ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ*
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΛΟ
ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΚΑΚΟ
Υπάρχουν ορισμένοι μηχανισμοί ορατοί και αόρατοι – σκούροι που δειλά και συστηματικά θέλουν να καταστρέψουν αυτό που οικοδομήσαμε, αυτό που οικοδόμησα. Επιδιώκουν την αποδυνάμωση, της κεντρικότητας, της ιδιαιτερότητας και της δυναμικής της Ποντιακής υπόθεσης. Αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν την διανοητική, επιστημονική επάρκεια αλλά και την πολιτική ικανότητα και εξυπνάδα να χειρισθούν αυτού του είδους τα ζητήματα. Τα ζητήματα αυτά απαιτούν ιδιαίτερες ικανότητες κα αρετές που όπως έδειξε η ιστορία αυτά τα άτομα δεν διαθέτουν. Στους μεγάλους αγώνες μου για την ανάδειξη και προώθηση των ζητημάτων του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, της Ιωνίας, της Θράκης, της Μικράς Ασίας δεν μου προκύπτει κάποια θετική συμβολή και παρουσία τους. Θα πρόσθετα ότι ούτε στα πεδία του Ποντιακού ουσιαστικού αγώνα δεν μου προκύπτουν. Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς τον υπονόμευσαν ως έμμισθα, αργυρώνητα όργανα καθεστωτικών μηχανισμών.
Στην στρατηγικού τύπου αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων αναφέρομαι στο βιβλίο μου « ΤΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΚΒΑΡΒΑΡΙΖΕΙ». Ας το διαβάσουν για να μορφωθούν. Υπήρξε όμως μια προειδοποίηση προς αυτούς τους κύκλους και σε προηγούμενη ομιλία μου την οποία πρέπει να επαναφέρω**. Ήθελα όμως να τους πω καταφεύγοντας στην λαική σοφία ότι όταν δεν μπορείτε να κάνετε κάτι καλό τότε μην κάνετε τουλάχιστον κακό. Μην καταστρέφετε κάτι μεγάλο. Ότι καλύτερο είχε ο μεταπολιτευτικός κύκλος. Αυτό είναι η 19η Μαΐου. Θα τους καλούσα λοιπόν να σοβαρευτούν και να υπευθυνοποιηθούν.
ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΣΥΓΧΥΣΗ**
Όσοι όχι μόνο δεν κατανοούν, δεν αναγνωρίζουν αλλά και δεν αναδεικνύουν αναλυτικά, επιστημονικά και κυρίως πολιτικά την ιδιαιτερότητα, την βαρύτητα, την κεντρικότητα της νέας ποντιακής υπόθεσης – αυτό που ονόμασα «το Ποντιακό ζήτημα σήμερα» – σημαίνει ότι δεν έχουν διδαχθεί και δεν θέλουν να διδαχθούν τίποτε από το παρελθόν, το 1922, την ήττα του ’22. Σημαίνει επίσης ότι στερούνται της επιστημονικής, της διανοητικής επάρκειας αλλά και της πολιτικής ικανότητας να κατανοήσουν τα σύγχρονα πεδία και τους δρόμους της απελευθέρωσης όλων των αυτοχθόνων λαών της Μικράς Ασίας και όλων των ομάδων του Ελληνισμού. Τα παράλληλα πεδία και τα ενωτικά πεδία. Τους παράλληλους δρόμους και τους ενωτικούς δρόμους. Πεδία αγώνα και όχι πεδία αδράνειας.
Γι αυτό το λόγο αυτά τα πρόσωπα πρέπει να απομονωθούν. Γιατί προκαλούν σύγχυση. Γιατί επιπλέον και με ένα τρόπο που προκαλεί ερωτηματικά, επιμένουν στη σύγχυση όταν η ιστορική εξέλιξη τους διαψεύδει.
Το ανώτερο πεδίο της ενότητας είναι το αίτημα για την καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού. Του Κεμάλ, του κοινού μας εγκληματία. Εκεί κρίνεται η ενότητα, η καθαρότητα, η ελληνικότητα των προθέσεων.
Εκτός από το πεδίο της άγνοιας, της ημιμάθειας, της αμάθειας, της εξάρτησης και της σύγχυσης, υπάρχει ακόμη ένα στο οποίο οφείλω να αναφερθώ. Ματαιοπονούν όσοι θεσμικοί και εξωθεσμικοί επιδιώκουν με αδιαφανείς τρόπους να επαναφέρουν τους συλλόγους των προσφύγων και ειδικά των Ποντίων, στις αραχνιασμένες αίθουσες, την ταπεινωμένη, φθηνή, πελατειακή πολιτική λεία, τις φτηνιάρικες κρατικές προπαγανδιστικές εκδόσεις, τις πολιτικάντικες κορώνες διαχείρισης του πόνου των προσφύγων και την ανωνυμία που συνάντησα όταν ξεκίνησα αυτό τον τιτάνιο αγώνα. Δεν θα επιστρέψουν στην πριν το 1985 εποχή.
Θα ήθελα να ζούσε ένας μεγάλος γλύπτης, ένας μεγάλος Έλληνας, ένας συναθλητής μου, που δυστυχώς έφυγε πολύ νωρίς, ο Βάσος Καπάνταης από την Πέργαμο. Όπως και ο φωτογράφος της τελευταίας άλωσης της πόλης, ο Δημήτρης Καλούμενος. Να έβλεπαν πού έφτασε αυτός ο αγώνας. Μια μέρα οφείλω να γράψω γι αυτά, γι αυτούς, ώστε ο αγώνας μας να κινείται στο φως και να μην σκεπάζεται από το σκότος. Τις δυνάμεις του σκότους.
*Μιχάλης Χαραλαμπίδης μιλώντας στο Κιλκίς 22 Οκτωβρίου 2011.
** Μιχάλης Χαραλαμπίδης μιλώντας στην Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης
Με θέμα «το Ποντιακό ως Ευρωπαϊκό ζήτημα – η παρουσία του στους διεθνείς θεσμούς»
ΜΑΙΟΣ 2011: ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
