Πριν
26 χρόνια μια κίνηση Πολιτών της Βέροιας προέβαινε σε μια
αφισοκόλληση που είχε σαν αίτημα
–πρόταση, τόσο προς τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας όσο και προς το
γείτονα λαό της ΠΓΔΜ, να λύσουν το όνομα του νέου κράτους με βάση την πρόταση που είχε επεξεργαστεί ο Μιχάλης
Χαραλαμπίδης για Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής. Ήταν τότε που οι
γείτονες υποκινούμενοι από διάφορα διευθυντήρια της Δύσης και της Ανατολής
προσπαθούσαν να μετονομάσουν την αρχαία Παιονία σε χώρο της Μακεδονίας και να
προσδώσουν στην σλάβικη γλώσσα τους το πρόσημο της «μακεδονικής».
Τότε βέβαια οι πολιτικές δυνάμεις δεν είχαν την ωριμότητα να βάλουν την πρόταση
στη δημόσια συζήτηση, πόσο μάλλον στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Από τη μια
η αγκύλωση της «Δεξιάς» στο δυτικίζοντα
επαρχιωτισμό της και στις προκαταλήψεις της που είχαν αφετηρία το
σύμφωνο Πολίτη-Καφλώφ (1924) και από την άλλη οι προβληματικές σχέσεις της
«Αριστεράς» με το εθνικό αυτό ζήτημα που είχε τις ρίζες στις ανιστόρητες έως
και ρατσιστικές προσεγγίσεις της σοσιαλιμπεριαλιστικής-γερμανοκεντρικής
Β΄ Διεθνούς και κυρίως στη Γ΄ Διεθνή, τη ρωσοκεντρική-πανσλαβιστική
του Λένιν, που όταν δεν έβλεπε σλάβικη ή βουλγάρικη Μακεδονία έβλεπε Ανεξάρτητο
Μακεδονικό Έθνος, οδήγησαν την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων σε μια
απερίσκεπτη σχέση με το ζήτημα. Σήμερα ένα παρακλάδι της «Αριστεράς», ως
κυβέρνηση, με τη Συμφωνία των Πρεσπών, όχι μόνον παραχωρεί στους γείτονες
ιστορικά δικαιώματα που δεν τους ανήκουν, αλλά διαμορφώνει και μια σχέση
ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων βασισμένης στο ψέμα, την παραποίηση της
ιστορίας και τον καιροσκοπισμό.
Όμως όχι μόνον τα ζητήματα που δεν λύθηκαν δίκαια στο παρελθόν επιστρέφουν
εντονότερα στο παρόν αλλά επιστρέφουν
και οι προτάσεις, που σε εκείνη την περίοδο αν είχαν υιοθετηθεί κάποιες,
ενδεχόμενα να είχαν αποσοβηθεί η εθνική νίλα και οι βαλκανικές εχθρότητες. Έτσι
είναι ενθαρρυντικό, έστω και μετά από χρόνια, να συναντά κανείς τουλάχιστον σ’
ένα μέρος του πολιτικού κόσμου, σε φορείς και προσωπικότητες, μια
λειτουργική επανάγνωση εκείνης της πρότασης του Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ενδεικτικά:
1. Σε συνέντευξή του προς το www.Cretetv-Antitheseis
την 6/10/18 με τίτλο «Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειος: Τα γεωπολιτικά παίγνια»
ο Ιωάννης Μάζης μιλάει θετικά για
την πρόταση του Μιχάλη Χαραλαμπίδη περί της Κεντρικής Βαλκανικής Δημοκρατίας ως
ονομασία των Σκοπίων.
2. Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δράμας σε μήνυμα που απηύθυνε στις 6/6/18 προς το
συλλαλητήριο για την Μακεδονία τόνισε ότι: «Ο δρόμος για την σταθερότητα
στην περιοχή μας, όπως ο Έλληνας πολιτικός διανοούμενος Μιχάλης Χαραλαμπίδης
προτείνει, ονομάζεται Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής» (
Βλ. www.hereticalideas.gr της7/6/18 ).
3. Στην εφημερίδα «Δημοκρατία» το
Δεκέμβριο του 2017, δημοσιεύθηκε η άποψη του Αντώνη Σαμαρά σε ερώτηση του δημοσιογράφου Δημήτρη Απόκη για το όνομα
«Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία». Απάντησε ότι αυτή «…δεν συντηρεί ούτε
αναπαράγει τον αλυτρωτισμό. Και γι’ αυτό τη θεωρώ σωστή. Και κυρίως
σταθεροποιητική για την περιοχή. Και για τα ίδια τα Σκόπια…» ( Βλ. και Blog του
Μ. Ιγνατίου www.HellasJournal.com της 16/11/17. 4. Η Καθημερινή της 2/10/18 ( www.kathimerini.gr ) δημοσίευσε τα Πρακτικά της Σύσκεψης
των αρχηγών των σκοπιανών κομμάτων, όπου αναφέρεται ότι η πρώην υπουργός
εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη τους
πρότεινε το όνομα Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία. Πιο συγκεκριμένα ο Αλ.
Νικολόφσκι είπε: «Η Μπακογιάννη πρότεινε Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία».
Και
βέβαια, μετά από αυτήν την επανατοποθέτηση δύο σημαντικών στελεχών της
ΝΔ, θα μπορούσε τουλάχιστον ο ορίζοντας
της Νέας Δημοκρατίας να διευρυνθεί με
βάση τη ’’Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία’’, και όπως πρότεινε ο Χαραλαμπίδης* «Το επόμενο βήμα να ήταν η προώθηση
και υιοθέτηση της πρότασης από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα με αφορμή το συνέδριό
του στα υπερβόρεια κλίματα της Φιλανδίας».
*Στο Βιβλίο του Μιχ.
Χαραλαμπίδη που κυκλοφόρησε με τίτλο: «Μακεδονικότητα, Ελληνικότητα,
Οικουμενικότητα: Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία», σε εκδόσεις ’’Στράβων’’,
επεξηγούνται όλες οι παράμετροι αυτής της πρότασης.
Δημήτρης Μάρτος
Email: martosdim@yahoo.gr
