ΕΡΓΟ ΠΡΑΙΤΟΡΙΑΝΩΝ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(με αφορμή το θέμα για τον Κεμάλ στις Πανελλαδικές εξετάσεις)

ΕΡΓΟ ΠΡΑΙΤΟΡΙΑΝΩΝ

Η επιλογή του θέματος στην Νεοελληνική Λογοτεχνία στις Πανελλαδικές εξετάσεις την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων είναι Πολιτική Επιλογή.

Αντί να απαλύνει την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι Πόντιοι από την γενοκτονία την επιβαρύνει. Η επιλογή είναι έργο απολογητών μιας ιδεολογίας του θανάτου του Κεμαλισμού. Είναι η συνέχεια της γενοκτονίας ειδικά των παιδικών ψυχών στα «Ελληνικά» σχολεία.

Ποιοι Φιλόλογοι, ποιοι Επιστήμονες, ποια Υπουργός, ποιος Πρωθυπουργός, ποιο Υπουργείο, ποια Ένωση Φιλολόγων, ποια Κυβέρνηση.

Μόνο πραιτοριανοί θα το έκαναν.

Μια αιτία μπορεί να είναι η ηλιθιότητα τους.

Δεν είναι όμως η μόνη.

Εξ άλλου είναι γνωστό ότι η ηλιθιότητα είναι η βάση του φασισμού, του ρατσισμού, του ολοκληρωτισμού.

Κύρια είναι μια ανθρώπινη οπισθοδρόμηση.

Ποιοι άνθρωποι. Απάνθρωποι.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΜΙΖΟΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΚΚΑΣΟΡ – Ν.Δ.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Μιλώντας σε Ρ/Σ Αλεξανδρούπολης - Ιωαννίνων

Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΒΡΕΙ ΤΟΝ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΜΙΖΟΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΚΚΑΣΟΡ – Ν.Δ.

Όταν τα κόμματα αδυνατίζουν στο εσωτερικό τους ως παραγωγή ιδεών, προγραμμάτων μεταβάλλονται σε μη κόμματα, μιζοκόμματα. Την διαδικασία αυτή που είχε την αφετηρία της στην υπόθεση Κοσκωτά και παγιοποιήθηκε αργότερα αναλύω στο βιβλίο από «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ ο Εκφυλισμός ενός Ιστορικού Εγχειρήματος». Θα μπορούσε να μοιρασθεί στο Κοινοβούλιο, την Εκπαίδευση, τα Πανεπιστήμια.

Το ΚΚΚΑΣΟΡ και η Ν.Δ. είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις μιζοκομμάτων. Χωρίς την μίζα δεν μπορούσαν να σταθούν στον ισότιμο πολιτικό ανταγωνισμό. Οι δικοί μου πολιτικοί αντίπαλοι δεν ήταν ο Σημίτης, ο Παπανδρέου κ.λ.π..

Ήταν γνωστό ότι δεν ήταν ιδιαίτερης επάρκειας και ικανότητας. Ιδιαίτερα ο δεύτερος. Αντίπαλοι μου ήταν τα εξωθεσμικά λόμπι, οι μίζες.

Τις εκλογές του 2000 δεν τις έκρινε η λαϊκή θέληση αλλά τα χρήματα της SIEMENS. Τότε συγκρίνοντας τες με τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961 μίλησα για δική μας «ηθική νίκη». Δύο χιλιάδες νέοι άνθρωποι αρνηθήκαμε την συμμετοχή μας σε ένα ανήθικο αντιδημοκρατικό περιβάλλον. Ένα παρασύστημα.

Ο Θ. Τσουκάτος οφείλει να ολοκληρώσει την διήγηση του. Θα πρόκειται για μια μεγάλη προσφορά αν το κάνει. Να πει αν τα χρήματα της SIEMENS χρησιμοποιήθηκαν για τον αποκλεισμό των πολιτικών αντιπάλων. Λέγεται ότι εκείνη την περίοδο στα Μ.Μ.Ε. έλεγαν «Όχι Αυτόν» υπονοώντας εμένα. Αυτά προέβλεπε το συμβόλαιο της μίζας.

Αυτοί που πρωτοστάτησαν στην οικοδόμηση του συστήματος των μιζοκομμάτων, προσπαθούν σήμερα να παρουσιάσουν τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη ως εξαιρέσεις. Δεν πρόκειται για εξαιρέσεις πρόκειται για το σύστημα του μιζοκόμματος που δημιούργησαν.

Τα μιζοκόμματα, οι μιζοπολιτικοί όπως γράφω στο βιβλίο μου τροφοδότησαν την διαφθορά. Ήταν βουβοί στις συνεδριάσεις των Κεντρικών Επιτροπών, ήταν βουβοί στα Συνέδρια λόγω διανοητικής ένδειας. Έτσι πήγαν σε εξωκομματικά στηρίγματα. Κοινώς άρχισαν να εκδίδονται από εδώ και από εκεί.

Στην Ιταλία, η κριτική, ο στόχος των Πολιτών όταν αποκαλύφθηκε η μιζοπολιτική δεν ήταν το Κοινοβούλιο. Το Κοινοβούλίο είναι το σύμβολο της Δημοκρατίας. Ήταν τα γραφεία των μιζοκομμάτων, των Σοσιαλιστών και των Χριστιανοδημοκρατών. Τους έριχναν λιρέτες, το τότε νόμισμα, λεπτά – δεκάρες. Έτσι έκλεισαν αυτά τα μιζοκόμματα. Είχαν βέβαια και έναν Ντι Πιέτρο που δεν υπάρχει εδώ.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει μια επεξεργασμένη, δομημένη παιδεία. Ο λαός, οι πολίτες βάζουν στόχο το Κοινοβούλιο, αντί την Ιπποκράτους και την Ρηγίλλης.

Στο βιβλίο λέω ότι «η Διαφθορά στην Δημοκρατία είναι διαφθορά της Δημοκρατίας».

Προεκτείνοντας αυτόν το συλλογισμό λέω ότι ο Τσουκάτος και ο Μαντέλης σήμερα είναι οι μόνοι δημοκράτες. Οι άλλοι όλοι ψεύδονται. Είναι θλιβερή η εικόνα τους. Όλοι ήξεραν και ξέρουν ότι υπάρχουν – συντηρούνται πολιτικά ως «αντιπρόσωποι» χάριν της μίζας.

Η χώρα θα βρει τον βηματισμό της με την διάλυση, το κλείσιμο των δύο μιζοκομμάτων ΚΚΚΑΣΟΡ και Ν.Δ. και την αποστράτευση του αντιπαραγωγικού προσωπικού τους. Διαφορετικά θα ανακυκλώνεται στην διαφθορά από τον Κοσκωτά στην SIEMENS με τους ίδιους πρωταγωνιστές εδώ και τριάντα χρόνια.

Με θύματα Ιφιγένειες, γράφω για αυτές.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Μιλώντας στον Δήμο Αγρινίου

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΘΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΡΟΥΜΕΛΗΣ

Μια πολιτική μεταρρυθμίσεων, όπως αυτή που αφορά την περιφερειακότητα απαιτεί ομάδες με επεξεργασμένη επιστημονική και πολιτική παιδεία. Οι κατέχοντες σήμερα το κράτος όπως είναι δημοσίως γνωστό την στερούνται.

