Το κυβερνώ σημαίνει προβλέπω δεν ισχύει μόνο για τον κόσμο
της πολιτικής αλλά και της οικονομίας.
Όταν το αγνοεί ένας τομέας, όταν το παραβλέπει επιπόλαια τότε
δεν αργεί να έρθει το κλάμα. Αυτό συμβαίνει στον Τουρισμό.
Χρειάσθηκαν χρόνια και πολύ ενέργεια για να κατανοήσουν την «Αγροφιλία».
Μέχρι να κόψει τις ελιές ήθελε ο γνωστός. Η ύπαιθρος, οι άνθρωποί της, η χώρα
το πλήρωσαν.
Είναι όμως πολύ μεγαλύτερη η ολιγωρία, η συντηρητικότητα του
τομέα του τουρισμού να κατανοήσει το «Αναστήλωση. Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική
Οικονομία».
Αν δεν υπάρξει σύντομα η μετάβαση από την δύσνοια στην
σύννοια τότε θα έρθει ο οδυρμός. Τουρισμός δεν είναι prêt-à-porter ούτε πουλώ κρεβάτια. Είναι κάτι
περισσότερο σοβαρό και απαιτητικό.
Με αυτό το αίτημα της ευθύνης, της σοβαρότητας, της πολιτικής
και επιστημονικής επάρκειας θα
συναντηθούν και θα κριθούν οι νέες
τοπικές εξουσίες που αναδείχθηκαν στις δημοτικές εκλογές.
Είναι καιρός να μάθει η χώρα να κυβερνάται.
Νομίζω ήταν το 1979, το 1980 και το 1984 που μίλησα γι’ αυτό.
Ακόμη παραμένει επίκαιρο και ζητούμενο.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Ιούνιος 19
