ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ
Προχθές στην Πανσέληνο του Αυγούστου, πέντε, έξη, οκτώ χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στους λόφους γύρω από τον Ναό του Ποσειδώνος στο Σούνιο.
Έλληνες, Ελληνίδες αλλά και ξένοι επισκέπτες του Αυγούστου. Παιδιά, πολλά παιδιά, ζευγάρια, οικογένειες, γέροντες, γερόντισσες. Η παρουσία των γερόντων είναι μία έκφραση της Ελληνικής κοινωνικής δημοκρατικότητας, του Ελληνικού τρόπου, του ανθρωπισμού.
Το Φεγγάρι και ο Ναός συνομιλούσαν, ίσως συναγωνίζονταν.
Ο φωτισμένος Ναός υπερείχε του φεγγαριού.
Άλλη υψηλή σφαίρα. Από το Σούνιο του Αιγαίου ένα βήμα για τον Όλυμπο.
Έλειπε ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος να πάρει τις ανθρώπινες φωτισμένες φιγούρες στους γύρω λόφους και τις ακτές.
Ο παράδεισος την νύχτα σκέφθηκα.
“Είτε με τις Αρχαιότητες, είτε με Ορθοδοξία” μας τραγούδησε χρόνια πριν ο αγαπητός της γενιάς μου Διονύσης Σαββόπουλος στο “ας κρατήσουν οι χοροί”.
Ο καλύτερος παγκοσμίως στοίχος για μια άλλη οικουμένη, μια άλλη παγκοσμιοποίηση. Αν είχαμε αριστερά, ας μείνουμε σε αυτήν, θα τον έκανε ύμνο της. Τον έκανε ο λαός μας.
Ένας από τους Εθνικούς μας ύμνους.
ΑΝΑΣΤΗΛΩΣΗ. ΕΙΝΑΙ Ο ΤΙΤΛΟΣ ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ.
Και όποιος δεν καταλαβαίνει…
Και είμαστε ακόμη στην αρχή.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Αύγουστος 21
