Δεν θα ήθελα να είμαι γερμανός - Μιχάλης Χαραλαμπίδης
( από την ομιλία του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης ΝΤΑΧΑΟΥ )

Μιχάλης Χαραλαμπίδης - ( μιλώντας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης ΝΤΑΧΑΟΥ στη Γερμανία )

-Η ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΜΗΜΕΝΗ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΔΙΑΡΚΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ

-ΕΞΑΛΛΟΥ ΤΑ ΑΜΑΡΑΝΤΑ ΔΕΝ ΜΑΡΑΙΝΟΝΤΑΙ

     Η ιστορία θα γράψει για την επίσκεψή σας αυτή. Είναι η δικαίωση ενός μεγάλου Τραπεζούντιου του Βησσαρίωνα. Εμείς πήραμε τον δικό του δρόμο. Πρώτος σταθμός το Χαϊδάρι. Εκεί εκτέλεσαν οι Ναζί με άλλους Έλληνες τον Οράτιο Κυριλλίδη από τον Πόντο. Το Χαϊδάρι επέλεξα για να εξηγήσω τί είναι η 19^η Μαΐου, το 1990. Οι επόμενοι σταθμοί η Νυρεμβέργη, το Μεσόβουνο και οι Πύργοι στην Μακεδονία, το Νταχάου της Βαυαρίας σήμερα.

    Όταν χρόνια πριν άρχισα αυτόν τον ευγενή αγώνα για την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό μας μου έλεγαν να ξεχάσουμε. Να θυμηθούμε για να ξεχάσουμε απαντούσα. Γιατί η μνήμη είναι ζωή, προστασία της ζωής, τροφοδότρια του ανθρωπισμού. Ενώ η λήθη είναι θάνατος, η επιστροφή στην βαρβαρότητα. Γιατί όταν αντικρίζεις τον απανθρωπισμό, διατηρείς και τροφοδοτείς τον ανθρωπισμό σου. Αυτό είναι το Νταχάου. Ένας τόπος θανάτου που μεταβλήθηκε σε έναν τόπο ζωής.

    Επάνω σε αυτήν την απελευθερωτική μνήμη, την κριτική του βάρβαρου παρελθόντος οικοδομήθηκε η νέα γερμανική πολιτεία  μετά το έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα.

    Το ελληνικό διαρκές ολοκαύτωμα, η Ποντιακή γενοκτονία στερείται των δικών της τόπων μνήμης.

    Η ονομαζόμενη τουρκική πολιτεία επιμένει να είναι δομημένη επάνω στο διαρκές έγκλημα. Επάνω στους άταφους νεκρούς. Να τιμά τους εγκληματίες και τον θάνατο. Να ζει, να ανακυκλώνεται μέσα στο αίμα. Αυτό όμως είναι το πεδίο του δικού της θανάτου.

    Οι άταφοι νεκροί μας, τα θύματα του κεμαλισμού, του κεμαλοϊσλαμισμού ζητούν τους δικούς τους τόπους και χρόνους μνήμης. Τους αφιερώσαμε τους χρόνους μνήμης την 19^η Μαΐου. Έχουμε χρέος να τους δώσουμε τους τόπους της μνήμης τους. Να μεταβάλουμε τους δικούς τους τόπους θανάτου σε τόπους ζωής. Ο δικός μας δρόμος δεν σταματά στο Νταχάου, στο Άουσβιτς. Συνεχίζεται στη Σάντα, στη Μπάφρα, στην Σαμψούντα, την Τρίπολη, την Κερασούντα, την Μερζιφούντα. Το Τσεβισλίκ στην Ματσούκα, νότια της Τραπεζούντας. Οι νεκροί μας θέλουν το δικό τους ΣΗΜΑ. Για τους Έλληνες το σήμα είναι η συνέχεια της ζωής. Αν πάτε την Κυριακή του Θωμά στα Σούρμενα στην Αττική, θα το καταλάβετε. Θα δείτε την συνομιλία με τους νεκρούς.

    Γι’ αυτούς όταν πηγαίνετε στην Ματσούκα, το Τσεβισλίκ θα αφήνετε τα χαρακτηριστικά για εμάς και όλους τους Έλληνες αμάραντα. Όπως αυτά που κρατώ. Μου τα έφεραν από την Σάντα. Θα τα πάω, θα τα επιστρέψω εγώ μια μέρα. Είναι κοντά αυτή η στιγμή. Εξάλλου τα αμάραντα δεν μαραίνονται, είτε είναι από τα Κύθηρα είτε από τον Πόντο.

    Το Τσεβισλίκ ήταν χειρότερο του Νταχάου. Και οι ένοχοι για το Τσεβισλίκ είναι πολλοί  στη Δύση και στην Ανατολή.         

Στρατόπεδο Συγκέντρωσης ΝΤΑΧΑΟΥ Γερμανία
 Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017
Θέμα: «Η ΜΝΗΜΗ ΣΑΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ ΜΑΣ
Όχι στις ιδεολογίες του θανάτου,
τον κεμαλοϊσλαμισμό και τον ναζισμό»
Διοργάνωση: Ποντιακοί Σύλλογοι Βάδης Βυδεμβέργης

Μιχάλης Χαραλαμπίδης - (από την ομιλία του στην Ξάνθη) - ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΒΑΡΒΑΡΑ

Είναι φανερό ακόμη και στους μη ειδικούς ότι οι επίσημες πολιτικές οικονομικές και πανεπιστημιακές ομάδες δεν είναι πολύ οικείες με το τι σημαίνει ανάπτυξη στην Ελλάδα σήμερα. Αυτό το κενό καλύπτει η δική μου συμβολή. Αυτό είναι το  «ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ. Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου».

    Ακούτε για τις επενδύσεις, τις προαναγγελίες τους σε διάφορα μέρη της επικράτειας.

    Σήμερα λοιπόν σας λέω ότι ένα έξυπνο και ώριμο τοπικό περιφερειακό θρακικό όσο και ένα κεντρικό εθνικό σύστημα θα επένδυε στη ΘΡΑΚΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΑ.

    Είμαι ήδη σε μία συνεργασία σε μία συνομιλία με τοπικούς θεσμούς και ομάδες σε όλη τη Θράκη. Θα αρχίσουμε τη μεγάλη επένδυση στη ΒΑΡΒΑΡΑ στις 4 Δεκεμβρίου 2017. Είναι ως γνωστό η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας.

    Οι συμμαχίες αυτού του σχεδιασμού φθάνουν έως την Κύμη, την Κορινθία, την Αχαΐα, την Μεσσηνία.

    «ΒΑΡΒΑΡΑ η παράδοση ως σύγχρονο» είναι ο τίτλος του κειμένου στο «ΝΕΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ. Η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου» που αναφέρομαι σ’ αυτό το σχέδιο.

    Είναι εκτός των άλλων διδακτικός ο ρόλος αυτού του σχεδίου. Θα αρχίσει όλο το σύστημα χώρα να κατανοεί τι σημαίνει ανάπτυξη τόσο περιφερειακά όσο και κεντρικά. Θα φύγουμε από την κενή ρητορεία περί ανάπτυξης που κουράζει πλέον. Δεν εμπνέει και δεν κινητοποιεί τις ομάδες πολιτών και παραγωγών.    

Μιχάλης Χαραλαμπίδης - ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΜΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ

- ΕΝΑΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗΣ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΜΙΑ ΚΩΜΩΔΙΑ

- ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

    Δεν μιλώ για τον υγιή κόσμο της δημοκρατικής παράταξης. Αυτούς που ένα μέρος τους όταν τους συναντώ ανά την Ελλάδα μου λένε μας πρόδωσαν ή ένα άλλο μέρος, το πιο αναπτυγμένο πολιτικά, μου ζητά συγνώμη. Μιλώ για την άλλη σφαίρα, το άλλο στρώμα.

    Η επιστήμη λέει ότι αυτή η υπαρκτή κεντροαριστερά, οι υπαρκτοί κεντροαριστεροί, όλοι αυτοί που κατείχαν και έλεγξαν τους θεσμούς και σήμερα συνωστίζονται σε μια παρακμιακή διαδικασία εκλογής, είναι μία καθεστωτική κατηγορία. Αυτή η κεντροαριστερή ταυτότητα και ουσία είναι καθεστωτική.

    Στην Ελλάδα σήμερα κεντροαριστερός σημαίνει και συμβολίζει ότι σήμαινε καθεστωτικός κομμουνιστής στις χώρες του υπαρκτού κομμουνισμού. Ότι συμβόλιζε το χουντικός μετά το τέλος του δικτατορικού καθεστώτος, μετά τη Κύπρο. Τώρα είναι το ΔΝΤ και η χρεοκοπία.

    Όταν κανείς μελετήσει, αναλύσει αυτήν την κωμική ευτελή διαδικασία της ψηφοφορίας και του καθεστωτικού εγχειρήματος, θα διαπιστώσει ότι έχει πολλά κοινά με την συμβουλευτική του Παπαδόπουλου ή κα την ΕΠΕΝ. Το μετά την πτώση του χουντικού καθεστώτος «παρουσιάσιμο», «νόμιμο» σχήμα.

    Οι πανεπιστημιακές σχολές, ελεύθεροι και επαρκείς πανεπιστημιακοί, θα μπορούσαν να ανοίξουν μία συζήτηση και να βάλουν σε κριτική αυτές τις εκφυλιστικές της πολιτικής συμπεριφορές, που αντιμετωπίζουν την περιφρόνηση των πολιτών. Ή ένας σύγχρονος Αριστοφάνης να παρουσιάσει ένα έργο, μία κωμωδία