Κυριακή 27 Μαϊου ώρα 11π.μ
Αποκαλυπτήρια του Μνημείου της Γενοκτονίας των Ποντίων
Ομιλία Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
19η ΜΑΪΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ
Δήμος Ωραιοκάστρου
Ιστολόγιο κειμένων Μιχάλη Χαραλαμπίδη - Προϋπόθεση για την αναπαραγωγή, ολική ή μερική, των κειμένων του παρόντος ιστολογίου είναι η ρητή αναφορά στο polis-agora.blogspot.com
Κυριακή 27 Μαϊου ώρα 11π.μ
Αποκαλυπτήρια του Μνημείου της Γενοκτονίας των Ποντίων
Ομιλία Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
19η ΜΑΪΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ
Δήμος Ωραιοκάστρου
Демонстрация за признание Понтийского геноцида в центре города Штутгарт в Германии, 2012 г.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΘΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΙΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΕΣ
Η 19η Μαΐου είναι η ημέρα ανάκτησης της αξιοπρέπειας των Ποντίων, των Ελλήνων γενικότερα. Επί δεκαετίες οι Έλληνες έζησαν μέσα στην υποκρισία, στο ψέμα, στην λήθη, στην Κεμαλολαγνία. Όταν την δεκαετία του 80’ με ρωτούσαν τι είναι η 19η Μαΐου απαντούσα. Είναι η νίκη της αλήθειας επί του ψέματος, της ζωής επί του θανάτου. Ο αγώνας μας όμως είναι ευρύτερος. Είναι μέρος του αγώνα των λαών της Μικράς Ασίας για τον εκδημοκρατισμό της. Μόνο μια δημοκρατική Μικρά Ασία θα αναγνωρίσει τις γενοκτονίες και δεν θα γνωρίσει άλλες. Όπως αυτήν των Κούρδων τις τελευταίες δεκαετίες.
Το ζήτημα της διατήρησης της ταυτότητας των Ποντίων στην Ελλάδα και τον Πόντο απαιτεί μια άλλη προσέγγιση, μια επαναπροσέγγιση. Αναφέρομαι σε αυτό το ζήτημα στο τελευταίο μου βιβλίο με τίτλο «ΤΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΕΝΩΝΕΙ – ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΚΒΑΡΒΑΡΙΖΕΙ – Πόντος η Επιστροφή μιας Πανάρχαιας Ταυτότητας». Θα το παρουσιάσω στο κέντρο της πόλης της Στουτγκάρδης την 3η Οκτωβρίου. Είναι η ομιλία μου που επρόκειτο να γίνει την 20η Μαΐου και ακυρώθηκε λόγω του ότι επενέβησαν κάποιοι λύκοι. Τελικά οι αρχές της Στουτγκάρδης κατανόησαν ότι η παρέα με τους λύκους κάνει κακό. Δέστε την επιστολή μου στον Γερμανό Πρέσβη στην Αθήνα.
Λαοί που υπέστησαν γενοκτονίες παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη δυναμική, ένα μεγάλο ενδιαφέρον για την επιβίωση της ομάδας, αγωνία για τον άλλον αν επέζησε ή χάθηκε. Από εκεί προέρχεται «το τεμέτερον», ημέτερος δηλαδή. Αν όμως μιλήσουμε σοβαρά για την ενότητα των Ποντίων σε στόχους, σκοπούς, αξίες, ιδανικά από το 1996 μέχρι το 2011, θα παρατηρήσουμε ότι αυτή δεν υπήρξε. Γιατί οι αδύνατες αντιπροσωπεύσεις των Ποντίων ελέχθηκαν, χειραγωγήθηκαν από κομματικούς μηχανισμούς, του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. και υπονομεύθηκε ο αγώνας μας. Η λεγόμενη αριστερά ήταν εχθρική προς το Ποντιακό κυρίως λόγω βλακείας. Αν δεν αντιστεκόμουν το δίδυμο Σημίτη – Γιωργάκη θα είχε καταργήσει την 19η Μαΐου. Αυτοί όμως οι μηχανισμοί κατέρρευσαν και οι Πόντιοι αλλά και οι Έλληνες θα ξαναβρούν την ενότητα και προπάντων την αξιοπρέπεια τους. Η αξιοπρέπεια είναι προϋπόθεση της ενότητας.
Όταν μελετήσει κανείς τις εξελίξεις στην Μικρά Ασία τότε συνειδητοποιεί ότι η επερχόμενη Άνοιξη των Λαών της τροφοδοτείται από ένα ρεύμα ανθρωπιστικών ιδεών. Μιλώ στο βιβλίο μου για αυτό. Η εναλλαγή Σουλτάνων βρίσκεται στο τέλος της. Οι αυτόχθονες λαοί της θέλουν την Πολυκεντρικότητα και την Δημοκρατία, όπως έγινε στην Ισπανία μετά τον Φράνκο. Οι λαοί διαμορφώνουν σχέσεις καθολικής φιλίας. Είδατε την παρουσία του δημοκράτη Τούρκου Αλί Ερτέμ, τους Αρμενίους, τους Ασσυρίους, τους Τσερκέζους στην πορεία της Στουτγκάρδης. Όχι σχέσεις διμερούς φιλίας του Τουρκικού Κράτους και του δορυφορικού Ελλαδικού Κράτους. Αυτό θυμίζει την φιλία Χίτλερ και Μουσολίνι ενάντια στους λαούς της Ευρώπης.
Αν από το 1997 δεν υπήρχαν Κομματικές Κυβερνητικές Παρεμβάσεις, υπονομεύσεις σήμερα το Ποντιακό θα ήταν στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Πολιτική ημερήσια διάταξη. Αυτό ήταν το ένα πεδίο. Στο άλλο πεδίο η ιστορία λέει ότι οι ίδιοι οι Πόντιοι δεν έδειξαν την απαιτούμενη ευθύνη, ωριμότητα και συνείδηση. Δέχθηκαν να χειραγωγηθούν. Η Ευρώπη περιμένει τους Πόντιους από τη δεκαετία του 90’, από το 2000, το 2004. Είδα το πόσο θετικά αντιμετώπιζαν οι Γερμανοί πολίτες την χθεσινή πορεία στο κέντρο της Στουτγκάρδης. Όπως και οι Κούρδοι καταστηματάρχες. Πιστεύω ότι τώρα οι Πόντιοι όντας ελεύθεροι από τους μηχανισμούς που τους καθήλωναν θα είναι παρών στο ραντεβού με την Ευρώπη. Οι Έλληνες θα έλεγα. Γιατί η Ευρώπη είναι μια πολύ Ελληνική υπόθεση. Ασχέτως αν αυτό δεν το γνωρίζει ένας αγράμματος και ανίκανος πολιτικός λεγόμενος κόσμος ο οποίος αποσύρεται, απολύεται αφού προκάλεσε τεράστιο κακό. Το μέλλον όμως και η ιστορία είναι μαζί μας.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Από την ομιλία του στην Κοζάνη)
Η ΧΩΡΑ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΑΛΗΘΙΝΑ ΝΕΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΥΛΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΥΛΙΚΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Η χώρα, η Κοινωνία δεν μπορεί να ανακτήσει μια αυθεντική παραγωγική σχέση με την πολιτική διαμέσου της ανακύκλωσης της νομενκλατούρας της ΔΗΜ.ΑΡ., του ΣΥΡΙΖΑ, της Ν.Δ. κλπ.. Η ανακύκλωσή τους σημαίνει ανακύκλωση των αδιεξόδων και της αυτοκαταστροφικότητας. Επί δύο δεκαετίες περίπου Εξωθεσμικοί και Εξωελλαδικοί κύκλοι ανακύκλωναν κομμάτια της νομενκλατούρας του ΚΚΚΑΣΟΡ, ό,τι πιο παλιό υπήρχε, παρουσιάζοντάς το ως νέο. Αυτό σημαίνει Σημίτης, Ψευτοεκσυγχρονισμός, Γιωργάκης. Η ανακύκλωσή τους, η επιβολή τους ταυτίσθηκε με την πορεία της χώρας προς το Βάραθρο. Μετά την εξάντληση αυτού του γραφειοκρατικού καριερίστικου, μη παραγωγικού μορφωτικού πολιτικού υλικού, παρασιτικού υλικού, άρχισε η ανακύκλωση των εφεδρειών των διαφόρων κομματιών της μεταπολιτευτικής νομενκλατούρας της λεγόμενης αριστεράς. Δεν χρειάζεται έρευνα. Είναι πολύ ορατό ότι η νομενκλατούρα αυτή είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση με αυτήν του ΚΚΚΑΣΟΡ. Ίδιο γενετικό, κύρια μορφωτικό υλικό. Έτσι εξηγούνται οι πολύμορφες ορατές και αόρατες συγκλίσεις τους. Ίδιες είναι και οι μέθοδοι ανακύκλωσής τους από τους ίδιους κύκλους. Είναι η τρίτη, μάλλον η τέταρτη προβολή του ίδιου φιλμ.
Η χώρα,όμως, δεν μπορεί να διανύσει ακόμη έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο άλλων δέκα ή είκοσι χρόνων, ανακυκλώνοντας το παλιό, ένοχο, σκουριασμένο, άχρηστο υλικό που το παρουσιάζουν ως νέο, με νέο look. Διατηρώντας τις ίδιες παρασιτικές κλεπτοκρατικές δομές που την βύθισαν και την βυθίζουν στην καταστροφή.
Άλλες είναι οι ανάγκες και οι προσδοκίες της Ελλάδας και άλλες αυτών των δομών και κύκλων.
Η χώρα έχει ανάγκη μια αυθεντική πολιτική αναγέννηση από νέες πολιτικές δυνάμεις, από νέα, αληθινά νέα πολιτικά κινήματα, νέα πολιτικά κόμματα. Αυτό λέει η Επιστήμη. Αυτό θέλει η ιστορία.