Αντί για την Καλλικράτεια προωθούν μια Προκρούστεια αντιμεταρρύθμιση. Κόβοντας και ράβοντας. Ράβε Ξήλωνε.

Ήθελα όμως εδώ από την Ιστορική Αιτωλία και Ακαρνανία των μεγάλων κάποτε Ανδρών, από την Ρούμελη να απευθύνω το εξής μήνυμα σε όσους διακατέχονται από μια Δημόσια Πολιτική, Εθνική, Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια και Σοβαρότητα.

Δεν υπάρχει ένας Άνδρας, δεν υπάρχει μια Γυναίκα που να υπερασπισθεί την Ιστορία την Γεωγραφία, τον Πολιτισμό, την Ταυτότητα, το Όνομα της Ρούμελης;

Γεμίσαμε πλαστικούς άνδρες και γυναίκες, «Από Μάρμαρο» θα έλεγε ο σκηνοθέτης μίας από τις ωραιότερες ταινίες κριτικής στους γραφειοκράτες και τον ολοκληρωτισμό Αντρέι Βάιντα.

Όπως δεν υπάρχει Ένας Άνδρας ή μια Γυναίκα να υπερασπισθεί την πλέον αρχαία περιφέρεια της Ευρώπης την Πελοπόννησο. Το όνομα της Πελοποννήσου. Να την προστατέψει από τον ακρωτηριασμό, τον βιασμό της, από τους νέους Χειμάζοντες εις τας Αθήνας, το ορθότερο μη – Αθήναι, Κοτζαμπάσηδες.

Είναι γνωστές οι επεξεργασμένες απόψεις μου για αυτά τα ζητήματα.

Η αντιμεταρρύθμιση αυτή είναι Τοποφαγική, Τοποκτόνα, Εθνοκτόνα. Επομένως αντιαναπτυξιακή, αντιπαραγωγική.

Είναι μεγάλη η πολύμορφη ένδεια αυτής της Διοίκησης και ειδικότερα ο κυνισμός των αποφάσεων της ως απόρροια της αμάθειας της.

Μόνο καταστροφές μπορεί να προκαλέσει όπως έπραξε στο μεταπολιτευτικό παρελθόν.

Ανακυκλώνει μαζί με τον εαυτό της την καταστροφικότητα. Αντί να μεταβάλει την παρακμή για την οποία είναι υπεύθυνη σε νέα δημιουργική για την χώρα αφετηρία.

Για αυτό πρέπει να αποσυρθεί όπως και οι Προκρούστειοι πειραματισμοί της στο Ιστορικό σώμα της Χώρας.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΩΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΕΜΑΛΟΛΑΓΝΙΑΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Μιλώντας στους Πύργους Εορδαίας με θέμα «να σταματήσουμε τον Κεμαλισμό όπως σταματήσαμε τον Ναζισμό» και με αφορμή την ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων.

ΤΟΝ 21^ο ΑΙΩΝΑ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΕΜΑΛΟΛΑΓΝΙΑΣ

ΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΤΑΙ ΩΣ ΚΕΜΑΛΙΚΟ ΚΟΜΜΑ

Όπως έχω τονίσει στο ιστορικό δεύτερο Ποντιακό Συνέδριο της Θεσσαλονίκης το 1988, ήταν γεωπολιτικοί οι λόγοι της απώλειας της μνήμης μας.

Επί έναν αιώνα περίπου ζήσαμε ως Έλληνες με την αρώστεια της Κεμαλολαγνίας που από το 1996 μεταβλήθηκε σε πολιτική λατρεία.

Οι αρνητικές επιπτώσεις αυτής της ασθένειας στην Εθνική, στην ανθρώπινη διαδρομή και παρουσία μας ως Έθνος ήταν τεράστιες.

Από τον ιερό αυτό τόπο τους Πύργους και το Μεσόβουνο της Εορδαίας των οποίων οι κάτοικοι γνώρισαν τις δύο ιδεολογίες του θανάτου που σημάδεψαν τον 20^ο αιώνα τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό, αρχίσαμε τρία χρόνια πριν έναν ηθικό, διανοητικό, πολιτικό αγώνα για την απελευθέρωση μας από αυτήν την ασθένεια. Ακόμη όμως και σήμερα Πολιτικοί – Εκπαιδευτικοί Πολιτειακοί θεσμοί και πρόσωπα επιμένουν με ιδιαίτερα ολοκληρωτικού τύπου θρασύτητα και κυνισμό να καλλιεργούν, να προωθούν την Κεμαλολαγνία. Ήταν και παραμένουν πολλοί οι χωροφύλακες της μνήμης μας. Οι δυνάμεις αυτές βρίσκονται στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα λεγόμενα Μ.Μ.Ε.. Κυρίως όμως βρίσκονται στην πολιτική σφαίρα. Στα παρηκμασμένα κόμματα, μη κόμματα της μεταπολίτευσης.

Φανατικός ιεραπόστολος Ταλιμπάν της Κεμαλολαγνίας υπήρξε το ΚΚΚΑΣΟΡ με την σημερινή του διοίκηση. Αυτό το Κεμαλικό μόρφωμα, όχι κόμμα, έχει τον Κεμαλισμό ως στοιχείο της νέας ταυτότητας του, της αντιταυτότητας του. Αποτελεί θερμοκήπιο φιλοκεμαλικών δραστηριοτήτων.

Όπως είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια δεν δέχομαι στις ομιλίες μου για το ζήτημα της γενοκτονίας των Ποντίων να παρευρίσκονται εκπρόσωποι αυτού του καριερίστικου φιλοκεμαλικού μορφώματος. Στο βιβλίο μου «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ» όπου αναλύω την τερατώδη μετάλαξη αυτού του χώρου αναφέρομαι στην νέα Κεμαλική του φύση, ταυτότητα. Το ένα Κ του νέου ονόματος είναι ο Κεμάλ.

Το ΚΚΚΑΣΟΡ πρέπει να καταγγέλεται και να αντιμετωπίζεται ως Κεμαλικό κόμμα.

Το κόμμα όμως που οφείλει να ζητήσει συγνώμη για την αποκρουστική πράξη της κατάθεσης στεφανιού στον Χίτλερ των λαών της Μικράς Ασίας, τον Κεμάλ από την πρώην ηγεσία του, είναι η Ν.Δ.. ‘Έχει μια ευκαιρία να το πράξη στο προσεχές συνέδριο της. Αν δεν το πράξη θα έχει την ίδια αντιμετώπιση με το Κέντρο του Κεμαλισμού το ΚΚΚΑΣΟΡ ειδικά την σημερινή διοικησή του και ειδικότερα τον φέροντα το όνομα Παπανδρέου.

Στον νέο αιώνα οι Έλληνες θα ζήσουν απελευθερωμένοι από την αρώστεια της λατρείας και του προσκυνήματος του Κεμαλισμού. Θεραπευμένοι από αυτήν την ευλογιά. Θα αγαπούν την ιδεολογία της ζωής και όχι μια ιδεολογία του θανάτου που αντιπροσωπεύει ο Κεμαλισμός και οι Κεμαλοισλαμικές συνθέσεις του.

