Τρύπια Λαΐνια Τενέδου ή Ακόμη έχουν τον Τούρκο μέσα τους

Εν συντομία

Σε χώρες όπου το επίπεδο διανοητικής κλοπής είναι υψηλό, έχουμε χαμηλό επίπεδο διανοητικής παραγωγής. Αυτό αποδεικνύουν οι έρευνες. Η παραγωγή ιδεών, η παραγωγή γνώσης είναι μία ιδιαίτερα επίπονη, επώδυνη διαδικασία. Δεν είναι χα χα χου και χα χα χα, ούτε like.

Η διανοητική κλοπή, η διανοητική ληστεία και λεηλασία, η διανοητική ανεντιμότητα  χαρακτηρίζει βάρβαρες ομάδες όχι πολιτισμένες.

Διανοητική κλοπή και δημοκρατία είναι έννοιες ασύμβατες.

Στα κλασικά κείμενα συναντά κανείς την κριτική, την αποστροφή των  Ελλήνων προς αυτήν τη βαρβαρότητα.

Στην  εισαγωγή του «Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία - Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου» αναφέρομαι στην Αναγέννηση, τους βάρβαρους τότε Φλωρεντινούς και τον Γεώργιο Τραπεζούντιο. Έναν κρητικό. Τελικά εκπολίτισε τους Φλωρεντινούς.

Είναι γνωστό ότι αυτή η βαρβαρότητα προσώπων και ομάδων μου είναι ιδιαίτερα γνωστή δεκαετίες τώρα.

Από την τρόικα, την νομενκλατούρα, τις διαδοχικές διοικήσεις administrations  του ΠΑΣΟΚ, τα γραφεία τύπου της κυβέρνησης του ΚΚΚΑΣΟΡ αργότερα.

Ο ληστρικός βάρβαρος όχι ο ελληνικός τρόπος διευρύνθηκε και αποθρασύνθηκε τους τελευταίους καιρούς.

 Ελάχιστα παραδείγματα-κρούσματα της αρρώστιας.

Όταν αποφασίζεται να δημιουργηθεί ένα κόμμα οι εμπλεκόμενοι κάνουν το εξής. Παίρνουν το βιβλίο «Ελληνική Πολιτική Παιδεία» αντιγράφουν και παρουσιάζουν ένα κείμενό τους στο ΒΗΜΑ. Αυτό ως γνωστόν συνέβη με τον πρώην πρύτανη και έναν αιωνόβιο πρώην υπουργό, Μανδαρίνους τους έλεγαν στην Κίνα, Μπέηδες στην Τουρκοκρατία. Αν έχεις τέτοιους πρυτάνεις και μπέηδες, μανδαρίνους υποψήφιους αρχηγούς κομμάτων, «νέων» μάλιστα, τότε τί να περιμένεις.

 Όταν γράφεις μάλλον αντιγράφεις πολύ χαρακτηριστικές και ταυτοποιημένες εκφράσεις:« Έκαναν το κυβερνώ διορίζω», «Cultural and Archeological Valley Επίδαυρος Ολυμπία», «Το Τουρκικό πρόβλημα», «Το 1204 ως την αρχή της αποικιοκρατικής συσσώρευσης», «την Επαναθεμελίωση του κράτους» ,«Να κάνουμε την Αθήνα πόλη και πρωτεύουσα» (στην Καθημερινή), «Επανακατοίκηση της υπαίθρου», «Αγροφιλία», «Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία» το προτελευταίο, και το «Αναστήλωση» το τελευταίο. Χωρίς να αναφέρεις τις πηγές σου τότε κινείσαι σε μία σφαίρα βαρβαρότητας, ληστρικότητας, παρασιτισμού. Ούτε πνευματικού ούτε ελληνικού τρόπου αλλά σε επίπεδο βαλκάνιου ληστή. Μια αναφορά στους Μάστορες. Οι μάστορες,« η επιστροφή των Μαστόρων» όπως το διατύπωσα αργότερα είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγισή μου από την δεκαετία του ’80, μάλλον τέλος του ’70 (στο Ελληνική Πολιτική Παιδεία. Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη και στο Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία).

Το « Makers » από την Εσπερία, τις ΗΠΑ, ήρθε πολύ αργότερα, τελευταία, χωρίς να είναι αναλυμένο. Το Ελληνικό πανεπιστήμιο μπορούσε να πρωτοπορεί υποστήριζα, ήθελα. Το Μάστορες λοιπόν, εκτός από την επιρροή των δύο μαστόρων αρχιτεκτόνων παππούδων μου ήταν ένας ολόκληρος κύκλος κυοφορίας που προηγήθηκε της γέννησης. Είναι έκφραση υψηλής αγριότητας και βαναυσότητας  να το ληστεύεις. Στην αρχαιότητα έλεγαν « αισχρόν πράττεις».

Την περίοδο της δεύτερης Σοφιστικής το 100 μΧ, η κριτική περιέχονταν στην φράση « Τρύπια Λαΐνια Τενέδου». Τόσο γνωστή ήταν η μικρή Τένεδος.

 Πριν από χρόνια θέλοντας να θεραπεύσω την αρρώστια χρησιμοποίησα την έκφραση «βαρέθηκα να βλέπω κακά και ξύλινα φωτοαντίγραφα των απόψεών μου». Αργότερα μετατόπισα την λέξη λαμόγια από την οικονομική στην μορφωτική σφαίρα. «Διανοητικά λαμόγια». Η γνώμη μου είναι ότι αν είσαι το ένα είσαι και το άλλο. Ή θα γίνεις και το άλλο. Ποια πνευματικότητα και ποιοι πνευματικοί άνθρωποι. Αλλιώς ονομάζονται.

Μου άρεσε η έκφραση για τα Λαΐνια Τενέδου. Να πούμε λοιπόν « αρκετά με τους πωλητές τρύπιων Λαϊνιών Τενέδου». Την έκφραση την  διάβασα στον Δίωνα. Μεγάλη μορφή από την Προύσα.

Πρότεινα στον αγαπητό Οδυσσέα Χατζόπουλο των εκδόσεων Κάκτος να εκδώσει τα έργα του και το έκανε. Πάντα θα θυμάμαι το φως του προσώπου του όταν του το πρότεινα.

Πολύ περισσότερο όμως η κριτική στην αρρώστια εκφράζεται κατά την γνώμη μου στην φράση του Αδαμάντιου Κοραή « ακόμη έχουν τον Τούρκο μέσα τους».

 Ίσως κάτι παρόμοιο θα είπε ο Γεώργιος  Τραπεζούντιος προς τους Φλωρεντινούς και τους εκπολίτισε.

Να δημιουργήσουμε λοιπόν μια νέα διανοητική, πνευματική δημόσια σφαίρα. Συνέχεια, αντάξια της κληρονομιάς και της ταυτότητάς μας.

                                                                               Μιχάλης Χαραλαμπίδης