Θέλει εκφραστές μιας πλούσιας Πολιτικής Παιδείας, μιας Ελληνικής Παιδείας. Σε ποιο από τα υπαρκτά κόμματα-μη κόμματα, κόμματα ταμεία, Δημόσια ταμεία, διακρίνει κανείς αυτά τα χαρακτηριστικά; Σε κανένα. Τι πρόβλεψαν, τι πραγματοποίησαν, τι πρότειναν, τι προτείνουν; Αφωνία, Απραξία, Φλυαρία και Πυροτεχνήματα. Οι ηθοποιοί αυτού του φτωχού έως κωμικού,πολιτικού λεγόμενου προσχεδιασμένου Θιάσου πρέπει να αποσυρθούν αντί να ανακυκλώνονται. Υλικά καταστροφής δεν μπορούν να γίνουν υλικά δημιουργίας.
Όταν το 40% των πολιτών, ένα μέρος είναι το πλέον καλλιεργημένο πολιτικά και μορφωτικά,απέχει από τις εκλογές. Ένα άλλο εξ ίσου καλλιεργημένο κάνει διασπορά της ψήφου του σε μικρές ομάδες για να μην σταθεροποιήσει, κρυσταλοποιήσει τις εφεδρικές νομενκλατούρες της μεταπολίτευσης και τις υποστεί ή ψηφίζει κατά, διαμαρτυρόμενο και όχι υπέρ, τότε είναι ορατό ότι η μπλοκαρισμένη από τις ολιγαρχίες δημοκρατία μας στερείται αντιπροσώπευσης, πολιτικών θεσμών, πολιτικών κομμάτων.
Η χώρα πρέπει να λύσει το εσωτερικό της πρόβλημα για να λύσει το εξωτερικό της.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Στην πορεία συμμετείχαν εκπρόσωποι Αρμενίων,Ασυρίων,Τσερκέζων.
Χαιρέτισε ο Δημοκράτης Τούρκος Αλί Ερτέμ.
Στο στεφάνη που κατέθεσε ο πρόεδρος των Ποντίων Ευρώπης Γ.Μπουρσανίδης γράφει :
19η Μαΐου Ευρωπαϊκή ημέρα των Θυμάτων του Κεμαλισμού।
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΒΑΔΗΣ- ΒΥΤΕΜΒΕΡΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΣΤΟΥΤΓΑΡΔΗΣ
STUTTGART 19
STUTTGARTER ZEITUNG
Montag, 21. Mai 2012 | Nr. 116
Gedenktag
Pontos-Griechen
demonstrieren
Mit einem Schweigemarsch durch die In-
nenstadt haben am Samstagnachmittag
rund 250 Griechen der Opfer des türki-
schen Völkermords an Armeniern, Assy-
rern und Griechen aus Pontos zu Beginn
des vergangenen Jahrhunderts gedacht.
Der Protestzug, zu dem der Verband der
Vereine der Griechen aus Pontos in Europa
landesweit aufgerufen hatte, zog mit wei-
ßen Rosen und Transparenten vom Wil-
helmsplatz durch die Eberhardstraße zum
Mahnmal an der Planie, wo ein Kranz nie-
dergelegt wurde. „Recht auf Gedenken“,
„Türkei raus aus der Unesco“ und „An-
erkennung des Genozids auch durch
Deutschland“ forderten die Demonstran-
ten auf Transparenten.
„Die Türkei muss sich der Vergangen-
heit stellen und den Völkermord anerken-
nen, dazu brauchen wir die Unterstützung
der Westmächte“, sagte ein Redner bei der
Schlusskundgebung beim Mahnmal. Dabei
sei Deutschland besonders gefordert, weil
es der Türkei das Geld für den Krieg gege-
ben habe. Zwar sei man dankbar, dass die
Bundesrepublik „es uns ermöglicht, das
Schweigen zu brechen“, doch sei die Bring-
schuld Deutschlands damit noch nicht er-
bracht. „Die Bundesrepublik als Verbünde-
ter der Türkei muss uns helfen, dass die Ge-
schichte dort aufgearbeitet wird“, so ein
Redner. Auch in der Türkei, wo der Völker-
mord in der offiziellen Geschichtsschrei-
bung bestritten wird, gebe es zunehmend
mutige Gegenkräfte, die man unterstützen
und stärken müsse
Η εφημερίδα αναφέρετε ιδιαίτερα στο πανό με το σύνθημα έξω η Τουρκία από την Ουνέσκο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Μιλώντας στην ΚΩ)
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ
Η ΕΠΑΝΑΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ
ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΔΕΞΙΑΣ ΚΑΚΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ.
Η χώρα ανακτά μια σχέση με την πολιτική. Με την αληθινή, την καλή πολιτική. Η σχέση αυτή διακόπηκε εδώ και χρόνια. Έχει σημασία να κατανοήσουμε τα αίτια, τις στιγμές της καταστροφής, της δολοφονίας της πολιτικής στην χώρα. Αυτό που κάνω στο βιβλίο μου. Λόγω αδυναμίας του Πανεπιστημίου, του καθηγητικού προσωπικού η δολοφονία αυτή δεν ερμηνεύεται σοβαρά, δομικά. Πολύ περισσότερο δεν ερμηνεύεται με δημοσιογραφικού τύπου άρθρα που επαναλαμβάνονται. Παραδείγματος χάριν πολλοί γράφουν για την κομματοκρατία σήμερα. Πρόκειται για μεγάλο λάθος που αποπροσανατολίζει, καλύπτει άλλες δομές εγχώριες και ξένες. Η κομματοκρατία είναι φαινόμενο της δεκαετίας του 80’ όχι του 90’ και πολύ περισσότερο του 2012.