Αυτό το υπόσχομαι σε εσάς παραγωγούς ενός προϊόντος που στην παράδοση μας αποτέλεσε ένα σύμβολο της ζωής. Το Μήλο. Για αυτόν τον λόγο στον «Μαραθώνιο της ζωής» Νάουσα – Πύργοι που πρέπει να καθιερώσεται, το έπαθλο θα είναι, ένα φτιαγμένο από καλιτέχνες, μάστορες αργυροχρυσοχόους Μήλο και μια Μηλιά.

Ήταν μια ιδιαίτερη στιγμή της ζωής μου όταν οι Μηλοπαραγωγοί της Περιφέρειας του Τρέντο στην Βόρεια Ιταλία, οι Δήμοι της περιοχής συνέβαλαν στην έκδοση στην Ιταλική γλώσσα του βιβλίου μου ¨΄Όψεις του Νέου Ανατολικού Ζητήματος». Στην Ευρώπη που οικοδομούμε θα αγαπούμε τα σύμβολα της ζωής όχι του θανάτου όπως μας προτείνουν τα παρακμασμένα φιλοκεμαλικά υπολείματα της μεταπολίτευσης.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ Η ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ;

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Για το διαβασμένο από τον Νίκο Παπαδόπουλο Βουλευτή του Σουηδικού Κοινοβουλίου κείμενο στην Πλατεία Αγίας Σοφίας στην Θεσσαλονίκη κατά την εκδήλωση μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων

ΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ Η ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ;

Ποτέ στην ιστορία, σε καμία χώρα του Πλανήτη μας σε μια ιερή στιγμή, στιγμή μνήμης των νεκρών δεν ειπώθηκαν τόσα ψέματα. Δίπλα μάλιστα από τον Ναό Της Του Θεού Σοφίας και λίγα μέτρα από τον τόπο της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Σε κανέναν ολοκληρωτισμό δεν συναντάς μια παρόμοια πράξη. Ούτε ο Τζώρτζ Όργουελ αυτός ο συγγραφέας του αντιολοκληρωτισμού δεν το προέβλεψε. ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ! ΤΙ ΑΣΕΒΕΙΑ!

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος μηχανισμός χειραγώγησε τον Νικόλαο Παπαδόπουλο; Ποιος του έγραψε το ανήθικο κείμενο;

Οι πολιτικοί μηχανισμοί και τα πολιτικά πρόσωπα που επεδίωξαν στο παρελθόν να καταργήσουν την 19^η Μαΐου και να υπονομεύσουν την υπόθεση μας, τα ίδια σήμερα επιστρέφουν αδιόρθωτα. Ο λύκος λέει ο λαός μας …

Γελοιοποιούνται όπως γελοιοποιήθηκαν την περίοδο 1996 –2004.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

Η ΕΠΑΝΑΠΡΟΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η ιστορία της μεταπολίτευσης έδειξε ότι οι Έλληνες δεν ξέρουν να Κυβερνούν ούτε να Κυβερνώνται. Επομένως αυτό το φιλμ της κυβέρνησης Χολιγουντιανού τώρα τύπου και την διαβαζόμενη με κόπο σήμερα ρητορεία του, το έχουμε ξαναδεί.

Ως γνωστόν από την δεκαετία του 80’ προσπάθησα να διδάξω ως θεωρία και ως προσωπικό παράδειγμα το πώς Κυβερνάται μια Χώρα. Έγραψα μάλιστα και ένα βιβλίο με αυτόν τον τίτλο. Η ιστορία μου έδωσε δίκαιο. Δεν είχα δυστυχώς συνομιλητές. Τους προειδοποίησα ακόμη και πριν τις εκλογές του 81’. Αυτοί όμως είχαν την βουλιμία, την νεύρωση, την στέρηση με τα υπουργικά κουστούμια και τις Φώτο. Ειδικά οι συνομήλικοι μου. Αυτά συμβαίνουν συνήθως σε υποανάπτυκτα περιβάλλοντα. Πρόκειται για ένα ψώνιο. Με αυτόν τον τρόπο ανακυκλώθηκαν επί δεκαετίες από Υπουργικό κουστούμι σε κουστούμι, όπως στις πασαρέλες, παράγοντας ακυβερνησία παρά διακυβέρνηση, κρατισμό, διαφθορά, σπατάλη, διόγκωση του χρέους.

Έσπασαν όλα τα ρεκόρ. Δεν άφησαν ούτε ένα που δεν κατέρριψαν.

Τελικά μετέβαλαν τον Ελληνικό λαό σε Σίσυφο που αγωνίζεται δεκαετίες τώρα να ανεβάσει την πέτρα του χρέους αλλά αυτή κατρακυλά. Μιλώ στο νέο μου βιβλίο* για τον Σίσυφο επαναφέροντας γνώμες που ανέπτυξα αρχές της δεκαετίας του 80’. Όταν άρχισε το δράμα του Σίσυφου.

Παρατηρώντας κάτω από αυτό το πρίσμα την Κυβέρνηση δεν διακρίνει κανείς το νέο, την επάρκεια, την ικανότητα, μια άλλη πολιτική ηθική. Έχουμε επανάληψη, ανακύκλωση για να χρησιμοποιήσουμε μια οικολογική λέξη αιωνόβιων πλέον κουστουμιών, όπως περίπου στην παλιά Κίνα. Το παράδειγμα σε αυτό έδωσε εδώ και δεκαετίες, ως φανατικός ζηλωτής ο αρχηγός του ΚΚΚΑΣΟΡ Γ. Παπανδρέου. Αυτή είναι η αλήθεια και η αλήθεια δεν παραχαράζεται στις δημοκρατίες. Μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα όπως παρατηρείται και στα μέρη μας τους τελευταίους καιρούς.

Έχουμε μια συνάθροιση ανεπαρκειών, του παλιού, του υπόλογου για το πρόσφατο παρελθόν, συν τις νέες στρατολογήσεις και προσηλυτισμούς που στερούνται των χαρακτηριστικών της αυθεντικότητας και της αθωότητας του νέου. Αυτήν την κατηγορία περιγράφω στο νέο μου βιβλίο. Έχει ενδιαφέρον και για τις Πανεπιστημιακές σχολές.

Η αναζήτηση «οικολόγου» είναι για να συμπληρωθεί το Look όχι η ουσία. Μπορεί να ονομασθεί ο εκφυλισμός της οικολογίας. Αυτή η επιχείρηση ως γνωστόν επαναλήφθηκε στο παρελθόν. Ήταν αναμενόμενο να διαφωνώ με τις δαιμονοποιήσεις, τις ανθρωποθυσίες για να ντυθεί το εναπομείναν πρώτο παλιό, καινούργιο, νέο και άφθαρτο. Τις θεωρώ κανιβαλισμό και όχι χαρακτηριστικό μιας πολιτικής κοινωνίας.

Αν δούμε και άλλους συμβολισμούς, την σημειολογία της σύνθεσης των προσώπων, των πράξεων, των αληθινών ταυτοτήτων τους, αναδεικνύονται πολλά αρνητικά και προσβολές της αξιοπρέπειας μας. Ένα χαρακτηριστικό είναι η υπερβολική υποκρισία, η θρασύτητα, ο εμπαιγμός, το ψέμα.

Πολύ πρακτικά όμως αναδεικνύεται το εξής ερώτημα; Ποιο είναι το πολιτικό, μορφωτικό, γνωστικό, τεχνοκρατικό βιογραφικό αυτών των ανθρώπων; Η εμπειρία λέει ότι αυτό που ξέρουν να κάνουν είναι να κατέχουν το κράτος, να παρκάρουν στην κυβέρνηση, να δανείζονται και να διορίζουν. Όχι να κυβερνούν.

