Μιχάλης Χαραλαμπίδης 1999 (ήταν η εποχή των 16δις και της Siemens)
Η πρότασή μου για την ενοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου με
το Πολυτεχνείο δεν ήταν μία αποσπασματική πρόταση αλλά εντάσσονταν σε ένα
σύγχρονο αναπτυξιακό σχέδιο για το κέντρο των Αθηνών. Συνοδεύονταν από την ιδέα
των Εξαρχείων ως Βιβλιούπολη.
Διατυπώθηκε στο βιβλίο Ελληνική
Ποιότητα και Ανάπτυξη – Η Νέα Συμμαχία ,Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2007. Είναι
προϊόν μιας σύγχρονης επιστημονικής αναπτυξιακής θεωρίας.
Κείμενα που συνόδεψαν την έκδοση του βιβλίου και
περιελάμβαναν αυτό το μέρος του δημοσιεύθηκαν στις εφημερίδες «Επενδυτής» και
«Παρόν».
Η αγράμματη, βουβή ή φλύαρη νομενκλατούρα του ΚΚΚΑΣΟΡ (το
εκφυλισμένο ΠΑΣΟΚ) με έναν από τους γραφειάδες της αντιπαρατέθηκε δια μέσου
μιας ευτελούς αντιπρότασης περί μουσείου Μνήμης – Αντίστασης. Κάτι τέτοιο.
Το κείμενό μου επανεκδόθηκε στον νέο τόμο με τίτλο ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ – Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΟΠΟΥ, Αθήνα 2017. Μια περισσότερο ολοκληρωμένη πρόταση για το
κέντρο των Αθηνών διατυπώθηκε στο ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ
– Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία , Εκδ. Στράβων, Αθήνα 2015.
Η πρόταση επανήλθε με την εμφάνιση των υποψηφίων δημάρχων και
αυτό είναι θετικό. Είναι επίσης θετικό που γράφθηκε ότι η πρόταση δεν ανήκει
στον υποψήφιο που την διατύπωσε.
Οι απαιτήσεις όμως και οι σταθερές του Γεωργίου Τραπεζούντιου, του Δίωνα,
και περισσότερο του Αριστοτέλη όταν
αναφέρεται στους γεννήτορες ιδεών μας επιβάλλουν άλλες σφαίρες πολιτικής διανοητικής και
δημόσιας ζωής.
Παιδιά , έθνος
φιλοσόφων είμαστε όχι κατσαπλιάδων.
«Παιδιά της Αγοράς, του θεάτρου του Διονύσου είμαστε » είπα
καιρό πριν (Συνέδριο Κοινωνίας Αξιών στο Διαδίκτυο).
Πριν 100 ημέρες με την ευγενική και γόνιμη διάθεση του
προέδρου του Επιμελητηρίου Ηρακλείου Κρήτης Μανώλη Αλιφιεράκη συμμετείχα με τον
Γιώργο Πρεβελάκη σε μία συζήτηση επιπέδου για τα ζητήματα της Ανάπτυξης.
Ζητήματα για τα οποία το καθηγητικό προσωπικό, τα πανεπιστήμια δεν διακρίνονται
για τις επιδόσεις τους. Για τα «πολιτικά» «κόμματα» δεν χρειάζεται αναφορά. Οι
εμπλεκόμενοι, οι αρμόδιοι οικονομικοκοινωνικοί όμως θεσμοί των Αθηνών τι
κάνουν; Πώς θα δημιουργήσουμε ανάπτυξη; Στα
κενά, τις παθολογίες και τους πρωτογονισμούς προστέθηκε ένα νέο. Πώς θα
μαζέψουμε, θα εκπολιτίσουμε, θα συνθέσουμε την Βαβέλ των υποψηφίων. ΑΛΛΟ ΒΑΒΕΛ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΠΟΛΙΣ. 