Η καταστροφή της πολιτικής είναι η αιτία της σημερινής ακυβερνησίας. Η χώρα στερείται πολιτικού κεφαλαίου. Η ποιότητα του πολιτικού της προσωπικού είναι πολύ χαμηλή. Κακής Ποιότητας. Αυτό που ονόμασα Κακιστοκρατία. Δεν αποτελούσε μόνο ο υιός Παπανδρέου έκφραση της κακιστοκρατίας. Αυτός βέβαια έκανε σχολή από πολύ παλιά. Όταν παρατηρεί κανείς την νέα σύνθεση του Κοινοβουλίου παρατηρεί την παραμονή της κακιστοκρατίας είτε ως ανακύκλωση παλιών υλικών με διάφορους τρόπους όπως οι μεταγραφές είτε ως είσοδος στο Κοινοβούλιο «νέου» αλλά κακής ποιότητας υλικού. Στο βιβλίο μου μιλώ για το πώς πρέπει να διαμορφώνεται, να σχηματίζεται, να παράγεται η διευθύνουσα τάξη της χώρας. Το ο γιος του Δικηγόρου Δικηγόρος και η κόρη ή ο υιός του βουλευτή βουλευτής χαρακτηρίζουν υπανάπτυκτες, μπλοκαρισμένες κοινωνίες που κάποια στιγμή πάνε στο Δ.Ν.Τ. αφού πρώτα προσκυνήσουν τον Κεμάλ τον πρόδρομο του Χίτλερ. Έτσι στο Κοινοβούλιο έχουμε φιλοκεμαλικούς και φιλοναζιστές.
Η σύνθεση του Κοινοβουλίου που προέκυψε από τις εκλογές εκφράζει το παλιό, την παλιά μη Ελλάδα, όχι την Ελλάδα. Θα είχε ενδιαφέρον μια συζήτηση για αυτά με τους φοιτητές των σχολών Πολιτικών, Οικονομικών Επιστημών και Κοινωνιολογίας. Θα ήταν η αφετηρία για κάτι αληθινά νέο, φρέσκο, δυναμικό και έξυπνο. Όχι επανάληψη της μούχλας που εκπέμπουν αυτές οι σχολές που αποτελούν την άλλη όψη της κομματικής, μη κομματικής σκουριάς, μάλλον αραχνίασης. Είναι γεμάτα αράχνες τα κρατικοδίαιτα και όχι μόνον γραφεία των κομμάτων μη κομμάτων, Δεξιών και Αριστερών. Ίσως ο Τσοχατζόπουλος και ο Τσουκάτος μπορούν να φωτίσουν αυτήν την πλευρά.
Η Ακυβερνησία της χώρας είναι προϊόν αυτής της εξέλιξης και πραγματικότητας. Δεν υπάρχει μια επαρκής διανοητικά, ηθικά, ψυχικά πολιτική ομάδα που να αναλάβει την ευθύνη της πορείας της χώρας. Να την αντιπροσωπεύσει στην Ευρώπη ως υποκείμενο διαπραγμάτευσης και όχι ένοχης επαιτείας. Είναι ένας κόσμος του μη Αθηναϊκού χωριού, των τριών άσχημων πλατειών του κέντρου μη κέντρου της Αθήνας. Είναι ένας κόσμος μόνιμος θαμών του υποανάπτυκτου μη Αθηναϊκού Τηλεοπτικού Πριγκιπάτου μάλλον Πασαλικίου και των Κρατικών ΥΕΝΕΔ. Είναι ομάδα τέταρτης κατηγορίας στο ποδόσφαιρο θα έλεγαν οι φίλαθλοι. Για τους μαχαλάδες θα έλεγαν οι Παππούδες μας.
Μια ομάδα υψηλής επάρκειας και ευθύνης θα επανακαθόριζε τις σχέσεις της πολιτικής με την κοινωνία προτάσσοντας το εσωτερικό ζήτημα, θεμελιώδης συνιστώσα του οποίου είναι το ηθικό πολιτικό ζήτημα της χώρας. Επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στην κρατικοδίαιτη μη παραγωγική διανοητικά και πολιτικά νομενκλατούρα της μεταπολίτευσης δεξιά και αριστερά.
Η χώρα θα είχε ανανεωθεί πολιτικά, δεν θα έφθανε στο βάραθρο αν δεν υπήρχε η δημόσια χρηματοδότηση των κομμάτων. Ούτε ΚΚΚΑΣΟΡ, ούτε Ν.Δ., ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΔΗΜ.ΑΡ., ούτε Χρυσή Αυγή κλπ. θα υπήρχαν. Ούτε θα ανακυκλώνονταν επαναπροτείνοντας την παλιά μη Ελλάδα. Στο ζήτημα της δημόσιας χρηματοδότησης ακόμη και σήμερα η συμφωνία τους είναι Οικουμενική. Σ’ αυτό κάνουν Οικουμενική Κυβέρνηση.