Είναι οι πρώτοι στην Ευρώπη σε αυτό. Είναι πλέον πολύ γνωστό. Κρίθηκαν ήδη πολλές φορές και απέτυχαν. Αποτελούν πλέον μια κυβέρνηση της κάστας.

Βεβαίως η διανοητική κλοπή και η ολοκληρωτικού τύπου χρήση, προπαγάνδιση με ξύλινες λέξεις και συλλαβισμούς της διανοητικής και πολιτικής παραγωγής άλλων και ειδικά της δικής μου, δεν αποτελεί εφόδιο, πόρο διακυβέρνησης. Πρόκειται για την αυτοσυντήρηση μιας νομενκλατούρας, της κάστας, του λόμπυ όπως γράφω στο βιβλίο.

Η χώρα όμως αρχές του 21ου αιώνα το 2009 δεν μπορεί να διαιωνίζει το δράμα του Σίσυφου. Ούτε εναλλασσόμενοι διαδοχικά στου κασίδη το κεφάλι, να μαθαίνουν διάφοροι μπαρμπέρηδες.

Σε μια ιστορική περίοδο που οι συνθήκες ήταν και είναι πολύ ευνοϊκές για τον Ελληνισμό. Από το 1985 υποστηρίζω ότι μπήκαμε στην ευτοπία.

Αντιμετωπίστηκα για αυτά με απόψεις, μεθόδους πεζοδρομίου και όχι μόνον.

Πιστεύω ότι δεν έχουμε άλλα περιθώρια ανακύκλωσης της ανεπάρκειας, της παρακμής, του εμπαιγμού, της κακιστοκρατίας. Είμαστε εκτός παραμέτρων σε όλους τους τομείς με ευθύνη αυτού, με όνομα και επίθετο, παλιού και ανίκανου πολιτικού προσωπικού που αποτελεί όχι μόνο τον μεγάλο ασθενή της χώρας αλλά τον σύγχρονο Γόρδιο Δεσμό της. Οι Πολίτες αρχίζουν να εντοπίζουν την αιτία του κακού παρ’ όλες τις συνθήκες ολοκληρωτισμού.

Τα τελευταία χρόνια αποδείχθηκε ότι η χώρα στερείται Πολιτικών οικονομικών, Πνευματικών Ελίτ. Είναι όμως πλέον η στιγμή αυτών που οφείλουν να στέκονται ως διευθύνουσες ομάδες της χώρας, να σκεφθούν με αίσθημα ευθύνης ιστορικές πρωτοβουλίες άλλων διαστάσεων και επιπέδων. Μέχρι σήμερα δεν έδειξαν ένα παρόμοιο αίσθημα. Αυτή μπορεί να πάρει την μορφή της συγκρότησης μιας κυβέρνησης ειδικών, με τεχνοκράτη Πρωθυπουργό που θα έχει την υποστήριξη όλων των πτερύγων της Βουλής και την συγκατάθεση των Πολιτών.

Ένα πράγμα παραδείγματος χάριν που θα κάνει αυτή η κυβέρνηση, εκτός των άλλων μαθημάτων Διακυβέρνησης, είναι μια ολοκληρωμένη πολιτική για την ναυτιλία. Η ναυτιλία ειδικά σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης είναι η ΩΚΕΑΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ.

Τους μίλησα για αυτό στην Χίο. Ένα στάσιμο, γραφειοκρατικό, ανεπαρκές μυαλό, η κυβέρνηση της ανεπάρκειας στερείται αυτής της λέξης, της οπτικής.

Το δεύτερο πεδίο αφορά την επιστροφή της πολιτικής ως ιδέες, ως αξίες και όχι ως αντιαξίες, ως εκπαίδευση και όχι ως αντιεκπαίδευση, ως αλήθεια και όχι ψέμα, ως πολιτικό κίνημα και όχι λόμπυ και κάστα. Ως σχέδιο και όχι εκφυλισμό της έννοιας του σχεδίου, της προοπτικής που χρόνια επεδίωξα να εισαγάγω.

Αυτό σημαίνει πρωτοβουλίες για την δημιουργία ενός αυθεντικά νέου, μεγάλου Δημοκρατικού Κόμματος. Οι συνομιλητές και οι συμπρωταγωνιστές του βρίσκονται πλέον παντού. Η δημιουργία του είναι αίτημα της περιόδου, των αναγκών και των Εθνικών οριζόντων μας.

Η ανακυκλωνόμενη σύγχυση εμποδίζει την χώρα και τους Έλληνες να συγχρονισθούν με την ιστορία που αυτή την φορά είναι με το μέρος μας.


*Μιχάλης Χαραλαμπίδης «ΑΠΟ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ. ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ Ο ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΟΣ». ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΤΡΑΒΩΝ. ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2009.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(για το απόσπασμα της ομιλίας του το 1996)


ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ.
ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΩΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Δεν είναι προφητεία. Είναι λόγος. Είναι πολιτικός λόγος.

Η πολιτική ως πρόλογος όχι ως επίλογος, κλάμα, υποκριτικές πολιτικάντικες, αυτοαθωοτικές συγνώμες και χαμελαιοντισμούς. Είναι επιστήμη. Είναι η πολιτική ως διευθύνουσα, βασιλεύουσα τέχνη κατά τους κλασικούς.

Δεν τους προειδοποίησα μόνο για το τι θα γίνει το 2010. Είναι γνωστό ότι τους προειδοποίησα και για άλλα κακά που συνέβησαν. Τους προειδοποίησα πριν το 1981 αλλά και μετά. Μπορώ να αναφερθώ σε πολλά. Το 1985 τους προειδοποίησα για το διαρκές μαρτύριο του Σίσυφου, του Ελληνικού λαού δηλαδή που θα καλείται κατά περιόδους να σηκώνει την πέτρα του χρέους μια και από το 1980 δημιούργησαν όχι μια παραγωγική δημιουργική οικονομία αλλά μια οικονομία πληρωμής χρεών. Αυτήν την οικονομία δημιούργησαν. Αυτή ήταν η παιδεία, η αντιπαιδεία και η ηθική τους, η αντιηθική τους.

Όσο για το τι είναι η πράξη του Τριανταφυλλόπουλου στο ALTER, του Χατζάρα στο BLUE SKY. Είναι μια πράξη Δημοκρατίας. Όπως και αυτό που γίνεται αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτό που κύρια έχουμε ανάγκη ως χώρα είναι η Δημοκρατία. Έχουμε ανάγκη την Αγορά, τον Λόγο. Σε άλλη χώρα ως παιδαγωγική πράξη θα έδειχναν όλη την ομιλία μου και θα μου ζητούσαν συγνώμη. Εδώ επέλεξαν την φίμωση. Όταν φιμώνεις τότε πριμοδοτείς, προωθείς την ηλιθιότητα, την αναξιοκρατία, την κακιστοκρατία όπως την ονομάζω. Για αυτό οι έξυπνοι και ελεύθεροι πολίτες λένε «κανένας».

Τελικά αυτές τις ημέρες φαίνεται να επέστρεψα από την εξορία. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι εμένα με έστειλε στην εξορία η Δικτατορία αλλά και η «υπαρκτή Δημοκρατία» της μεταπολίτευσης.

