ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ
Είναι περίοδος που η ιστορία βγάζει τα συμπεράσματά της και
καταδικάζει. Ανοίγει την χωματερή της. Οι ένοχοι αγωνιούν για την σωτηρία τους.
Έτσι εξηγούνται οι
νευρώσεις, οι αντιπαραθέσεις
- στο εσωτερικό των
παραγώγων του ΚΚΚΑΣΟΡ, ΚΙΝΑΛ – ΚΙΔΗΣΟ –«ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ»
- στο τελευταίο του
παράγωγο τον ΣΥΡΙΖΑ
- στην επαρχιώτικη και
ψευτοπαγκοσμιοποιημένη εκδοχή της ΝΔ παλιές εθνικόφρονες γιάφκες
- την ΔΗΜΑΡ
Το πρόβλημα τους είναι αν θα διατηρήσουν την φωτογραφία του
ΚΕΜΑΛ στα γραφεία τους ή θα την κατεβάσουν. Δεκαετίες τώρα την έχουν αναρτημένη
και την προσκυνούν.
Είναι ισχυρή η επιμονή να διατηρηθεί ο Μουσταφάς του Βαρδάρη
από τις δύο ιστορικές πλέον κεμαλοφασιστικές συνιστώσες. Το ΚΙΔΗΣΟ και την
μπολσεβικο-μπεριακή συνιστώσα.
Υπάρχει το ερώτημα. Πως αυτά τα λουλούδια, μάλλον τα αγκάθια,
όχι μόνον φύτρωσαν αλλά κατέλαβαν και θέσεις σε κεντρικούς θεσμούς της
Ελληνικής Πολιτείας;
Η απάντηση βρίσκεται στο κείμενο μου «Γεωπολιτικός έλεγχος
και Διανοητικός Ακρωτηριασμός» όπως και στην Ανάλυση για το κράτος. Η τελευταία οδηγεί σε άλλες ερμηνείες των
μορφωμάτων και των ρόλων των προσώπων.
Παρατηρήστε στα κείμενα τους το μίσος ενάντια στον κουρδικό
λαό των γνωστών κουκουλοφόρων εσατζήδων της μεταπολίτευσης που με πυροβολούσαν.
Θα τα βρείτε στο διαδίκτυο.
Ένα δεύτερο ερώτημα. Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον αγνοούμενη. Με
τους κεμαλοφασίστες τί θα γίνει; Και αυτούς που τώρα κρύβονται και
μεταμορφώνονται και τον οργανικό πυρήνα τους.
Ας ξεκινήσουν το Πάντειο, το Καποδιστριακό, το Δημοκρίτειο
μια συγκριτική έρευνα για τα δύο μορφώματα. Ποιο ήταν το πιο επικίνδυνο.
Μιχάλης
Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Οκτώβριος 19