Η επίλυση του εσωτερικού ζητήματος θα νομιμοποιούσε αυτήν την Εξωκομματική και Υπερκομματική ομάδα ώστε να διαπραγματευτεί με ισότιμους και ηγεμονικούς όρους με το Βερολίνο, το Παρίσι, την άλλη Ευρώπη. Η εγχώρια δεξιά και αριστερά κακιστοκρατία είτε είναι βασιλικότερη των χρηματιστών βασιλέων, των εξωελλαδικών δυνάμεων και θεσμών, ένα είδος εκπροσώπων τύπου τους – πορτ παρόλ – είτε άναρθρος, άφωνος, αδέξιος μάλλον και κωμικός αντιπολιτευτικός θίασος. Στού κασίδη το κεφάλι μαθαίνουν διάφοροι μπαρμπέρηδες. Κάνοντας Πρωθυπουργικές, Υπουργικές και Βουλευτικές καριέρες επάνω στα ερείπια της χώρας.
Έτσι αντί για κινήσεις, πρωτοβουλίες υψηλής Κοινωνικής και Εθνικής ευθύνης που θα απορρέουν από την αυτοπεποίθεση μιας πολιτικής ομάδας, Πολιτικών Δημόσιων Ανδρών, έχουμε το παιχνίδι της κολοκυθιάς. Το παλιό παιδικό παιχνίδι ως Δημόσια ζωή και διακυβέρνηση. Η πολιτική στο επίπεδο του καφενείου και του ποδοσφαίρου. Από την δεκαετία του 80’ μίλησα για την επερχόμενη πολιτική παρακμή. Τότε δεν ήταν κατανοητό, τώρα είναι πολύ ορατό.
Η έννοια της Εθνικής, Κοινωνικής και Συλλογικής ευθύνης δεν χαρακτήριζε ποτέ αυτό το λεγόμενο πολιτικό αλλά με τα χαρακτηριστικά του ΙΔΙΩΤΗ προσωπικό.
Από το 2008, το 2009, το 2010 ακόμη και το 2012 το σύστημα - χώρα, άνθρωποι του Έθνους και του Κράτους, έπρεπε να πάρουν πρωτοβουλίες ώστε να απεγκλωβιστούμε, να υπερβούμε αυτήν την συνωστισμένη Κακιστοκρατία. Ώστε να κυβερνηθεί η κρίσιμη περίοδος της διαπραγμάτευσης με τους ξένους, αυτό που δεν έκαναν, να αντιμετωπισθεί η επίθεση ενάντια στην χώρα από τους κερδοσκόπους και να ανοίξουν ουσιαστικές διαδικασίες αληθινής πολιτικής ανανέωσης. Όχι ανακύκλωσης του παλιού.
Μία παράμετρος η οποία σκόπιμα αποσιωπάται είναι ότι αυτή η ΔεξιόΑριστερή κακιστοκρατία είναι μειοψηφική. Μιλώ στο βιβλίο μου – πρόκειται για μια συμβολή στην Σύγχρονη Πολιτική Εκπαίδευση των Ελλήνων - για την σημασία της Αποχής. Οι πολίτες απορρίπτουν, απονομιμοποιούν τις διαδικασίες ανάδειξης μίας ένοχης δεξιοαριστερής κακιστοκρατίας. Ένοχοι, μνημονιακοί ήταν όλοι τους επί δεκαετίες.
Το ιστορικό αίτημα είναι η Επαναθεμελίωση της Πολιτικής Δημόσιας ζωής της χώρας. Αυτό έχουμε καθήκον να κάνουμε και θα το κάνουμε.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Σαββάτο 19 Μαΐου ώρα 16.00 Στουτγκάρδη- Stuttgart
Συμμετοχή στην μεγάλη Πορεία για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων στο Κέντρο της Στουτγκάρδη- Stuttgart (κεντρική πλατεία της πόλης)
Ομιλία με θέμα :Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
19η ΜΑΪΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ
Μία από τις στιγμές της Πολιτικής και Επιστημονικής μου διαδρομής την οποία αξίζει να θυμάται κανείς, ήταν η δημιουργική την δεκαετία του 90’ συνομιλία μου με τους καθηγητές και φοιτητές του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά και εθελοντικά στην πρόταση μου για την δημιουργία μίας νέας πόλης στα παράλια της Θράκης. Η πόλη θα δέχονταν την τρίτη σε ένα αιώνα, τον 20ο , Ποντιακή Προσφυγοποίηση.
Τα σχέδια για την νέα πόλη που επεξεργάσθηκε η ομάδα του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης παρουσιάσθηκαν σε μια πολύ ωραία εκδήλωση στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1997. Ο Γκαίτε θα ήταν πολύ ευτυχής εκείνη την βραδιά.
Οι μνήμες μου αυτές ενώνονται με τις μνήμες των εκδηλώσεων αλληλεγγύης του Γερμανικού λαού προς τους Έλληνες δημοκράτες κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα.
Όλες αυτές οι μνήμες αποτελούν κατά την γνώμη μου τα υλικά και δείχνουν τους δρόμους οικοδόμησης της νέας Ευρώπης που θέλουμε. Πολύ διαφορετικής από τις κακές στιγμές και εμπειρίες του παρελθόντος.