Αυτή που μας πήγε στα Τάρταρα. Για αυτό πρέπει να αποσυρθούν, να εξοστρακισθούν. Η χώρα δεν ήθελε εκλογές ήθελε Κυβέρνηση τεχνοκρατών, ειδικών. Αν γίνονταν αυτό δεν θα πηγαίναμε στο Δ.Ν.Τ. και το κυριότερο η χώρα θα αποκτούσε πολιτικό κεφάλαιο. Γιατί θα αποστρατεύονταν αυτομάτως το πλέον ανίκανο πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης, τα υπολείμματα της μεταπολίτευσης.

Αυτές οι λύσεις απαιτούν Εθνικές Ελίτ μεγάλης ευθύνης και ικανοτήτων.

Γλυφάδα 17 Μαΐου 2010
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Δείτε το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας, το οποίο αναρτήθηκε στο διαδίκτυο:

ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΚΚΚΑΣΟΡ

ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΝΑ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΒΑΛΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΝΑ ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΣΘΟΥΝ ΟΣΟΙ ΜΑΣ ΠΡΟΣΕΒΑΛΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ

Πρωταρχική προϋπόθεση για την επιτυχία του αγώνα των λαών, των ομάδων που έχουν υποστεί πολιτικές γενοκτόνας βίας και διεκδικούν την δικαίωση τους από την Διεθνή Κοινότητα είναι το υψηλό επίπεδο αυτοεκτίμησης της ομάδας, της πολιτικής και διανοητικής ηθικής των εκπροσώπων της.

Η θεμελιωμένη τόσο στην πολιτική ιστορία αλλά και την επιστήμη αυτή εκτίμηση επιβάλει τις ανάλογες συμπεριφορές από τους Πόντιους στις εκδηλώσεις μνήμης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.

Απαιτείται μια υψηλού επιπέδου ηθική και πολιτική συμπεριφορά. Θα πρέπει να μην προσκληθούν, να αποδοκιμασθούν αν παρευρεθούν οι εκπρόσωποι του ΚΚΚΑΣΟΡ αλλά και της Ν.Δ. όπως δήλωσα με αφορμή την κατάθεση στεφανιών στον Χίτλερ των λαών της Μικράς Ασίας, της Ανατολίας τον Κεμάλ. Όσοι μας προσέβαλαν τιμωρούνται.

Οι ημέρες του Μαΐου δεν είναι μόνο στιγμές μνήμης της πράξης που καθόρισε την νέα ιστορία μας και καταδίκης της γενοκτόνας βίας. Στιγμές ηθικής δέσμευσης, συνομιλίας με τους εκατοντάδες χιλιάδες άδικα δολοφονημένους νεκρούς μας. Είναι και στιγμές οργής για την συστηματική υπονόμευση που υπέστη ο συμβολισμός της 19ης Μαΐου με στόχο την κατάργηση της. Πρωταγωνιστής ήταν το ΚΚΚΑΣΟΡ και ο σημερινός αρχηγός του. Συνοδοιπόρος η Ν.Δ. και ορισμένα κομμάτια μιας παρακμιακής ολοκληρωτικού τύπου ψευτοαριστεράς.

Σε αυτήν την μαύρη σελίδα της ιστορίας συνεργάτες στην υπονόμευση ήταν όλων των ειδών εκπρόσωποι Ποντίων. Από Βουλευτές έως το Λούμπεν. Στο Κράτος και το παρακράτος. Πρόκειται για ένα κόσμο που περιφέρεται ανερυθρίαστα και με ολοκληρωτικού τύπου θράσος ανά την Ελλάδα μιλώντας για ιερά ζητήματα όπως αυτό της γενοκτονίας. Όταν εκτός των άλλων στερούνται πλέον οποιασδήποτε ηθικής και πολιτικής, ανθρώπινης νομιμοποίησης.

Αυτά τα άτομα δεν μπορούν τόσο στην Ελλάδα αλλά και περισσότερο Διεθνώς να υπερασπίσουν την Ποντιακή υπόθεση. Γιατί πολύ απλά δεν μπορούν να απαντήσουν με ειλικρίνεια και πειστικότητα στο ερώτημα μιας Κοινωνίας υψηλών, φυσιολογικών, ηθικών και πολιτικών σταθερών. Στο ερώτημα ενός Ευρωπαίου, Καναδού, Αμερικανού, Αυστραλού πολίτη. Τι έκανες ως Βουλευτής, ως εκπρόσωπος, ως πνευματικός άνθρωπος, ως …άνθρωπος όταν προσβάλλονταν η μνήμη των νεκρών και ο συμβολισμός της 19ης Μαΐου. Με τις συναυλίες Ρουβά – Κούτ, την άφιξη των F-16, την Κρατική Ορχήστρα, τα στεφάνια στον Κεμάλ κ.λ.π.

Αυτά τα άτομα, οι γνωστοί άγνωστοι, όχι μόνο δεν αντέδρασαν αλλά χρησιμοποιήθηκαν και στο πέρασμα των Κυβερνητικών Πολιτικών υπονόμευσης και στο χτύπημα όσων αντιστέκονταν στις προσβολές. Είχαν τον ίδιο ρόλο των μηχανισμών των σκοτεινών χρόνων των δεκαετιών 50’ και 60’ στην χώρα.

Από τους Ποντίους, ως άτομα και συλλογικότητες, αλλά και τους άλλους Έλληνες αξίζει ο μεγαλύτερος βαθμός αποδοκιμασίας και περιφρόνησης τους κατά τις εκδηλώσεις μνήμης. Ειδικά από τις νέες γενιές.

Οι νέες γενιές δεν μπορούν να ζήσουν, να αναπτυχθούν, να συμβάλουν θετικά στην Ποντιακή υπόθεση ζώντας μέσα σε ένα περιβάλλον υποκρισίας, ψέματος, ηθικής κατάπτωσης.

Τα πρόσωπα αυτά κρύβονται με ιδιαίτερη επιμέλεια, στοχεύουν στην λήθη των πράξεων τους. Είναι όμως γνωστά και πρέπει να ονομασθούν. Οι συλλογικότητες των Ποντίων πρέπει να τους απευθύνουν το ερώτημα. Τι έκανες την περίοδο του εσωτερικού πολέμου ενάντια στην 19η Μαΐου;

Προσωπικά δεν είμαι υπερήφανος μόνο για την καθιέρωση της 19ης Μαΐου. Για την κάλυψη ενός ηθικού κενού 80 χρόνων. Είμαι πολύ υπερήφανος που την υπερασπίσθηκα επί δέκα και πλέον χρόνια ενάντια σε αναξιοπρεπή Εθνικά και ανθρώπινα πρόσωπα και πολιτικές ομάδες και τους Ποντίους υπαλλήλους τους που επεδίωξαν να την καταργήσουν.

Ήμουν πολύ μόνος αλλά νίκησα. Ελάχιστοι έκαναν το καθήκον τους. Αυτοί αξίζουν τιμής.

Η συνέχεια της Ποντιακής υπόθεσης είναι συνώνυμη της ηθικοποίησης, της κάθαρσης, της ανάπτυξης δηλαδή υψηλών ηθικών σταθερών, κριτηρίων, αρχών, αξιών. Αυτά ήταν τα εφόδια ορισμένων, ελάχιστων και φθάσαμε εδώ. Έως την Στοκχόλμη του Ούλαφ Πάλμε.



