το Αιγαίο μέσω του Ελλησπόντου. Μπορούν να συμμετάσχουν και Κούρδοι, Άραβες, Λαζοί, Πόντιοι, Τούρκοι από την Κωνσταντινούπολη.
Νομίζω όμως ότι είναι όχι μόνον ώριμοι οι καιροί, αλλά είναι πλέον επίκαιρη, αναγκαία η αλληλεγγύη σε πρωτοβουλίες αυτού του τύπου εκπροσώπων όλων των Εκκλησιών και Θρησκειών που έχουν έδρα την Κωνσταντινούπολη. Ορθοδόξων – Καθολικών – Εβραίων – Σουνιτών – Σιιτών - Αλεβήδων. Είναι μια περίοδος ιδιαίτερα κρίσιμη και απαιτητική για το Τουρκικό Ισλάμ ώστε όχι μόνο να απαλλαγεί από τις ενοχές και τα εγκλήματα του παρελθόντος αλλά να πάψει να τα επαναλαμβάνει χειραγωγούμενο πολιτικά.
Αυτός είναι ένας ορίζοντας ειρηνικής συμβίωσης και αλληλοσεβασμού ανάμεσα στους ανθρώπους ανεξαρτήτως Θρησκείας και Εθνικότητας.
Στην Καλόλυμνο, το Ίμραλι κρίνονται στην πράξη αυτές οι αξίες.
Με τον Οτσαλάν Δεσμώτη στο Ίμραλι δεν μπορεί να υπάρξει λύση της χρόνιας Τουρκικής παθολογίας, του Τουρκικού προβλήματος.
Δυστυχώς δεν υπάρχει Θεσμική Ελληνική ηγετική ομάδα να το καταστήσει αυτό κατανοητό στις Βρυξέλες και την Οικουμένη. Είναι όμως ελπιδοφόρο, ευχάριστο για να βγούμε από το μολυσμένο νέφος της υποκρισίας, του ψέματος, της ανοχής, του ευτελισμού που νέοι σκηνοθέτες ενδιαφέρονται να ανεβάσουν τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου προσαρμοσμένο στον Οτσαλάν Δεσμώτη. Ήρθε ο χρόνος να επιστρέψει το θέατρο στην Μικρά Ασία. Στα κατεστραμμένα, άδεια και θαμμένα στην γη θέατρα της.
* Από συνέντευξη του σε Ρ/Σ
Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη polis-agora.blogspot.com