Αυτές τις ημέρες η πολύ θετικά φορτισμένη εικόνα μου για την πόλη της Στουτγκάρδης διεκόπη από μια απρόσμενη είδηση. Αυτές που όταν τις ακούς αρχικά δεν τις πιστεύεις. Οι υπεύθυνοι του Δήμου της πόλης αρνήθηκαν την παραχώρηση μίας αίθουσας του Δήμου όπου οι Σύλλογοι των Ποντίων της Βάδης Βυτεμβέργης προγραμμάτισαν για την 20η Μαΐου, ομιλία μου με θέμα την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Προέβαλαν ως επιχείρημα αντιδράσεις του Τούρκου Πρόξενου αλλά και Γερμανικών πολιτικών κομμάτων σε προηγούμενη εκδήλωση που οργάνωσαν Χριστιανικοί Λαοί που υπέστησαν την Κεμαλοτουρκική γενοκτόνα βία.
Ο Μάιος και συγκεκριμένα η 19η Μαΐου είναι η ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων. Ως γνωστόν Κοινοβούλια Ευρωπαϊκών χωρών, τελευταία το Σουηδικό, ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πολλές Πολιτείες των Η.Π.Α., αναγνώρισαν την γενοκτονία των Ποντίων. Πλησιάζει νομίζω η στιγμή για το Γερμανικό Κοινοβούλιο να καλύψει το τεράστιο ηθικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό κενό αναγνωρίζοντας μια από τις πρώτες γενοκτονίες του 20ου αιώνα, την Ποντιακή. Οι λόγοι για αυτό είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Στα ζητήματα αυτά αναφέρεται η ομιλία μου στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου το 2002 και περιλαμβάνεται στην έκδοση Verfolgung, Vertreibung und Vernichtung der Christen im Osmanischen Reich 1912-1922. Tessa Hofmann(Hg), LIT VERLAG Munster 2004 όπως και στο THE PONTIAN QUESTION IN THE UNITED NATIONS, Michalis Charalambidis. Ed Internatiolal League for the rights and Liberation of Peoples, Geneva – Athens 2004.
Κύριε ΠρέσβηΤις ημέρες αυτές ανάμεσα στην Σταύρωση και την Ανάσταση ήθελα να συμβάλλεται στην απομάκρυνση και οριστική ακύρωση αυτής της μαύρης, κακόγουστης είδησης ώστε να παραμείνω στις πολύ θετικές μνήμες και εικόνες που σας ανέφερα πριν।
Αυτό νομίζω ζητά το δίκαιο, ο ανθρωπιστικός και πολιτικός πολιτισμός μας, η ιστορία, η Ευρώπη που θέλουμε, οι καλές στιγμές της Ελληνογερμανικής συνάντησης ιστορικά. Αυτές που υπήρξαν γενεσιουργές, γονιμοποιητικές της Ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Η περίοδος της Σταύρωσης των αυτόχθονων λαών της Μικράς Ασίας Χριστιανών, Εξισλαμισμένων, Μουσουλμάνων, Ζωροαστρών κράτησε πολύ, πάρα πολύ. Διανύουμε την περίοδο της Δημοκρατικής, αληθινά Δημοκρατικής χωρίς απάνθρωπους Φονταμεταλισμούς, Άνοιξης τους. Η Ευρώπη δεν μπορεί να οικοδομηθεί επάνω στην προστασία και την αγιογραφία της Κεμαλικής Τουρκικής βαρβαρότητας. Αυτό αποτελεί ένα θλιβερό για τους λαούς και την ανθρωπότητα παρελθόν. Το μέλλον θα είναι διαφορετικό. Κυρίως ανθρωπιστικό.
Με τις καλύτερες ευχές μου
Σας χαιρετώ
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Δ/ΝΣΗ:Σοφοκλέους 31.
16674 ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ./ΦΑΧ.210-8982811
EMAIL.michalis.charalambidis@yahoo.gr
Η μετάφραση του κειμένου στην Γερμανική γλώσσα
An den Botschafter der Bundesrepublik Deutschland in Athen
Sehr geehrter Herr Botschafter,
einer der Höhepunkte meiner politischen und wissenschaftlichen Reise, an die ich
mich gern erinnere, waren die Gespräche anfangs der 90er Jahren mit den Lehrern
und den Studenten der Universität Stuttgart, die aktiv und freiwillig meinen
Vorschlag zur Schaffung einer neuen Stadt an der Küste von Thrakien unterstützten.
Die Stadt sollte die dritte Welle der Entwurzelung der Pontos-Griechen im 20.
Jahrhundert abfangen.
Die Pläne für die neue Stadt, die von den Studenten der Universität Stuttgart erstellt
wurden, sind in einer sehr schönen Veranstaltung im Athener Goethe-Institut im
Oktober 1997 präsentiert worden. Goethe wäre an diesem Abend sehr glücklich
gewesen.
Diese meine Erinnerungen sind mit den Erinnerungen der Solidarität des deutschen
Volkes mit den griechischen Demokraten während der Diktaturzeit in Griechenland,
verbunden.
