Τον περασμένο Αύγουστο δέχθηκα μία βρώμικη επίθεση. Μία από
τις πλέον βρώμικες στην διαδρομή μου.
Ποτέ επίσης μία
ομιλία ιδιαίτερης ηθικής, επιστημονικής, πολιτικής βαρύτητας και παρρησίας δεν
παραχαράχθηκε με έναν τόσο προβοκατόρικο τρόπο. Εξάλλου δε νομίζω ότι
ακούγονται συχνά παρόμοιες ομιλίες ούτε στο Χάρβαρντ, ούτε στο Κέιμπριτζ, ούτε
στη Μόσχα.
Είναι γνωστό στο
στενό δημόσιο χώρο ότι με τον αυτουργό της βρώμικης επίθεσης οι δρόμοι μας
έχουν χωρίσει εδώ και δεκαετία και πλέον. Όταν πήρε άλλους δρόμους.
Είναι επίσης γνωστό
και ορατό ότι απέφευγα, αρνήθηκα να συμμετάσχω σε κοινές ομιλίες ιδιαίτερα τις
καθεστωτικές.
Το θέμα μας όμως δεν
είναι αυτό. Στην ημερήσια διάταξη του Ποντιακού Ζητήματος σήμερα είναι το
διάγραμμα της ομιλίας μου του Αυγούστου. Συνέχεια της ιστορικής ομιλίας του
Αυγούστου του 1988 η οποία άλλαξε την ελληνική ιστορία. Πολιτικούς αθλητές
θέλαμε και θέλουμε.
