Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Άλλο Green Party και άλλο Golden Party


ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Μιλώντας σε Ρ/Σ

Άλλο Green Party και άλλο Golden Party

Ο σχεδιασμός μιας άλλης ανάπτυξης δεν περιορίζεται στο πράσινο, στο δάσος, στην αρκούδα, την ενέργεια. Είναι πολυδιάστατη, ολική. Η μονομερής εμμονή εκφράζει αναλυτική αδυναμία και επόμενα αδυναμία πολιτικών πρωτοβουλιών και σχεδιασμού. Είναι γνωστή και ορατή η αναλυτική αδυναμία αυτού που στην Ελλάδα ονομάσθηκε Οικολογία. Η Θεωρητική, Μορφωτική αδυναμία τους ήταν γνωστή και ερμηνεύσιμη. Διαπίστωσα όμως την καθυστέρηση τους στις προτάσεις μου για τις Πόλεις, την Ρωμανία. Η πλέον σοβαρή Οικολογική πρόταση για την Χώρα και πρωτοποριακή Παγκοσμίως.

Πρόκειται όμως για μια κατηγορία ανθρώπων που εκφράζουν μια αυθεντικότητα. Δεν μιλώ βέβαια για το Κεμαλικό Φιλορατσιστικό δηλαδή δίκτυο που εκφράσθηκε με εκδηλώσεις λατρείας προς τον Χίτλερ των λαών μας, τον Κεμάλ. Κεμάλ και Οικολογία δεν γίνεται.

Διαφορετική είναι η περίπτωση του Γ. Παπανδρέου. Ταυτίσθηκε με το γκρίζο, το πλαστικό όχι το πράσινο, είναι μια περίπτωση ψευτοπρασινισμού που συλλαβίζει ακατέργαστες φράσεις ή αυτό που παρατηρείται στα λεγόμενα Ντιμπέιτ. Μιλάμε με σκονάκια όπως κάνουν οι κακοί μαθητές για να περάσουν τις τάξεις.

Όπως γράφω στο νέο μου βιβλίο Άλλο Green Party και άλλο Golden Party. Όταν όμως θέλεις να επιβάλεις τα Golden Boys ως Green boys τότε είμαστε στον ολοκληρωτισμό, γράφω για αυτά. Μια περίπτωση που κινείται ανάμεσα στην θρασύτητα και την Κωμικότητα είναι η περίπτωση της Βαρκελώνης. Η Βαρκελώνη του Γ. Παπανδρέου είναι οι τόνοι τσιμέντου στο Φάληρο. Αυτή είναι η ταυτότητα του. Δεν είναι η οδός Ικαρίας ή οι Ramplas της Βαρκελώνης.

Οι κάτοικοι της Καλλιθέας και του Φαλήρου γνωρίζουν τον Αγώνα μου να μην γίνει η Καλλιθέα Άθεη. Να έχουμε τις Ramplas κάτω από την Ακρόπολη. Ο Γ.Π. όχι μόνον ήταν στην άλλη πλευρά αλλά υπονόμευσε τον διανοητικό, πολιτικό και προγραμματικό μου αγώνα με Κρατικό – παρακρατικούς μηχανισμούς.

Βέβαια για τον Γ.Π. ισχύει επίσης το Κεμάλ και Οικολογία. Δυστυχώς κάποιοι θέλουν να μας επιβάλουν να ασχολούμαστε με τους εκπροσώπους του χθες, της παρακμής παρουσιάζοντας το πολύ παλιό ως νέο. Είμαστε στο μοντέλο που περιγράφει ο Όργουελ. Αυτό είναι το πρότυπο τους.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη