ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Μιλώντας σε Ρ/Σ)
ΜΕΛΑΝΟΧΙΤΩΝΕΣ
Άλλο φασισμός και άλλο νεοφασισμός. Η εδώ χούντα ήταν μια νεοφασιστική δομή.
Οι ιστορικοί Ευρωπαϊκοί φασισμοί δεν τα πήγαν καλά με τους Έλληνες.
Ο ένας ηττήθηκε στην Νότιο και Βόρειο Ήπειρο. Αυτό αποσιωπάται συστηματικά, πονηρά θα έλεγα από “ιστορικούς” και “πολιτικούς” με ή χωρίς εισαγωγικά.
Το φασιστικό κόμμα, il partito fascista, οι Μελανοχίτωνες διαλύθηκαν στην Βόρειο Ήπειρο. Αποτέλεσε τον τάφο των μελανοχιτώνων. Θα έλεγα ότι οι Ιταλοί οφείλουν σε μεγάλο βαθμό την απελευθέρωση τους στους Θεσσαλούς και τους Σερραίους . Όχι μόνο στην απόβαση των Αμερικανών στην Σικελία και το Άντσιο νότια της Ρώμης.
Ορισμένες “εγχώριες” γιάφκες επιδιώκουν να μειώσουν, να υποτιμήσουν, να σχετικοποιήσουν την 28η Οκτωβρίου. Την αύρα, την ακτινοβολία της. Μια μοναδική Παγκοσμίως στιγμή μεγάλης ηθικής και ψυχικής ανάτασης ενός Λαού, ενός Έθνους, ενός Ιστορικού Έθνους.
Μια στιγμή υπεράσπισης της έννοιας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Υπεράσπισης της έννοιας της Πατρίδας, του τόπου. Αυτά ήθελε να καταστρέψει ο φασισμός.
Όλες οι γιάφκες αλλά ιδιαίτερα οι εδώ έχουν την κωμικότητα τους. Τον να σκευωρείς εναντίον της 28ης Οκτωβρίου σημαίνει “ότι είσαι τουλάχιστον ηλίθιος”. “Almeno sei un cretino” λένε στην Ρώμη. Ένας μπορεί να πει, “είσαι ένας νέος μελανοχίτωνας”. “Nuova camicia nera”
Ας μη πάμε σε άλλες υποθέσεις.
Για την αναλυτική επιστημονική προσέγγιση αυτών των φαινομένων, τις γιάφκες, την στοχοποίηση της 28ης Οκτωβρίου στα βιβλία μου “ Το Νέο Ανατολικό Ζήτημα Το Τουρκικό Πρόβλημα Η Ανθρωπιστική Ελλάδα” και στο “Ελληνική Πολιτική Παιδεία Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη”