All diese Erinnerungen bilden meiner Meinung nach das Fundament des neuen
Europas, das wir uns wünschen und aufbauen wollen. Ein Europa das ganz anders
ist, als die schlechten Zeiten und Erlebnisse der Vergangenheit. Leider wurde in
diesen Tagen mein sehr positives Bild über die Stadt Stuttgart, durch eine
unerwartete Nachricht getrübt. Es sind diese Nachrichten, die man nicht für wahr
halten will, wenn man sie zum ersten mal hört. Die Verantwortlichen der Stadt
Stuttgart haben sich geweigert den pontischen Vereinen Baden-Wόrttembergs,
Räume zur Verfüngung zu stellen, damit ich am 20. Mai eine Rede über den
Völkermord an den Pontier-Hellenen halten kann.
Sie begründeten ihre Entscheidung mit den Reaktionen des türkischen Konsuls und
der deutschen Parteien bei der letzten Gedenkt-Veranstaltung. Diese Veranstaltung
haben christliche Völker, die der Kemalotürkischen Gewalt ausgesetzt wurden,
organisiert.
Im Mai und speziell am 19.Mai ist Gedenkttag. Es wird der Völkermord an den
Pontiern in Erinnerung gerufen. Wie bereits bekannt, haben Parlamente der
europäischen Länder, zuletzt das schwedische Parlament, durch Resolutionen des
Europäischen Parlaments und vieler US-Bundesstaaten den Völkermord an den
Pontiern anerkannt.
Ich denke, die Zeit für den Deutschen Bundestag ist gekommen, um die ungeheure
moralische, humanitäre und politische Lücke, nämlich den ersten Völkermord des
20. Jahrhunderts, den Völkermord an den Pontiern, zu schliessen. Es gibt dafür
viele, sogar sehr viele Gründe. Um dieses Thema ging es in meiner Rede an der
Freien Universität Berlin im Jahr 2002 die veröffentlicht wurde in “Verfolgung,
Vertreibung und Vernichtung der Christen im Osmanischen Reich 1912-1922.”
Tessa Hofmann(Hg), LIT VERLAG Munster 2004 sowie in “THE PONTIAN
QUESTION IN THE UNITED NATIONS”, Michalis Charalambidis. Ed Internatiolal
League for the rights and Liberation of Peoples, Geneva – Athens 2004.
Herr Botschafter
In diesen Tagen zwischen der Kreuzigung und Auferstehung möchte ich Sie bitten,
sich dafür einzusetzen, damit diese schwarze und geschmacklose Nachricht aus
meinem Gedächnis verschwindet und mir meiner sehr positive Erinnerungen und
Bilder von Stuttgart erhalten bleiben. Ich denke, das ist das, was ein Rechtstaat,
eine humane Kultur, unsere Geschichte, das neue Europa und die gute deutsch-
griechische Freundschaft verlangt. Das sind die Wurzeln aus denen die europäische
Identität entstanden ist.
Die Zeit der Kreuzigung von indigenen Völkern Kleinasiens, Christen, Islamisierten,
Muslimen, Zoroastriern, hat lange gedauert. Viel zu lang. Wir sind in der Periode der
Republiken, der wirklichen Demokratien, ohne den unmenschlichen
Fundamentalismus. Der Frühling Europas kann nicht auf die Ikonographie der
kemalistisch-türkischen Barbarei aufgebaut werden.
Dies ist ein, für die Menschen und die Menschlichkeit trauriges Kapitel und gehört
der Vergangenheit an. Die Zukunft wird anders sein. In erster Linie human.
Mit den besten Wünschen grüße ich Sie,
Michalis Charalambidis
Τελικά ο Δήμος Στουτγκάρδης- Stuttgart αναίρεσε την αρχική αρνητική απόφαση του και παραχώρησε μία Κεντρική Ιστορική αίθουσα της Πόλης για την ομιλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Σάββατο 12 Μαΐου ώρα 12.00 Δήμος Κω
ΤΟΠΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ-ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΩΣ-ΑΝΑΠΤΥΞΗ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ
Σάββατο 12 Μαΐου ώρα :19.00 ΚΩ
ΤΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΚΒΑΡΒΑΡΙΖΕΙ
ΠΟΝΤΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
Διοργάνωση Σύλλογος Μικρασιατών Κω
Αθανασίου Διάκου 4 (πρώην Εβραϊκή Συναγωγή)
Τετάρτη 9 Μαΐου 2012 ώρα:20.00 Ξάνθη
Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
19η ΜΑΪΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ
Χώρος εκδήλωσης:Αίθουσα Εκδηλώσεων Εργατικού Κέντρου Ξάνθης
Στην εκδήλωση θα παρουσιαστεί το βιβλίο του ομιλητή με τίτλο:
ΤΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΚΒΑΡΒΑΡΙΖΕΙ
ΠΟΝΤΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ
ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΥΠΟ ΑΠΟΣΥΡΣΗ
(Μιλώντας στο Καστέλλι – Κισσάμου – Κρήτη)
Χαίρομαι που ζητήσατε να έχουμε σε προεκλογική περίοδο – πολύ εικονική μάλιστα χωρίς τις μάζες όπως έλεγαν – μια συζήτηση ουσίας περιεχομένων πολιτικής παιδείας. Όχι ενταγμένη στο εφήμερο και την νεύρωση της ψήφου. Χρόνια τώρα ψηφίζατε με αυτόν τον τρόπο και η ψήφος σας αποδείχθηκε αυτοκτονική. Όπως έγινε τον Νοέμβριο του 20’. Ψήφισαν τον Γούναρη αντί τον Βενιζέλο.
