Δευτέρα 30 Απριλίου ώρα 20.30 Καστέλι

Δευτέρα 30 Απριλίου ώρα 20.30

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ

Διοργάνωση πρωτοβουλία πολιτών Κισσάμου -Δυτ. Κρήτη

Αίθουσα: Αμφιθέατρο Δημαρχείου Καστέλι

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης για την συνέντευξη του Υιού Παπανδρέου στην εφημερίδα Πελοπόννησος

(Επαναφέρουμε κείμενο προηγούμενης ομιλίας του)

ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΖΕΙΣ… ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Από τον Διόδωρο Σικελιώτη*

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη**

Ο Έλληνας Άνθρωπος βλέποντας και ακούγοντας την ομιλία μου το 1996 δεν θα την χαρακτήριζε ποτέ προφητεία. Προέβλεπα, προειδοποιούσα με μεγάλη αγωνία για τα Επερχόμενα – μόνο τα δευτερόλεπτα δεν πρόβλεψα – προτείνοντας ταυτόχρονα με πάθος μία άλλη πορεία που θα έκανε την Ελλάδα πρωταγωνιστή.

Θα την χαρακτήριζε, Πολιτική με το ΄Π΄ κεφαλαίο. Πολιτική ως πρόλογο, ως πρόβλεψη, ως προέκταση, όπως μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας. Από εκεί πήραν οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι την λέξη project – Πρότζεκτ – σχέδιο.

Ακόμη όμως και αυτό είναι περιοριστικό της ουσίας της ομιλίας μου. Δεν πρόκειται μόνο για μια πολιτική εκτίμηση της στιγμής. Είναι κάτι βαθύτερο. Είναι η επιβεβαίωση, η δικαίωση μιας θεωρίας, μιας αυτόχθονης Πολιτικής Επιστημονικής θεωρίας και μιας Πολιτικής στρατηγικής η οποία δικαιώθηκε ιστορικά και η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο εφόδιο για μια δημιουργική για την χώρα διαδρομή στον νέο ιστορικό κύκλο. Δεν νομίζω να υπήρξε ούτε να υπάρχει άλλη που να δικαιώνεται και να είναι χρήσιμη σήμερα. Όποιος διαφωνεί μπορεί να έρθει στο Βήμα του Διαλόγου, στην Αγορά. Εγώ ήμουν πάντα εκεί. Δεν ήμουν σε σκούρα και σκοτεινά περιβάλλοντα.

Ποτέ δεν φίμωσα κανέναν. Αντιθέτως υπέστην και υφίσταμαι αυτήν την βαρβαρότητα των πολλών και πολύχρωμων ολοκληρωτισμών. Την διάχυτη αντιπνευματικότητα των «πολιτικών» και «μορφωτικών» πτωμάτων της μεταπολίτευσης.

Το πρώτο στάδιο της παρακμής, ο προάγγελος της χρεοκοπίας ήταν η κατάργηση της Δημοκρατίας. Η ιστορία και η πολιτική αλλά και οι νόμοι, γραπτοί και άγραπτοι, λένε ότι οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν, να εξοστρακισθούν. Όσοι δολοφόνησαν τα οράματά μας τιμωρούνται. Αυτός είναι ο δρόμος της κάθαρσης και της αναγέννησης.

Στους ενόχους λοιπόν, θα ήθελα να αφιερώσω ένα λόγο, που ακούσθηκε στην Αθήνα αιώνες πριν και συνάντησα στον Διόδωρο τον Σικελιώτη: «Τολμάς να ζεις,

ν’ αντικρίζεις το φως του ήλιου και να έρχεσαι στην Αγορά Ζωντανό μνημείο ντροπής και όνειδος της πατρίδας». Εδώ παρόλο το οξύγαλαν ακόμη τολμούν.