Αυτά χαρακτηρίζουν τις υγιείς, πολιτισμένες κοινωνίες που έχουν υψηλό επίπεδο αυτοσεβασμού.

Όχι τις λούμπεν.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΕ ΩΣ GEORGIOS

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Μιλώντας σε Ρ/Σ)

ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΕ ΩΣ GEORGIOS
κ.κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλε

Μια και δεν τους έκανε κανείς μια παρατήρηση αισθητική αλλά και δεοντολογίας, Πρωτοκόλλου αισθάνομαι την ανάγκη και την υποχρέωση να τους την κάνω εγώ. Όταν υπογράφουν έγραφα του Ελληνικού Δημοσίου όπως αυτό προς το Δ.Ν.Τ. πρέπει να υπογράφουν ως Georgios και όχι George. Εκτός των πολλών άλλων αρνητικών παραμέτρων ο Επαρχιωτισμός του George δεν είναι προωθητικός των Ελληνικών προϊόντων. Δεν ξέρω αν στις σπουδές ή την εμπειρία τους, τους δίδαξαν ή είδαν αυτήν την παράμετρο. Διαφορετικά θα τους συμβούλευα να διαβάσουν το βιβλίο μου Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη η Νέα Συμμαχία. Θα τους βοηθήσει. Θα τους κάνει καλό.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΩΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΩΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Το Ποντιακό καταγράφεται πλέον ως ένα όχι μόνο εθνικό, Ελλαδικό, αλλά ένα διεθνές και κύρια Ευρωπαϊκό ζήτημα. Οι διαδικασίες ένταξης της Ανατολίας στην Ε.Ε. αλλά και το αίτημα της ιστορίας για σχέσεις αρμονίας ανάμεσα στους λαούς, τα έθνη, τις θρησκείες, τους πολιτισμούς, επαναφέρει το Ποντιακό ζήτημα όχι μόνον ως ζήτημα του παρελθόντος αλλά του μέλλοντος. Ένα ζήτημα του 21ου αιώνα...

Το πρώτο πεδίο είναι το Πολιτισμικό, το Μορφωτικό. Λέγεται λανθασμένα ότι πρέπει να εξευρωπαϊστεί η Ανατολία, η Μικρά Ασία. Αυτό είναι λάθος. Το αληθινό ζήτημα είναι η επιστροφή, η αναγέννηση των προϋπαρχουσών ευρωπαϊκών ψηφίδων της Μικράς Ασίας, που πολιτικές βίας και ρατσισμού εξόντωσαν, σκέπασαν. Μια τέτοια πολιτισμική ευρωπαϊκή ψηφίδα είναι ο Πόντος. Όπως είναι το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης.



THE PONTIAN QUESTION AS A EUROPEAN QUESTION

The Pontian issue has been registered not only as a national, Greek issue but also as an international and primarily a European one. The integration processes of Anatolia in the European Union as well as history’s demand for harmonious relations between peoples, nations, religions, and cultures have revived the Pontian Question not only as an issue of the past but also one for the future. It is an issue of the 21st century...

The first nivel is Cultural. It is mistakenly said that Anatolia, Asia Minor must be Europeanized. This is a mistake. The real issue is the return, the restoration, the revival of the pre-existing European tesseras of Asia Minor, that the policies of violence and racism have annihilated, concealed. Pontos is such a cultural European tessera, as is the Ecumenical Patriarchate of Constantinople.

Εκδήλωση Δήμου Βερμίου

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Ο Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΩΝ

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Ο Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΩΝ

(κατά την ομιλία του στην Ξάνθη και με αφορμή την επίσκεψη Ερντογκάν)
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Είναι γνωστό ότι ο Γ. Α. Παπανδρέου δεν έχει καλές σχέσεις με την έννοια του Κρατικού και Εθνικού πρωτοκόλλου. Αυτά που διαθέτουν όλα τα κράτη ώστε να καθορίζουν τις εξωτερικές τους σχέσεις.

Είναι επίσης γνωστό ότι στερείται ανθρωπιστικών ευαισθησιών, ανθρωπιστικής ευγένειας. Δεν μπορείς τόσο στο επίπεδο της ιδιωτικής αλλά και της δημόσιας ζωής την ημέρα του θανάτου των δικών σου ανθρώπων βρεφών, γυναικών, γερόντων, την ημέρα του μνημόσυνου τους να δεξιώνεσαι τον υπεύθυνο για τα εγκλήματα. Ή λίγες ημέρες πριν την ημέρα του μνημόσυνου τους. Προσβάλεις την ανθρώπινη, την Εθνική αξιοπρέπεια, το κύρος της χώρας και τους νεκρούς.

Στο πρόσφατο παρελθόν έφερναν στις 19 Μαΐου, ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων τα Κεμαλικά ΕΣ –ΕΣ στην Κυπαρισσία, τα Τουρκικά F-16 στην Αγχίαλο και ταυτόχρονα έβαζαν Πόντιους παρακρατικούς να τους καλύψουν. Παρακράτος δεν είχαμε μόνο το 50’, 60’, αλλά και το 90’ και το 2000. Ήθελαν και θέλουν να καταργήσουν την 19η Μαΐου. Η ιστορία όμως τους γελοιοποίησε.

Επιμένουν στον Οθωμανικό δρόμο, το Οθωμανικό μοντέλο αντί το Σουηδικό. Αναφέρομαι σε μια μεγάλη στιγμή της Πολιτικής Ευρώπης ειδικά της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Την Αναγνώριση από το Σουηδικό Κοινοβούλιο της γενοκτονίας των Ποντίων. Το 2006 πηγαίνοντας στην Στοκχόλμη πήγα στον τάφο ενός μεγάλου υπερασπιστή των Λαών του Ούλοφ Πάλμε. Ήμουν σίγουρος ότι το πνεύμα του Πάλμε θα οδηγούσε στην νίκη μας, στην αναγνώριση.

Είναι γνωστό ορατό πλέον ότι ο Γ.Α. Παπανδρέου διαμορφώνει τις σχέσεις μας με την Άγκυρα στα πλαίσια της Αμερικανικής Πολιτικής. Αυτό που ονόμασα «νεοεθνικοφροσύνη», Αμερικανοσύνη δηλαδή. Πρόκειται για την συνέχεια της «εθνικοφροσύνης» των δεκαετιών του 50’, 60’, 70’ του Ε. Αβέρωφ, του Γ. Παπαδόπουλου. Μιλώντας όχι μόνο Πολιτικά αλλά και ακαδημαϊκά πρέπει να πω ότι δεν πρόκειται για το Ελληνικό δόγμα Εθνικής Ασφάλειας. Έχω γράψει, έχω μιλήσει για αυτά χρόνια πριν.

Έτσι ο Γ. Α. Παπανδρέου στην προηγούμενη κρατική του υπηρεσία στα πλαίσια αυτής της πολιτικής συνομιλούσε με τους Κεμαλικούς, την Εργκνεκόν δηλαδή. Την Σκύλα σύμφωνα με την μυθολογία μας. Τώρα συνομιλεί με το Τουρκικό Ισλάμ του Ερντογκάν. Την Χάρυβδη.

Η Μικρά Ασία πρέπει να φύγει από αυτή την αυτοκαταστροφική ανακύκλωση.