Η αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας απαιτεί μια προσέγγιση που υπερβαίνει τον εκλογικό κύκλο, αφορά τον πολιτικό και πολύ περισσότερο τον νέο ιστορικό κύκλο. Θα είναι αναγεννητικός μόνον αν καλλιεργηθεί μια νέα πολιτική παιδεία που θα επιμορφώσει ένα νέο πολιτικό προσωπικό, μια νέα Διευθύνουσα τάξη της χώρας σε όλα τα επίπεδα.
Το σημερινό πολιτικό προσωπικό - έπαψε να είναι πολιτικό εδώ και δεκαετίες και έγινε υπαλληλικό,, εξωθεσμικών και εξωελλαδικών συμφερόντων - είναι υπό απόσυρση. Αποτέλεσε το πλέον ανίκανο και κατέληξε το πλέον διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό της Ευρώπης. Την ανεπάρκεια, την ανικανότητα και τον μανιακού τύπου καριερισμό του πληρώνει η χώρα.
Η ανεπάρκεια αυτή αφορά και τις συμπολιτεύσεις και τις αντιπολιτεύσεις και την δεξιά και την λεγόμενη αριστερά. Το 2012 ανακάλυψαν την λέξη Διάλογο, την λέξη Ανάπτυξη, την λέξη Ευρώπη. Πότε προώθησαν, πότε οργάνωσαν και οικοδόμησαν τον πολιτικό διάλογο; Φλυαρούν ως υπότροφοι και ευνοούμενοι της τηλεκρατίας εδώ και δεκαετίες. Τι αναπτυξιακό πρότειναν; Ξέρουν τι σημαίνει Ανάπτυξη της Ελλάδας; Είναι ορατό ότι δεν γνωρίζουν το θέμα. Αποτέλεσαν όλοι δεξιοί και αριστεροί, αστοί και προλετάριοι υφιστάμενα παραρτήματα του χρηματιστικού κεφαλαίου. Ακόμη και σήμερα είναι εγκλωβισμένοι σ’ αυτό. Πότε πρότειναν κάτι Ευρωπαϊκό για την Ευρώπη.
Αλλά επίσης πότε είπαν και έκαναν κάτι αριστερό, προοδευτικό; Είναι ένας κόσμος του παρελθόντος που αποχωρεί αφού προκάλεσε και προκαλεί μεγάλη καταστροφή. Όταν μάλιστα οι συνθήκες ήταν και παραμένουν πολύ ευνοϊκές για την χώρα.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ – ΝΕΝΕΚΟΙ
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΙΜΩΡΟΥΝ
Οι πολίτες με την ψήφο τους οφείλουν να απαντήσουν στους κλέφτες, στα πρόσωπα κλέφτες. Όμως η έννοια του πολίτη είναι συνώνυμη μιας ολοκληρωμένης δομικής πολιτικής δημοκρατικής παιδείας. Επομένως πρέπει να απαντήσουν στα κόμματα κλέφτες, στις δομές που αναπαράγουν τις παθολογίες. Δεν αρκεί ένα κομμένο κεφάλι στην πλατεία, προσφορά στο πλήθος για να εξυγιανθεί η δημόσια ζωή. Αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό των Δημοκρατιών αλλά των Ολιγαρχιών. Όλοι γνωρίζουν από τη παιδική ηλικία τους τον μύθο με την Λερναία Ύδρα.
Οι πολίτες οφείλουν κυρίως να απαντήσουν σε μια χειρότερη κατηγορία, προσωπική και δομική. Την αφετηριακή, γενεσιουργό αιτία της αρνητικής για την χώρα εξέλιξης. Οφείλουν να τιμωρήσουν τους Κλέφτες – Νενέκους. Τους σύγχρονους Κλέφτες – Νενέκους. Κλοπή - Αργύρια και συνεργασία με τους ξένους για την υπονόμευση της χώρας συμβάδιζαν πάντοτε. Αυτοί είναι χειρότεροι. Είναι η αρχή της διαφθοράς και της πολιτικής παρακμής.
Η ιστορία λέει πως αντιμετώπισε το όργανο των Οθωμανών και του Ιμπραήμ τον Νενέκο και τους οπαδούς του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Την περίοδο που διανύσαμε και διανύουμε δεν κρίνονται μόνο οι Κλέφτες – Νενέκοι, κρίνονται και αυτοί που τους στηρίζουν. Είχαμε υψηλά επίπεδα χειραγώγησης του λαού. Υψηλότερα από άλλες εμπειρίες ολοκληρωτισμών και ξένης εξάρτησης, αλλά αυτό δεν αποτελεί άλλοθι.
Ένα πεδίο, ένα μέτωπο ηθικής και πολιτικής κάθαρσης της δημόσιας ζωής, ανάκτησης της εξυγιαντικής απελευθερωτικής έννοιας της τιμωρίας και ενταφιασμού της παρακμιακής υπανάπτυκτης έννοιας της ατιμωρησίας, είναι οι Εκλογές.
Οι Δημοκρατίες και οι Δημοκράτες τιμωρούν.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη