ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Μιλώντας στην
Θεσσαλονίκη)
ΑΛΛΑΞΕ Η ΘΕΣΗ
ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ
ΠΟΝΤΙΩΝ;
Η αναγνώριση της γενοκτονίας των
Ποντίων και η καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως ημέρας μνήμης της τον Φεβρουάριο
του 1994 αποτελεί την υψηλότερη στιγμή του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
Είναι παρούσα πάντοτε στην μνήμη
μου η ομιλία του Γιάννη Κεφαλογιάννη. Η δημοσίευση της στην εξαντλημένη σήμερα
έκδοση του βιβλίου «ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ – ΤΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΤΟΝ Ο.Η.Ε.»
ήταν μια έκφραση ευγνωμοσύνης και τιμής προς το πρόσωπο του. Αυτές είναι
στιγμές του παρελθόντος.
Η ευτελής στιγμή είναι η ενίσχυση
και η συμμετοχή του συνεδρίου των
Βρυξελών, του οποίου ο τίτλος αμφισβητεί την γενοκτονία των Ποντίων, από τον
Ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Ι. Τσουκαλά.
Όταν μάλιστα η γενοκτονία των
Ποντίων καταγράφει Διεθνώς έναν μεγάλο αριθμό αναγνωρίσεων παρ΄ όλες τις
υπονομεύσεις που έχει υποστεί. Τελευταία διαπίστωση το ενδιαφέρον των Γερμανών
Πρασίνων για αυτήν.
Για το συνέδριο των Βρυξελών, το
επιστημονικό, δεοντολογικό και πολιτικό λάθος στην προσέγγιση του, έγραψα όσο
μπορούσα ποιο ευγενικά προς τον διοργανωτή του. Δεν είχα απάντηση του. Η φύση
του ζητήματος θα νομιμοποιούσε ένα άλλο ύφος. Μόνο σε ολοκληρωτικά περιβάλλοντα
συναντά κανείς έναν παρόμοιο αντιδεοντολογικό τρόπο οργάνωσης ενός συνεδρίου
στο οποίο δεν δέχονται να συμμετάσχουν οι σοβαροί προσκεκλημένοι εισηγητές του.
Οι οποίοι μάλιστα τυχαίνει να εμπλέκονται άμεσα και ιστορικά με την ανάδειξη
αυτής της μεγάλης και ιερής υπόθεσης.
Προκύπτει όμως το εξής ερώτημα.
Άλλαξε η θέση της Ν.Δ. για την γενοκτονία των Ποντίων είκοσι χρόνια μετά; ή
πρόκειται για επιπολαιότητα του Ευρωβουλευτή της. Ας τον επαναφέρουν λοιπόν
στην Επιστημονική και Πολιτική σοβαρότητα και αυστηρότητα. Θέλω επίσης να
προσθέσω. Γιατί αυτή η μανία καταστροφής ενός μεγάλου, τίμιου ανθρωπιστικού
οικοδομήματος όπως αυτό της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων;
Τρίτη 05 Νοεμβρίου 2013
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο
Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Ακολουθεί η επιστολή προς τον κ. Κουλουμπαρίτση
Αγαπητέ κ. Κουλουμπαρίτση
Διάβασα προσεκτικά τα κείμενα που
μου στείλατε.
Στην επιστολή σας γίνεται αναφορά
– πρόσκληση σε συνέδριο για την γενοκτονία των Ποντίων. Στο εισαγωγικό όμως του
προγράμματος του συνεδρίου κείμενο, ως τίτλος του συνεδρίου, μπαίνει το
διαζευτικό ερωτηματικό ή σφαγές, genocide ou massacre.
Στο ίδιο κείμενο, το γενοκτονία
των Ελλήνων του Πόντου μπαίνει σε εισαγωγικά,
« Genocide grec pondique”.
Στην πρόταση μου να αφαιρεθεί το ou massacre από τον τίτλο μου
απαντήσατε ότι δεν θα γίνει αποδεκτό από την Βασιλική Ακαδημία του Βελγίου.
Εμείς όμως δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε σε ζητήματα ουσίας και αρχών. Όταν η
Ακαδημία είναι περισσότερο ελεύθερη από γεωπολιτικές δεσμεύσεις και κρατικές
σκοπιμότητες τότε θα έχει μια άλλη προσέγγιση της υπόθεσης και συνάντηση μαζί
μας.
Για τους γεωπολιτικούς λόγους της
λήθης της γενοκτονίας των Ποντίων μίλησα από την αρχή του διανοητικού και
πολιτικού αγώνα μας.(Στο, Το Ποντιακό Ζήτημα σήμερα – Το Ποντιακό Ζήτημα στον
Ο.Η.Ε.. 6η έκδοση. Εκδ. Στράβων)
Από την στιγμή που τίθεται αυτός
ο περιορισμός από την Ακαδημία θα
μπορούσε ένα συνέδριο για την γενοκτονία των Ποντίων να οργανωθεί από τα
δυο Πανεπιστήμια που πιστεύω δεν θέτουν ζητήματα περιορισμών και ελέγχων.
Άκουσα με προσοχή την προβληματική σας για τον ανθρώπινο
πόνο των θυμάτων. Το διάβασα και στο κείμενο σας. Θα ήθελα να διαβάσω το βιβλίο
σας. Αυτή η οπτική είναι ενδιαφέρουσα, διαπερνά και χαρακτηρίζει τον λόγο μου.
Θα μπορούσε να γίνει ένα συμπόσιο
με αυτήν την ενδιαφέρουσα θεματική χωρίς όμως χρήση της Ποντιακής υπόθεσης και
κατηγοριοποίηση της σε σφαγές.
Μπορούμε να βρούμε έξυπνους
τίτλους συνεδρίων για αυτό το ζήτημα.
Μετά όμως τριάντα χρόνια
διαδοχικών δικαιώσεων και αναγνωρίσεων της Ποντιακής υπόθεσης, παρ’ όλες τις
έσωθεν κομματοκυβερνητικές υπονομεύσεις, δεν θα μπορούσε κανείς να συμμετέχει,
σε ένα συμπόσιο που μας επιστρέφει στην προ αυτής της τριακονταετίας περίοδο.
Όταν την λήθη και την σιωπή αντικαθιστούσε η κρατική και κομματική
αριστεροδεξιά προπαγάνδα, όχι Επιστήμη, περί διωγμών και σφαγών. Όχι όμως
γενοκτονίας στον Πόντο.
Σε ένα συνέδριο μάλιστα που
γίνεται στις Βρυξέλες, σε ένα από τα κέντρα της Ε.Ε. και σε μια περίοδο που οι
ανθρωπιστικές ιδέες για τον Πόντο και την Μικρά Ασία έχουν πολλούς συνομιλητές.
Θα ήταν μεγάλο, πολύ μεγάλο και ασυγχώρητο
λάθος.
Θα χαρώ να σας δω στην Αθήνα στην
προσεχή επίσκεψη σας
Γλυφάδα Αιξωνή 28 – 9 - 2013
Σας χαιρετώ
Μιχάλης
Χαραλαμπίδης
