Είναι γνωστή η γνώμη μου για το «πολιτικό» και το
πανεπιστημιακό προσωπικό της χώρας. Δυστυχώς η ιστορία δικαίωνε την γνώμη μου
συνεχώς.
Εξακολουθούν όμως ακόμη και σήμερα να μας εκπλήσσουν. Μιλώ για την ρηχότητα, την υποκριτικότητα και
την καθεστωτικότητα των προσεγγίσεων τους για τα εκλογικά αποτελέσματα. Ένας επικίνδυνος κωμικός κόσμος του
καφενείου (τηλεοπτικού και όχι μόνο).
Ας μείνω τώρα μόνο σε μία παρατήρηση. Ένας θα χαρακτήριζε
καινοτόμα την απελευθερωτικού και
αντιολοκληρωτικού τύπου ονοματοδοσία μου στο γνωστό μόρφωμα πλέον το
ΚΚΚΑΣΟΡ (ΚΙΝΑΛ). Το όνομα που του ταιριάζει.
Το ένα Κ, το τρίτο αποκαλύπτει την κεμαλική ταυτότητα, την
μανία του μορφώματος. Το ένα Κ είναι ο Κεμάλ.
Στις εκλογές είχαμε μία επιβεβαίωση αυτής της προσέγγισης μου
στην πατρίδα μου την Θράκη.
Τέλος ένα ιστορικό
πλέον ερώτημα. Πότε θα απελευθερωθεί
η Κρήτη; Πολλά τα δεσμά, τα σχοινιά
παλιά και με νέους κόμπους.
Ο Νίκος Καζαντζάκης θα είναι πολύ οργισμένος. Ακόμη και ο
Ελευθέριος Βενιζέλος πριν την ήττα. Αλλά και ο μετά την ήττα.
Εμείς όμως δεν
ηττηθήκαμε.
Είναι καλή περίοδος για την αληθινή πολιτική και αληθινή
επιστήμη.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή,
Ιούλιος ‘19