Στον λαό ειδικά τον κομματοποιημένο που από λαός έγινε πλήθος, αντί πολίτες έγιναν, τους έκαναν κρατίτες - αυτός ήταν ο όρος που χρησιμοποίησα από την δεκαετία του 80’ - θα αφιερώσω ένα άλλο κομμάτι του Διόδωρου. Αυτά τα λόγια δεν ειπώθηκαν στην Αθήνα αλλά στις Συρακούσες, στην Magna Grecia, την Μεγάλη Ελλάδα. Είναι το παρόν ως ιστορία:

«Αλλά (το πλήθος) είχε διαφθαρεί, με δωροδοκίες, εναντίον του κι έτσι είχε στερηθεί την ελευθερία της έκφρασης της γνώμης του εναντίον του κακού».

Τι έχει ανάγκη η χώρα, τι έχουν ανάγκη οι Έλληνες στον νέο κύκλο. Την ανάκτηση της έννοιας, της λέξης ΠΑΡΡΗΣΙΑ. Αυτή απουσίασε και απουσιάζει. Είναι όμως μεγάλη η φόρτιση, η προωθητική της δύναμη για ένα αναγεννητικό μέλλον.

*Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ιστορική, Εκδόσεις Κάκτος - Αθήνα

**Από την ομιλία του στην Νάουσα.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Πράξη Θρασύτητας – Ανηθικότητας και Ξεδιαντροπιάς η απόφαση για την χρηματοδότηση τους.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΟΣΤΙΖΕΙ

Πράξη Θρασύτητας – Ανηθικότητας και Ξεδιαντροπιάς η απόφαση για την χρηματοδότηση τους.

Όσο και καλή πρόθεση και να έχει κανείς, δεν διακρίνει ακόμη και στις λεγόμενες αντιπολιτεύσεις, λόγους και πολύ περισσότερο πράξεις, μικρές ή μεγάλες που σηματοδοτούν, προδιαγράφουν έναν αναγεννητικό κύκλο.

Παρατηρεί πράξεις αυτοσυντήρησης αποτυχημένων γραφειοκρατιών των κομμάτων μη κομμάτων παρά πράξεις μετάνοιας, αυτοκριτικής και περισσότερο απελευθέρωσης. Όπως η υψηλού επιπέδου θρασύτητας, ανηθικότητας και ξεδιαντροπιάς ομόφωνη συμπολιτευόμενη απόφαση για την χρηματοδότηση τους.

Η μόνη που δεν έσφιξε την ζώνη της αυτήν την περίοδο είναι η πλέον ανίκανη και διεφθαρμένη πολιτική τάξη της Ευρώπης. Κάστα παρά πολιτική τάξη. Μόνο με τους αντίστοιχους Βαλκάνιους μπορεί να συγκριθεί.

Στο πολιτικό τοπίο της χώρας δεν θα υπήρχαν αυτές οι αποτυχημένες πράσινες, μπλε και κόκκινες νομενκλατούρες αν δεν υπήρχε μια προσχεδιασμένη συντήρηση τους δια μέσου της τηλεκρατίας και της δημόσιας χρηματοδότησης τους. Δεν θα υπήρχε βεβαίως και η εξορία μου από την υπαρκτή μεταπολιτευτική δημοκρατία, που δεν ήταν δημοκρατία. Μια, αληθινά αναγεννητική σήμερα, πολιτική δύναμη θα έβαζε το ζήτημα του κόστους της πολιτικής στην χώρα. Όχι η δημοκρατία δεν κοστίζει. Κοστίζει η αντιδημοκρατία.

Η χώρα δεν θα βγει από αυτόν τον λαβύρινθο, τον χρεωβόρο λαβύρινθο αν δεν αναπτυχθεί στους ανθρώπους, εδικά στις νέες γενιές μια νέα δημόσια επεξεργασμένη πολιτική παιδεία. Αν δεν αναδειχθούν δια της Παιδείας, της Πολιτικής Παιδείας, σε ΠΟΛΙΤΕΣ.

Μόνο Λαοί Ενηλικιωμένοι πολιτικά μπορούν να διεκδικήσουν μια άλλη θέση στην Παγκόσμια γεωγραφία, οικονομία και πολιτική.

Το ελπιδοφόρο στοιχείο της περιόδου που διανύουμε είναι η τάση ανάκτησης μιας ιδιότητας που πρώτοι οι Έλληνες πρότειναν, προσέφεραν στην ανθρωπότητα, αυτήν του Πολίτη.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΚΚΑΣΟΡ

(Μιλώντας σε Ρ/Σ)

Έχει ενδιαφέρον η σύγκριση της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΚΑΣΟΡ τόσο επιστημονικά όσο και άμεσα πολιτικά. Η πρώτη ομάδα αναφέρεται στον Ναζισμό, στον Χίτλερ. Το δεύτερο μόρφωμα στον Κεμαλισμό, τον Κεμάλ, τον δάσκαλο του Χίτλερ. Δύο ιδεολογίες του θανάτου όπως τις ονομάζω. Μία από τις εκφυλιστικές εκδηλώσεις αυτού του μορφώματος είναι η Κεμαλολαγνία. Μιλώ στο βιβλίο μου «από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ» για αυτόν τον εκφυλισμό.

Οι Κεμαλικές Φασιστικές γιάφκες όμως στην χώρα είναι πολλές, είτε παρουσιάζονται ως δεξιές, είτε ως αριστερές. Όταν είσαι φιλοκεμαλικός είσαι φασίστας, δεν είσαι αριστερός, ούτε φιλελεύθερος.

Η άλλη σύγκριση γίνεται στο πεδίο της δημοκρατικότητας. Τι σχέση έχει με την δημοκρατία η Χρυσή Αυγή, αλλά και τι σχέση έχει με την δημοκρατία το ΚΚΚΑΣΟΡ. Καμία. Ούτε εμπνέονται από τα δημοκρατικά ιδεώδη, ούτε διακρίνονται από δημοκρατικές πρακτικές. Η Χρυσή Αυγή με τους παραδοσιακούς τρόπους, το ΚΚΚΑΣΟΡ με σύγχρονους. Στο ίδιο βιβλίο μιλώ για αυτόν τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Την Τερατογονία.

Παρ’ όλο που η παρουσίαση τέσσερα χρόνια πριν σε τηλεοπτικό μέσο, στο Mega, ενός ατόμου που έφερε το ίδιο με το δικό μου όνομα και επίθετο, σαν να ήμουν Εγώ ο ίδιος, ήταν σύνθεση παλιών Γκεμπελικών και σύγχρονων πρακτικών. Αυτή η φασιστική ενέργεια ήταν έργο Επίσημων και παρατηλεοπτικών – παραδημοσιογραφικών – παρακρατικοί ονομάζονταν την δεκαετία του 50’ – μηχανισμών του ΚΚΚΑΣΟΡ. Δεν τους καθιστούσε ασφαλείς η εξορία μου. Χρειάζονταν την δαιμονοποίηση, αλλοίωση της ταυτότητας του εξόριστου, την ηθική, μορφωτική, ιδεολογική, πολιτική δολοφονία του. Φοβόνταν την απελευθέρωση, την επιστροφή του.

Η Ελλάδα όμως πρέπει να έχει την ματιά της προς το μέλλον. Όχι προς αυτά τα άθαφτα φαντάσματα του παρελθόντος.

Έχει ανάγκη αληθινά νέων δημοκρατικών δυνάμεων που θα οικοδομήσουν μια νέα Ελληνική Δημοκρατία. Ούτε Ναζιστές, ούτε Κεμαλικούς, ούτε Ολιγαρχικούς.

Οι Δημοκράτες επιστρέφουν είπα πριν από καιρό.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Προς τον Πρεσβευτή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Ελλάδα.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΙΧΑΛΗΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Προς τον Πρεσβευτή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας τηςΓερμανίας στην Ελλάδα.

Αξιότιμε κ. Πρέσβη Γλυφάδα 14 Απριλίου २०१२

Μία από τις στιγμές της Πολιτικής και Επιστημονικής μου διαδρομής την οποία αξίζει να θυμάται κανείς, ήταν η δημιουργική την δεκαετία του 90’ συνομιλία μου με τους καθηγητές και φοιτητές του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά και εθελοντικά στην πρόταση μου για την δημιουργία μίας νέας πόλης στα παράλια της Θράκης. Η πόλη θα δέχονταν την τρίτη σε ένα αιώνα, τον 20^ο , Ποντιακή Προσφυγοποίηση.

Τα σχέδια για την νέα πόλη που επεξεργάσθηκε η ομάδα του Πολυτεχνείου της Στουτγκάρδης παρουσιάσθηκαν σε μια πολύ ωραία εκδήλωση στο Ινστιτούτο Γκαίτε της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1997. Ο Γκαίτε θα ήταν πολύ ευτυχής εκείνη την βραδιά.

Οι μνήμες μου αυτές ενώνονται με τις μνήμες των εκδηλώσεων αλληλεγγύης του Γερμανικού λαού προς τους Έλληνες δημοκράτες κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα.

Όλες αυτές οι μνήμες αποτελούν κατά την γνώμη μου τα υλικά και δείχνουν τους δρόμους οικοδόμησης της νέας Ευρώπης που θέλουμε. Πολύ διαφορετικής από τις κακές στιγμές και εμπειρίες του παρελθόντος.

Αυτές τις ημέρες η πολύ θετικά φορτισμένη εικόνα μου για την πόλη της Στουτγκάρδης διεκόπη από μια απρόσμενη είδηση. Αυτές που όταν τις ακούς αρχικά δεν τις πιστεύεις. Οι υπεύθυνοι του Δήμου της πόλης αρνήθηκαν την παραχώρηση μίας αίθουσας του Δήμου όπου οι Σύλλογοι των Ποντίων της Βάδης Βυτεμβέργης προγραμμάτισαν για την 20^η Μαΐου, ομιλία μου με θέμα την Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Προέβαλαν ως επιχείρημα αντιδράσεις του Τούρκου Πρόξενου αλλά και Γερμανικών πολιτικών κομμάτων σε προηγούμενη εκδήλωση που οργάνωσαν Χριστιανικοί Λαοί που υπέστησαν την Κεμαλοτουρκική γενοκτόνα βία.

Ο Μάιος και συγκεκριμένα η 19^η Μαΐου είναι η ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων. Ως γνωστόν Κοινοβούλια Ευρωπαϊκών χωρών, τελευταία το Σουηδικό, ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πολλές Πολιτείες των Η.Π.Α., αναγνώρισαν την γενοκτονία των Ποντίων. Πλησιάζει νομίζω η στιγμή για το Γερμανικό Κοινοβούλιο να καλύψει το τεράστιο ηθικό, ανθρωπιστικό και πολιτικό κενό αναγνωρίζοντας μια από τις πρώτες γενοκτονίες του 20^ου αιώνα, την Ποντιακή. Οι λόγοι για αυτό είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Στα ζητήματα αυτά αναφέρεται η ομιλία μου στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου το 2002 και περιλαμβάνεται στην έκδοση Verfolgung, Vertreibung und Vernichtung der Christen im Osmanischen Reich 1912-1922. Tessa Hofmann(Hg), LIT VERLAG Munster 2004 όπως και στο THE PONTIAN QUESTION IN THE UNITED NATIONS, Michalis Charalambidis. Ed Internatiolal League for the rights and Liberation of Peoples, Geneva – Athens 2004.

Κύριε Πρέσβη

Τις ημέρες αυτές ανάμεσα στην Σταύρωση και την Ανάσταση ήθελα να συμβάλλεται στην απομάκρυνση και οριστική ακύρωση αυτής της μαύρης, κακόγουστης είδησης ώστε να παραμείνω στις πολύ θετικές μνήμες και εικόνες που σας ανέφερα πριν.

Αυτό νομίζω ζητά το δίκαιο, ο ανθρωπιστικός και πολιτικός πολιτισμός μας, η ιστορία, η Ευρώπη που θέλουμε, οι καλές στιγμές της Ελληνογερμανικής συνάντησης ιστορικά. Αυτές που υπήρξαν γενεσιουργές, γονιμοποιητικές της Ευρωπαϊκής ταυτότητας.

Η περίοδος της Σταύρωσης των αυτόχθονων λαών της Μικράς Ασίας Χριστιανών, Εξισλαμισμένων, Μουσουλμάνων, Ζωροαστρών κράτησε πολύ, πάρα πολύ. Διανύουμε την περίοδο της Δημοκρατικής, αληθινά Δημοκρατικής χωρίς απάνθρωπους Φονταμεταλισμούς, Άνοιξης τους. Η Ευρώπη δεν μπορεί να οικοδομηθεί επάνω στην προστασία και την αγιογραφία της Κεμαλικής Τουρκικής βαρβαρότητας. Αυτό αποτελεί ένα θλιβερό για τους λαούς και την ανθρωπότητα παρελθόν. Το μέλλον θα είναι διαφορετικό. Κυρίως ανθρωπιστικό.

Με τις καλύτερες ευχές μου

Σας χαιρετώ

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Δ/ΝΣΗ:Σοφοκλέους 31.

16674 ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ./ΦΑΧ.210-8982811

EMAIL.michalis.charalambidis@yahoo.gr

Μιχάλης Χαραλαμπίδης Κόρινθος 18-3-2012

Απο την ομιλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Κυριακή 18 Μαρτίου ώρα: 19.30 στην Κόρινθο

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ-Η αρχή ενός Νέου Ιστορικού Κύκλου
Κορινθίων Ομάδα Προβληματισμού&Δράσης
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Για τις εκ των υστέρων κριτικές προς τον υιό Παπανδρέου

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Για τις εκ των υστέρων κριτικές προς τον υιό Παπανδρέου)

Ο υιός Παπανδρέου ήταν γνωστός τόσο στην κομματική όσο και την δημόσια σφαίρα από το παρελθόν. Την δεκαετία του 80’ με την υπόθεση Κοσκωτά, αργότερα με την επανατροφοδότηση της Κεμαλολαγνίας πιστοί φρουροί της οποίας υπήρξαν τόσο η «Εθνικόφρων» δεξιά όσο και η λεγόμενη αριστερά. Διακομματικό προϊόν αυτού του ρόλου του φρουρού ήταν το βιβλίο της Ρεπούση του Συνασπισμού τότε, της ΔΗΜ. ΑΡ. σήμερα και των άλλων κομμάτων μη κομμάτων.

Αν γράφεις ή μιλάς για συνωστισμό στην Σμύρνη είσαι νεοφασίστας, δεν είσαι αριστερός, ούτε φιλελεύθερος.

Επαναδιατύπωσα δημοσίως την πολιτική άποψη μου για αυτόν όταν άρχισε η επιχείρηση επιβολής του. Για να μην υπάρχουν εκ των υστέρων άλλοθι εξέδωσα πριν της εκλογές του 2009 το βιβλίο μου για τα άλματα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προς τον Εκφυλισμό. Στα περισσότερα από αυτά μέχρι το 2009 ο υιός είναι πρωταγωνιστής. Ήταν δεδομένο ότι η συμβολή του και μετά το 2009 μπορούσε να είναι μόνο αρνητική, εγκληματική, όπως και έγινε. Το ζήτημα στην πολιτική αλλά και γενικότερα στην ζωή είναι να προλαβαίνεις το κακό.

Αυτό, η πρόβλεψη δηλαδή είναι χαρακτηριστικό των πολιτικών κοινωνιών και των πολιτικών ανθρώπων.

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη