ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Από την ομιλία του στον Βόλο: «Να μιλήσουμε σοβαρά για την ανάπτυξη»)

ΤΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ ΕΘΕΣΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

Η ανάπτυξη είναι το προνομιούχο για ένα επαρκές, υπεύθυνο, έξυπνο σύστημα Ελλάδα πεδίο. Όπως θα σας αναλύσω η Ελλάδα είχε και έχει μεγαλύτερες και περισσότερες από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες αναπτυξιακές δυναμικές και δυνατότητες. Συμπολιτεύσεις όμως και αντιπολιτεύσεις δεν έχουν τις ικανότητες να διαχειρισθούν, να εκφράσουν τα αναπτυξιακά πλεονεκτήματα της χώρας. Σε συνθήκες αναπτυξιακού αναλφαβητισμού και κυριαρχίας του ατομικού, του οικογενειακού, του συντεχνιακού επί του γενικού συμφέροντος, του κοινού καλού, δεν μπορούν να διαμορφωθούν στρατηγικά αναπτυξιακά σχέδια.

Σε μεταβατικές περιόδους όπως η σημερινή αναδεικνύονται νέοι πρωταγωνιστές.

Τα Επιμελητήρια μπορούν να συγκεντρώσουν δυνάμεις, ενέργειες, ανθρώπινες ικανότητες, ανθρώπινο κεφάλαιο να μετασχηματισθούν σε πρωταγωνιστές του νέου αναπτυξιακού κύκλου. Να αρθρώσουν, να υφάνουν μια συμμαχία των παραγωγών έναντι αυτής των κερδοσκόπων και του παρασιτισμού. Θεωρώ έκφραση αυτής της τάσης, αυτού του ενδιαφέροντος τις προσκλήσεις που δέχομαι από Επιμελητήρια για την ανάπτυξη, την καλλιέργεια μιας νέας αναπτυξιακής παιδείας, νέων αναπτυξιακών πρωτοβουλιών.

Το ζήτημα σήμερα είναι η τροφοδότηση της θέλησης, της πίστης, του ενθουσιασμού για τον επανασχεδιασμό, για την αναπτυξιακή ανοικοδόμηση της χώρας.

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ "ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ" Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία

ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 2015 - ΒΟΛΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Θέμα: ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 27 Μαΐου 2015 και ώρα 19.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος – ΤΕΕ Μαγνησίας (2ας Νοεμβρίου - Ξενοφώντος – Βόλος).

Διοργάνωση: Επιμελητήριο Μαγνησίας.

 

ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 2015 - ΚΟΖΑΝΗ

ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Θέμα: «Από το Δικαίωμα στην Μνήμη, στο Ποντιακό ως Ευρωπαϊκό και Μικρασιατικό Ζήτημα σήμερα»

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015 και ώρα 11.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Στέγης Ποντιακού Πολιτισμού.

Διοργάνωση: Εύξεινος Λέσχη Κοζάνης

ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ Η ΠΑΛΜΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ;

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ Η ΠΑΛΜΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ;

Διάβασα προχθές ένα κείμενο του Λουτσιάνο Κάνφορα. Ότι καλύτερο έχει σήμερα η ιστορική επιστήμη. Θα μπορούσε να προσκληθεί και να αναλάβει ένα Διεθνές Πανεπιστήμιο Ιστορικών Σπουδών στην Ελλάδα. Ο τίτλος του κειμένου του ήταν: Παλμύρα Φάρος του Ελληνιστικού Πολιτισμού. Δεν είδα σοβαρές αναφορές για την Παλμύρα στα εγχώρια έντυπα.

Το ερώτημα που μπαίνει είναι το εξής. Τι κάνει η Κυβέρνηση, οι Αντιπολιτεύσεις, οι Υπουργοί, οι Πανεπιστημιακές έδρες, η Ακαδημία, ο Περιφερειάρχης Μακεδονίας, ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, η Ελληνική αντιπροσωπεία στην ΟΥΝΕΣΚΟ;

Έχουν γνώση, συνείδηση ότι η Παλμύρα είναι μια πολύ Ελληνική υπόθεση εκτός από υπόθεση κάθε πολιτισμένου ανθρώπου;

Έχουν συνείδηση ότι η πολιτισμένη ανθρωπότητα θα έβλεπε με μεγάλο ενθουσιασμό μια πρωτοβουλία, ένα πρωταγωνιστισμό της Ελλάδος για αυτόν τον φάρο πολιτισμού;

Αν δεν έχουν μπορούν να πάνε σπίτι τους.

Το νέο δράμα αυτής της πόλης συνέπεσε με την έκδοση του βιβλίου μου «ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ» όπου αναφέρομαι σε αυτές τις πόλεις. Είναι ένα μέσο ενάντια στον αναλφαβητισμό παλιό και σύγχρονο.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Μνημείο των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στην Καβάλα

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Μνημείο των θυμάτων του Ολοκαυτώματος στην Καβάλα

Τους Λαούς που έχουν υποστεί πολιτικές γενοκτόνας βίας, που έχουν γνωρίσει δυο ιδεολογίες του θανάτου, τον Κεμαλισμό και τον Ναζισμό, τους διακρίνει ένα πολύ υψηλό επίπεδο σεβασμού προς τους νεκρούς τους. Η ανάγκη, το καθήκον χάραξης ενός Σήματος για αυτούς γιατί πολύ περισσότερο ειδικά οι δικοί τους νεκροί έμειναν χωρίς τάφους, χωρίς τιμές, χωρίς ψαλμούς, άταφοι.

Αυτή είναι η ηθική, αξιακή αφετηρία για πολλές Ελληνικές Πόλεις και οικισμούς από το Μεσόβουνο και τους Πύργους Εορδαίας έως τα Κερδύλεια και την Καβάλα η οποία κατοικείται από ομάδες που υπέστησαν αυτές τις πολιτικές γενοκτόνας βίας τον προηγούμενο αιώνα. Ένα κείμενο του βιβλίου μου «Το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα Αγώνας και Νίκες σε Δύο Μέτωπα» έχει τίτλο «Ποντιακός Ανθρωπισμός και Εβραίοι».

Αυτή ήταν εις τους Αιώνας των Αιώνων η δική μας ανθρωπολογία, η δική μας ανθρωπιστική σταθερά.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

STREETS WITH NAMES OF HUMANS NOT NAMES OF CRIMINALS

STREETS WITH NAMES OF HUMANS NOT NAMES OF CRIMINALS

MICHALIS CHARALABIDIS 

(From an event to Stuttgart)

STREETS WITH NAMES OF HUMANS NOT NAMES OF CRIMINALS

ALI ERTEM STREET IN TRAPEZOUNTA, IN KERASOUNTA, IN AMISOS

While seeking for humans in Asia Minor, about two decades ago, I met Ali Ertem in a movement of solidarity to the Kurdish people. I met a human. The first Turkish Democrat who recognized the Pontian genocide. This is what I write in my book in Turkish which I dedicated to him. "Pontos, the return of an ancient identity - A book in banishment."* Back then it was rare to meet humans. In 1984 Yilmaz Güney warned me for that.

Pontian residents of Trapezounta, Kerasounta, of Amisus, of Tripoli today, the civil society of these historic cities should give the name of Ali Ertem in one of the main roads. The roads of these cities cannot be named after criminals like Topal Osman, Mustafa Kemal, Talaat.

*English Version: "The Pontian Question in the United Nations", 2nd edition, 2009, Michalis Charalabidis, International League For The Rights and Liberations Of Peoples, Stravon Publications

ΟΔΟΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΧΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Από την εκδήλωση της Στουτγκάρδης)

ΟΔΟΙ ΜΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΧΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ

ΟΔΟΣ ΑΛΗ ΕΡΤΕΜ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΑ ΤΗΝ ΚΕΡΑΣΟΥΝΤΑ

ΤΗΝ ΑΜΙΣΟ

Αναζητώντας ανθρώπους στην Μικρά Ασία συνάντησα δυο περίπου δεκαετίες πριν στο κίνημα αλληλεγγύης προς τον Κουρδικό λαό τον Αλή Ερτέμ. Συνάντησα ένα άνθρωπο. Τον πρώτο Τούρκο Δημοκράτη που αναγνώρισε την γενοκτονία των Ποντίων. Αυτό γράφω αφιερώνοντας του το βιβλίο μου στην Τουρκική. «Πόντος η Επιστροφή μίας Πανάρχαιας Ταυτότητας – Έναν βιβλίον σην Εξορίαν». Τότε ήταν σπάνιο να συναντήσεις ανθρώπους. Το 1984 με είχε προειδοποιήσει ο Γιλμάζ Γκιουνέι για αυτό.

Οι Πόντιοι της Τραπεζούντας, της Κερασούντας, της Αμισού, της Τριπόλεως σήμερα, η κοινωνία πολιτών αυτών των ιστορικών πόλεων οφείλουν να δώσουν το όνομα του Αλή Ερτέμ σε έναν από τους κεντρικούς τους δρόμους. Δεν μπορούν οι δρόμοι αυτών των πόλεων να φέρουν ονόματα εγκληματιών όπως ο Τοπάλ Οσμάν, ο Κεμάλ, ο Ταλαάτ.

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Μιλώντας σε Ρ/Σ)

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

Στην τελευταία εβδόμη έκδοση του βιβλίου μου «ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ – Αγώνας και Νίκες σε Δύο Μέτωπα» έχετε όλη αυτή την διαδρομή που οδήγησε στις αναγνωρίσεις. Στην νέα έκδοση υπάρχει – προαναγγέλλεται αυτό που γίνεται στη Γερμανία. Αυτός είναι ο ρόλος της επιστήμης και της πολιτικής.

Πάντοτε στην ιστορία είναι οι ιδέες, τα βιβλία, ένας κύκλος αγνών, ανιδιοτελών αθλητών, συναθλητών που αλλάζει, συνομιλεί, συναντιέται με την ιστορία.

Πάντοτε επίσης μετά τις νίκες ψευτοομάδες, ομάδες, άτομα τα οποία ενώ όχι μόνον ήταν αμέτοχα αλλά ήταν και υπονομευτικά μιας πορείας, ενός αγώνα εμφανίζονται εκ των υστέρων θορυβωδώς υποκρινόμενα για να συγχρονισθούν, να προλάβουν, να καπηλευθούν τα γεγονότα. Τους απολογισμούς της ιστορίας και της πολιτικής. Γνωστά φαινόμενα κωμικότητας και ολοκληρωτισμού.

Σε όλη αυτή την διαδρομή που αφορά τους λαούς της περιοχής μας η ιστορία έχει καταγράψει την μεγάλη συμβολή της «Διεθνούς Ένωσης για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών». Η Άνοιξη των Λαών της Μικράς Ασίας και της Μεσοποταμίας έχει την δική της ανθρωπιστική και διεθνιστική σφραγίδα. Τελευταία έφυγε από την ζωή ένας μεγάλος πρωταγωνιστής της ο Ουραγουανός συγγραφέας Εδουάρδο Γκαλεάνο. Πριν λίγα χρόνια οι Ελβετό - Αρμένιοι φίλοι της Ελλάδας και της Ποντιακής υπόθεσης Αρμάν Γκασπάρ και Βαρουτζιάν Ατταριάν. Τον δεύτερο πρόλαβα να τον τιμήσω.

Κοιτάξτε μπορεί ο Σαμαράς να τα μπέρδευε απρεπώς με τα νομοσχέδια και κατά την συνομιλία του με τον Ερντογκάν για την γενοκτονία, η επίσημη έκφραση του Συριζα η Αυγή, ο Φίλης να έγραφε το πλέον φασιστικό άρθρο της μεταπολίτευσης, ο Τσίπρας και οι άλλοι να το ενέκριναν, να σιωπούσαν και να στρατολογούσαν Ποντίους εσατζήδες, ο Γιωργάκης πριν να σχημάτιζε σχολή φουσκωτών έμμισθων νεοεθνικόφρονων πραιτοριανών στον τύπο, τα πανεπιστήμια, κλαδική Ποντίων σωματοφυλάκων και εσατζήδων, ο Καραμανλής να τον ακολουθούσε στην ύβρη των προσκυνημάτων αλλά η ιστορία ήταν μαζί μου.

Πάντοτε η Ιστορία έχει και τα σκουπίδια της. Πολλοί καταγράφονται από την ιστορία και πεθαίνουν ως Κεμαλοφασίστες.

Είμαστε σε άλλη εποχή. 

 

 

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΣ

ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ Ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ

 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Μιλώντας σε Ρ/Σ)

ΟΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ

Ένα κεφάλαιο του βιβλίου «Ελληνική Πολιτική Παιδεία – Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη» έχει τίτλο «Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και τους καλούς πολίτες». Θα συμπεριληφθεί σε μια συλλογή κειμένων που θα εκδοθεί στην Ιταλία.

Διάβασα στις εφημερίδες ότι κατά την συνάντηση Τσίπρα- Μέρκελ ο πρώτος χρησιμοποίησε το πρώτο μέρος του τίτλου «Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους». Άρεσε πολύ μάλιστα αυτό στην Μέρκελ όπως διάβασα. Δυστυχώς όμως αυτοί οι άνθρωποι που εγκαταστάθηκαν στους θεσμούς όπως και οι προηγούμενοι δεν ξέρουν, δεν μπορούν και δεν θέλουν να κάνουν τόσο τους εσωτερικούς όσο και τους εξωτερικούς λογαριασμούς.

Βέβαια με αφορμή αυτή την λογοκλοπή προκύπτει, επαναεμφανίζεται ένα χρόνιο ζήτημα διανοητικής εντιμότητας, πολιτικού πολιτισμού. Αν δεν θέλεις να είσαι βαλκανοτουρκομπαρόκ όπως λέω.

Πρέπει να πω ότι η υποανάπτυκτη διανοητικά Ευρώπη του 1400 ήρθε σε επαφή με την έννοια της διανοητικής εντιμότητας κατά την διάρκεια των μαθημάτων των Ελλήνων Λογίων προς τους πρωτόγονους τότε Φλωρεντίνους μαθητές τους. Θα ήταν χρήσιμη μια διάλεξη για αυτό.

Το 2007 ζήτησα να κατατεθεί στον λογαριασμό για τους πυρόπληκτους οικισμούς της Πελοποννήσου η αποζημίωση μου από ένα μεγάλο κρούσμα θρασύτατης διανοητικής κλοπής.

Στο ίδιο βιβλίο προτείνω ένα ταμείο για την νεανική επιχειρηματικότητα που θα συγκεντρώσει αυτό που ονομάζω πολιτικό φόρο. Μπορούν να κατατεθούν σ’ αυτό. Τα κρούσματα είναι πολλά και τα ποσά θα είναι χρήσιμα στους νέους ανθρώπους.

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

ΟΜΙΛΙΕΣ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 2015 - ΒΟΛΟΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Θέμα: ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΣΟΒΑΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 27 Μαΐου 2015 και ώρα 19.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος – ΤΕΕ Μαγνησίας (2ας Νοεμβρίου - Ξενοφώντος – Βόλος).

Διοργάνωση: Επιμελητήριο Μαγνησίας.

 

ΚΥΚΛΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ 2015 - ΚΟΖΑΝΗ

ΟΜΙΛΙΑ ΜΙΧΑΛΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗ

Θέμα: «Από το Δικαίωμα στην Μνήμη, στο Ποντιακό ως Ευρωπαϊκό και Μικρασιατικό Ζήτημα σήμερα»

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015 και ώρα 11.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Στέγης Ποντιακού Πολιτισμού.

Διοργάνωση: Εύξεινος Λέσχη Κοζάνης

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Μιλώντας σε Ρ/Σ)

ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ο κόσμος του κεφαλαίου αλλά και της εργασίας μετά την κακή εμπειρία και πράξη, συνήθειες δεκαετιών, έχουν ανάγκη βαθιών σκέψεων που θα επιτρέψουν ένα επανακαθορισμό του ρόλου τους στο μελλοντικό γίγνεσθαι της χώρας.

Με αφορμή την ημέρα του κόσμου της εργασίας οφείλω να σημειώσω ότι το νήμα της ανάλυσης, των σκέψεων και των προτάσεων που διατύπωσα είναι πολύ χρήσιμα σήμερα.

Ο συντεχνιακός δρόμος του συνδικάτου μπορεί να οδηγεί στον προσωπικό και συλλογικό πλουτισμό μιας συνδικαλιστικής κάστας, των συντεχνιών αλλά οδηγεί παράλληλα στην ήττα του κόσμου της εργασίας, των ανέργων και ιδιαίτερα των νέων γενεών. Η δική μου ανάλυση και πολιτική δεν δικαιώθηκε μόνο στα Διεθνή, στα Εθνικά αλλά και τα Εργασιακά, τα οικονομικά. Κυρίως αυτά.

Το πεδίο του επανακαθορισμού είναι αυτό. Όχι οι πασαρέλες μιας κυβερνητικό – κομματικής νομενκλατούρας στο κέντρο της μη Αθήνας με σκηνογραφία τα υπολείμματα του συντεχνιακού κομματικού συνδικάτου.

Αυτό το φιλμ το είδαμε πολλές φορές και έχει ξεθωριάσει πλέον.

Δευτέρα 04 Μαΐου 2015

Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

HONOURING VISSARION

HONOURING VISSARION

MICHALIS CHARALABIDIS
(Extract from the speech at the event on "Pontian Humanism and Jews" organized by the Attica's Sourmena Pontian Union)

  HONOURING VISSARION

IF I WERE A DEPUTY OF THE ISRAELI PARLIAMENT I WOULD SUGGEST THE RECOGNITION OF THE PONTIAN GENOCIDE 

 

Vissarion from Trapezounta was unjust by both Catholics and Orthodox. Nonetheless, he is much more unrecognised in the political and intellectual Greece and Europe. Despite all aphorisms he returns as a political value-apropos. It is not a coincidence that my introduction in a book of mine* for growth and development referred to his actuality.

He defended the Israelites in Nuremberg for first time and in Venice three years later (1463), in conditions of political, ethnic andregional conflicts, major religious fanaticism and intense anti-Semitism. A class of German conflicting groups in Nuremberg against him was that he was blessing with his left hand. The other that defended the Jews of the city. Vissarion is the father of Europeanhumanism. Being a priest, in conditions of barbarism, he defended religious tolerance.

PONTIAN HUMANISM AND JEWS

PONTIAN HUMANISM AND JEWS

 

A female Jewish hidden in the Lap of a Pontian Family during the German Occupation.

Sterina's Taboh talk in the event with subject:

«Pontian Humanism and Jews».

Cultural Event Center of the Sourmena Pontian Union.

I am Sterina Taboh or Marika Grigoriadou. It has been 60 years and still some people call me Marika. I have 2 names. A Jewish a Pontian. I was born in Thessaloniki from Strea and Zacharias Pinto, both of Jewish descent.

By a stroke of luck I ended up in Veroia and escaped from the Germans, the concentration camps and survived the Second World War. I went to the family of Sophia and Yannis Grigoriades, just a little girl, about 10 years old.

I hid in their lap, they affiliated and took after me, they issued even a Christian identity for me so as to be able to move without fear. They gave me love and became my parents in the difficult years of the German occupation.

And when the war ended they wanted to find my real parents but unfortunately no one returned from the camps. Once again they opened their hug for me, a 14 years old young girl now. They did not leave me alone and orphaned. For all years next to them not only did they love me, but also respected my Jewish identity. But I learned to be a Pontian, to speak the Pontian language, to cook pontian food, and I'm proud of my Pontian family.