-->
ΜΙΧΑΛΗΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Από
την ομιλία του στην Ρόδο)
ΕΥΡΩΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
ΜΕ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟ
ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ
Η ΡΟΔΟΣ ΔΕΝ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ TEN
DAYS IN
RODOS
Αν στην
μεταπολίτευση εξελίσσονταν όλα καλά,
φυσιολογικά θα έλεγα, η Ελλάδα θα διήνυε
μια περίοδο αναγέννησης. Θα δάνειζε
αντί να δανείζεται. Η Ρόδος θα ήταν
πολιτισμικό, οικονομικό κέντρο της
Μεσογείου. Θα είχε ανακτήσει τον ιστορικό
της ρόλο, την ταυτότητα της. Γνωρίζετε
τις σχέσεις της Ρόδου με την Αλεξάνδρεια,
την βιβλιοθήκη της. Διευθυντής της ήταν
ένας Ρόδιος ο Απολλώνιος. Ο συγγραφέας
των Αργοναυτικών. Η Ρόδος δεν είναι
Ίμπιζα, Φορμεντέρα. Δεν πρέπει να είναι
Sea and Sun
και ten days
in Rodos. Θα
ήταν Κέντρο, Νησί της Τέχνης. Δεκαετίες
πριν μίλησα για τα Νησιά, τις Πόλεις της
τέχνης στο Αιγαίο. Στο βιβλίο μου για
την «Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη».
Η Ρόδος, οι
Περιφέρειες Αιγαίου, Κρήτης και Κύπρου
θα είχαν συγκροτήσει μια Ευρωπεριφέρεια
με κέντρο την Μεγίστη, το Καστελόριζο,
το στολίδι της Μεσογείου. Το Καστελόριζο
θα είχε ανακτήσει τον ρόλο που είχε έναν
αιώνα πριν. Θα είχε αναστηλώσει το
κατεστραμμένο από Άγγλους και Γερμανούς
μέρος της πόλης. Μπορούσε και μπορεί να
φιλοξενήσει το ωραιότερο φεστιβάλ
κινηματογράφου. Το φεστιβάλ Μεσογειακού
κινηματογράφου όπου οι νέοι σκηνοθέτες
και καλλιτέχνες θα συνεχίσουν την
παράδοση του αείμνηστου φίλου Κούρδου
σκηνοθέτη Γιλμάζ Γιουνέι, του Αγγελόπουλου,
του Μαστρογιάννη, του ιταλού σκηνοθέτη
της ταινίας Meditteraneo, της
σκηνογράφου της ταινίας Θάλειας
Ιστικοπούλου.
Αυτός είναι ο
ρόλος, οι δυναμικές του Καστελόριζου -
από τις αρχές του 90’ μίλησα για αυτές
- οι δρόμοι της αναγέννησης, η Πολιτική
για το Καστελόριζο, την Μεγίστη όχι η
αποστολή Cart Postal.
Αυτός είναι ο ρόλος της αληθινής
Πολιτικής, των Πολιτών με ‘Π’ κεφαλαίο
και των θεσμών που σέβονται τον τόπο
τους.