Άλλο όμως συνομιλώ με την Άγκυρα και άλλο είμαι πρωτοπαλίκαρο του σχεδίου Ανάν, χορεύω επάνω στα κόκαλα των νεκρών της Σμύρνης και δεξιώνομαι τους υπεύθυνους εγκλημάτων την ημέρα του μνημόσυνου των νεκρών μου.

Είναι απάνθρωπο, βάρβαρο, αποκρουστικό καθώς και πρόπολιτικο-προϊστορικό. Οποιαδήποτε αντίδραση των Ποντίων και ειδικά των νέων γενεών είναι νομιμοποιημένη. Καμία πολιτική ηγεσία στον Κόσμο δεν θα το έκανε. Εμείς όμως είμαστε λάτρεις μιας μεγάλης αξίας. Της αξίας της ανθρώπινης ζωής.

Επίσης άλλο Διεθνείς σχέσεις, Εθνική Στρατηγική και άλλο αδιάκοπος φλύαρος νευρωτικός τουρισμός και προσβολή της αξιοπρέπειας μας ως ανθρώπων και ως Ελλήνων.

Πρόκειται για μια από τις εκφράσεις της παρακμής των αποτυχημένων υπολειμμάτων του πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης, που εξωθεσμικοί και εξωελλαδικοί κύκλοι επιμένουν να συντηρούν. Έφθασαν όμως στο τέλος τους προκαλώντας μεγάλη καταστροφή.

Γλυφάδα Πέμπτη 6 Μαΐου 2010


Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΡΕΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΡΕΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

ΟΧΙ ΚΑΛΗΚΡΑΤΕΙΑ

ΕΓΩ ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ

(Μιλώντας στην αίθουσα του Κέντρου Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης σε εκδήλωση αφιέρωμα στα βιβλία του που οργάνωσε το βιβλιοπωλείο ΣΠΑΝΙΔΗ.)

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Μια πολιτική μεταρρυθμίσεων, προϋποθέτει μια παιδεία μεταρρυθμίσεων. Οι Πανεπιστημιακοί θεσμοί, τμήματα Πολεοδομίας, Χωροταξίας, Αρχιτεκτονικής, Ανάπτυξης, Διοίκησης, Οικονομίας είναι πολύ μακριά από αυτό που δεκαετίες πριν ονόμασα «Περιφερειακή Επαναθεμελίωση του Κράτους», καθώς και «Νέα Θεσμική Αρχιτεκτονική». Εκεί που υπάρχει αγλωσσία, όλο και όλο να έμαθαν πέντε λέξεις, είναι το πεδίο της πολιτικής, των κατεχόντων το κράτος, την κυβέρνηση.

Έτσι μια μεγάλη ιδέα - ως γνωστόν ταυτίσθηκα με αυτήν νομίζω από τα 20-22 μου χρόνια – καταλήγει στην κλίνη του Προκρούστη, στην Κακιά Σκάλα του ΚΚΚΑΣΟΡ.

Αυτές οι ομάδες και τα πρόσωπα όπως παρατηρείται και σε άλλες περιφερειακές, δορυφορικές χώρες έχουν μόνο μια ικανότητα: να εκφυλίζουν ιδέες, όνειρα και σχέδια.

Αν κινούνταν σε ένα σοβαρό επίπεδο θα διεκδικούσα, σε ένα πολιτισμένο περιβάλλον θα μου απέδιδαν την πατρότητα της. Δεν νομίζω ότι κανείς Πανεπιστημιακός ή Πολιτικός ανέδειξε αυτό το μεγάλο ζήτημα όσο εγώ. Πρόκειται όμως για μια Προκρούστεια επιχείρηση. Δεν έχει σχέση με όλα αυτά που επεξεργάσθηκα και προέβαλα επί δεκαετίες. Η μεταρρύθμιση αυτή ήταν αίτημα του προηγούμενου αιώνα όχι του 21ου. Οι σημερινοί προκρούστειοι νομοθέτες της ήταν υπονομευτές της. Ποτέ ένας πρώην υπονομευτής δεν μπορεί να μεταβληθεί, να μεταμορφωθεί σε μεταρρυθμιστή. Αυτό διδάσκει η ιστορία και η πολιτική. Μπορεί να παράγει μόνο τέρατα, παραμορφώσεις. Όπως αυτό το κατασκεύασμα ανεύθυνων γραφειοκρατών προσβάλει την ιστορική, γεωγραφική, θεσμική αρχιτεκτονική της Ελλάδας. Προσβάλει επίσης τον Καλλικράτη όπως χρόνια πριν προσέβαλαν τον Ιωάννη Καποδίστρια.

Ζήτησα εδώ και καιρό από τους Δημάρχους και τους Νομάρχες να ανοίξουν αυτήν την συζήτηση. Προκάλεσα ο ίδιος αυτήν την συζήτηση σε ορισμένες Περιφέρειες. Οι πλέον εχθρικοί ήταν οι Νομάρχες και Δήμαρχοι μέλη του ΚΚΚΑΣΟΡ. Όλο αυτό το ολοκληρωτικού τύπου μόρφωμα.

Μια μεταρρύθμιση όμως για να πετύχει, ειδικά αυτές που αφορούν την περιφερειακότητα, την πολυκεντρικότητα προϋποθέτει την κυοφορία, την υλοποίηση της πρώτα σε επίπεδο κοινωνίας, παιδείας, συμμετοχής των πολιτών.

Άλλο συμμετοχική δημοκρατία και άλλο υπουργικές αποφάσεις και εκτρωματικά νομοθετήματα γραφειοκρατών. Στην χώρα μας αυτές οι ολοκληρωτικού τύπου ομάδες κατέστρεψαν τόσο την λέξη Συμμετοχή όσο και την λέξη Δημοκρατία. Αυτό το φαινόμενο της καταστροφής των λέξεων που καταργεί τον διάλογο και την δημοκρατία αναλύω στο τελευταίο μου βιβλίο. Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ.

Ένα ιστορικό σχέδιο δεν μπορεί να πάρει την μορφή του επείγοντος στο δημοσιονομικό και χρηματιστικό παζάρι μιας ένοχης και ανίκανης εφήμερης πολιτικής τάξης. Δεν θα καταργηθούν οι θεσμοί ή θα δημιουργηθούν θεσμικά γεωγραφικά τέρατα για να υλοποιήσουν το σχέδιο τους για την Ελλάδα να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε.

Αυτό το προκρούστειο κατασκεύασμα πρέπει να αποσυρθεί και να ανοίξει ένας σοβαρός διάλογος όχι αγραμμάτων αλλά ειδικών, όχι υπαλλήλων καριεριστών αλλά πολιτικών.
Αντί για την επαναθεμελίωση έχουμε ένα οικοδόμημα χωρίς η με λάθος θεμέλια.

Δεν θέλω να επεκταθώ αλλά αν δεν κατανοείς ότι η Κύμη, το Τρίγωνο Έβρου, η Σταυρούπολη Ξάνθης, η Τετράπολης Μεσσηνίας μπορούν να αποτελέσουν νέα πολεοδομικά συγκροτήματα ποιότητας, νέες Πόλεις, νέους Δήμους. Ότι η Καλλιθέα πρέπει να ενωθεί με την Αθήνα ώστε η Αθήνα να αποκτήσει κέντρο και να γίνει πόλης – γράφω για αυτό στο βιβλίο μου – τότε είναι καλά να πάς στο σπίτι σου. Πολύ περισσότερο αν δεν κατανοείς τι σημαίνει ιστορικές Περιφέρειες. Θέλουμε άξιους και όχι ανάξιους.

Αυτή η ομάδα που κατέχει σήμερα το κράτος, τους θεσμούς για πολλούς λόγους πρέπει να απομακρυνθεί σύντομα. Γιατί στο παρελθόν αλλά και τώρα προσέβαλε θεμελιώδεις έννοιες της ύπαρξης μας ως Έθνος, ως Κράτος, ως Πολίτες, ως Ανθρώπους. Ας μην τις απαριθμήσουμε.

Η ακατέργαστη πρόχειρη, προκρούστεια προσέγγιση μιας μεγάλης ιδέας είναι μια ακόμη απόδειξη ότι δεν βρισκόμαστε μόνο στην σφαίρα της ανεπάρκειας αλλά της κακιστοκρατίας και επιταχύνει την ανάγκη της απομάκρυνσης της.

Θέλουμε κυβέρνηση αξιοκρατίας όχι κακιστοκρατίας.

Η αντίληψη του Κυβερνώ που ταυτίζεται με την λαϊκή ρήση «στου κασίδη το κεφάλι μαθαίνουν διάφοροι μπαρμπέρηδες ή μπαρμπέρησες» πρέπει να αποτελέσει επιτέλους παρελθόν για την χώρα. Σοβαροί Φιλέλληνες Ευρωπαίοι αναλυτές γράφουν αυτές τις μέρες για την ανεπάρκεια, την μικρότητα, την μετριότητα του πολιτικού μας προσωπικού.

Εσείς ειδικά στην Θράκη γνωρίζεται ότι από το 80-81’ έδειξα δια του προσωπικού παραδείγματος ένα άλλο τρόπο, ένα άλλο ήθος του κυβερνάν. Στην Θράκη δημιουργήσαμε μια πολιτική Σχολή. Με αυτήν πετύχαμε την Εγνατία. Η αλλαγή δεν σήμαινε για εμάς, για εμένα, προσωπικός οικονομικός πλουτισμός. Είμαστε πλούσιοι σε άλλα πράγματα. Θυμάστε ότι το δεύτερο βιβλίο μου έκδοση 1983 είχε τίτλο Πως μπορεί να κυβερνηθεί η χώρα. Το έγραψα για να δείξω έναν άλλο δρόμο και να εμποδίσω εκείνο το Κρατικίστικο τσουνάμι που μετέφερε ένα ολόκληρο κόμμα στο κράτος. Πρώτα τα πρωτοπαλίκαρα του, οι λεβέντες έδωσαν το σύνθημα του παρκαρίσματος στο κράτος. Ήμουν μόνος και αντιμετώπιζα επιθέσεις πεζοδρομίου. Όταν δεν μπορείς να σταθείς στο διάλογο τότε κρύβεσαι στο πεζοδρόμιο ή πας στον Κοσκωτά και σε άλλους, στην Σιεμενς και αλλού.

Για αυτό το σημερινό μόρφωμα του μη Αρχηγού και του μη Κόμματος το ΚΚΚΑΣΟΡ στερείται νομιμοποίησης. Πρώτα ηθικής.

Οι Έλληνες χειραγωγημένοι δέχθηκαν μια παιδεία οπού το κυβερνώ ταυτίσθηκε με το παρκάρω στο κράτος, διορίζω και διορίζομαι, μαζί με το δανείζομαι.

Η μεταρρύθμιση της επαναθεμελίωσης του κράτους είναι μια ιστορική ευκαιρία για την μετάβαση της χώρας σε μια σύγχρονη πολιτική παιδεία του κυβερνάν.

Τον χωροταξικό, πολεοδομικό, αρχιτεκτονικό, αναπτυξιακό, αισθητικό επανασχεδιασμό της χώρας. Αφετηρία μιας άλλης Παλιγγενεσίας όπως την ονόμασα κλείνοντας στο πρώτο κείμενο μου που πρότεινε την δημιουργία μίας νέας πόλης στα παράλια του Θρακικού πελάγους της ΡΩΜΑΝΙΑΣ. Μεγάλη ιδέα που έπεσε απάνω σε ένα περιβάλλον μικρών ανθρώπων.

Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε ένοχα πρόσωπα, μια ένοχη από το παρελθόν ομάδα, με τις νέες στρατολογήσεις της - παιδομαζώματα - να καταστρέψουν και αυτήν την ιδέα. Όπως κατέστρεψαν τις ιδέες, τα οράματα όχι μόνο μιας γενιάς αλλά γενεών. Η νέα Ελλάδα πρέπει να είναι ριζικά διαφορετική.

Προϋπόθεση για αυτό είναι η αποστράτευση, ο εξοστρατισμός όλου αυτού του ένοχου αγράμματου, άγλωσσου πολιτικού λεγόμενου προσωπικού.

Αν μετά την χούντα το αίτημα ήταν ή Αποχουντοποίηση, σήμερα είναι ή Αποκομματικοποίηση από τα Κόμματα μη Κόμματα και τα ποίμνια τους. Όχι τον λαό το πλήθος. Θέλουμε λαό όχι πλήθος, πολίτες όχι κοπάδια και μαντριά όπως διακήρωσε ο Ηπειρώτης. Αυτά τα μαντριά, όχι κόμματα, οδήγησαν την χώρα από την τυραννία των όπλων, των συνταγματαρχών στην τυραννία του χρηματιστικού κεφαλαίου. Όλα τα κόμματα της μεταπολίτευσης ήταν πελάτες του. Γράφω από το 1980 για αυτό.

Αν από τα μαντριά κοπεί η δημόσια χρηματοδότηση και η τηλευποτροφία των λόμπυ, θα πάψουν να υπάρχουν και θα επιστρέψει η πολιτική στην χώρα. Άλλο κόμμα και άλλο μιζοκόμμα της siemens.

Ευχαριστώ το βιβλιοπωλείο ΣΠΑΝΙΔΗ γιατί με την συμβολή του δημιουργήσαμε εδώ κοντά στα Αρχαία Άβδηρα, μια Αγορά Διαλόγου. Έτσι εγώ πήρα άδεια από την Μακρόνησο και ήρθα να σας μιλήσω. Είναι γνωστόν ότι εξορίστηκα από την Δικτατορία αλλά και την «υπαρκτή δημοκρατία» της μεταπολίτευσης.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκή να σας ζητήσω συγνώμη. Μάλλον εσείς οφείλεται να μου ζητήσετε συγνώμη καθώς και άλλοι. Αν οι συγνώμες τους ήταν ειλικρινείς θα ξεκινούσαν με το συγνώμη Μιχάλη. Αυτό λέει η ιστορία.

Η έννοια της Ελλάδας είναι συνώνυμη της Δημοκρατίας, της Αγοράς, της εκκλησίας του Δήμου. Είναι συνώνυμο του βιβλίου, του slowbook όχι των φαστ μπουκάδικων που μαζί με τις ΥΕΝΕΔ, την τηλεκρατία, τις υπότροφες της πολιτικές νομενκλατούρες κατέστησαν τους Έλληνες άφωνους.
Αυτό δεν είναι Ελλάδα.

Ξάνθη 4 Μαΐου 2010

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη