Προς
Πρύτανη Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
κ. Ζήση Μαμούρη
Αξιότιμε κ. Πρύτανη
Δυστυχώς είναι πολλά τα κρούσματα κλοπής κεντρικών ιδεών μου στον ονομαζόμενο πολιτικο-κομματικό χώρο. Η έλλειψη πολιτισμού σε αυτήν την σφαίρα ήταν και παραμένει υψηλή. Δεν περίμενα όμως ποτέ μια πράξη βαρβαρότητας που θα προέρχονταν από τον ακαδημαϊκό-πανεπιστημιακό χώρο. Από τόπους μάλιστα, την Θεσσαλία και την Λάρισα, με τους οποίους έχω ισχυρούς δεσμούς.
Τυχαίνει το βιβλίο μου «Αγροφιλία-Αγροτική αναγέννηση-Νέα αγροτικότητα» που υπέστη αυτήν την βάναυση αρπαγή να αρχίζει με την Θεσσαλία. Το προεισαγωγικό του κείμενο. «Αντί Προλόγου».
Σας αποστέλλω επίσης την επιστολή μου προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλο Αλμπάνη.
Η αποκάλυψη της κλοπής διαμέσου της σύγκρισης των δύο κειμένων του κλοπιμαίου και του αυθεντικού παρουσιάστηκε στο διαδίκτυο. Υγιής αντίδραση υγιών πολιτών οι οποίοι δεν ανέχονται την φαυλότητα.
Χρόνια πριν σε διάλεξη μου στο ίδρυμα σας έζησα στιγμές υψηλού διανοητικού και πολιτικού πολιτισμού.
Μία ημέρα αξίζει να γράψω γι’ αυτές.
Οφείλουμε να υπερασπίσουμε ένα δημόσιο περιβάλλον υψηλού πνευματικού και διανοητικού ήθους.
Με τις καλύτερες ευχές μου
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
10/02/21
ανάρτηση Κουρετα
Ο στρατηγός Ντε Γκώλ θεωρούσε δύσκολο να κυβερνηθεί μια χώρα όπου κάθε κοιλάδα παράγει ένα δικό της τύπο τυριού. Όπου υπήρχαν τριακόσια εξήντα πέντε ( όσες και οι μέρες του έτους) είδη τυριού. Ο στρατηγός Ντε Γκώλ όμως τα κατάφερε να κυβερνήσει αυτά τα πολλά είδη της πολυμορφίας. Να κυβερνήσει με επιτυχία και να αποχωρήσει δοξασμένος από τον μάταιο τούτο κόσμο. Αυτό σήμαινε ότι κατα την διάρκεια της διακυβέρνησης του αλλά και των αντιπάλων του μετά, οι κοιλάδες σώθηκαν όπως και τα τυριά. Να σημειώσω εδω ότι οι σκληρότεροι αντίπαλοι του τα παιδιά του Μάη του 68 αγάπησαν πολύ και τις κοιλάδες και τα τυριά.
Στην δική μας χώρα ο συμβολισμός και η τύχη των τυριών με την ακυβερνησία ήταν πολύ διαφορετική. Εδω η ακυβερνησία δεν έγινε ποτέ κυβέρνηση. Έμεινε χρόνια ακυβερνησία και από την πολυφωνία των πολλών τυριών περάσαμε στην μονοκαλλιέργεια της φέτας. Που είναι βέβαια η βασίλισσα των Ελληνικών τυριών. Για να διατηρήσει όμως τη λάμψη της πρέπει να συμβιώνει με τα βασίλεια των άλλων τυριών. Στην Ελλάδα όμως δεν είχαμε ποτέ έναν Ντε Γκώλ, ούτε τους διαδόχους του ούτε καν τους αντιπάλους του.
Μαζί με την συρρίκνωση των τυριών εγκαταλείφθηκαν και οι κοιλάδες.....
Η ακυβερνησία, δηλαδή η άγνοια οποιασδήποτε έννοιας αγροτικής και διατροφικής πολιτικής έγινε main stream διαχρονικά.
Το πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της Ελληνικής Οικονομίας μέσω τις Επιτροπής Πισσαρίδη και του τεράστιου πακέτου των δεκάδων δίς στην Ελληνική Οικονομία, ελπίζω να έχει θεματική για την Ελληνική Αγροδιατροφή.
