Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ
Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Από την πρώτη έκδοση του βιβλίου “Αναστήλωση – ο Τουρισμός ως Πολιτιστική Οικονομία”, 2015, Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ, παρουσιάζοντας το αλλά και στις ομιλίες μου σε τοπικούς θεσμούς πρόβαλλα το εξής απόσπασμα του. “ Οι Έλληνες ζουν από τον Τουρισμό αλλά δεν μιλούν για αυτόν”.
Λάθος. Έπρεπε να προσθέσω δεν μιλούν σοβαρά.
Αυτή είναι, η αναμενόμενη βέβαια διαπίστωση μου από τα αφιερώματα για τον Τουρισμό σε Κυριακάτικες εφημερίδες. “Κάλιο αργά παρά ποτέ” θα έλεγε κάποιος πολύ ανεκτικός.
Αυτό όμως που διακρίνει κανείς είναι η απουσία αναλυτικής, επιστημονικής δομής και κυρίως ολικής προσέγγισης. Σχεδίου – Πρότασης, πολύ περισσότερο Οράματος.
Κατανοείς ότι δεν γνωρίζουν το θέμα.
Η βιομηχανία της φιλοξενίας ήταν και είναι μία πολύ Ελληνική Υπόθεση αλλά θέλει Ελληνικό Νου. Επιστήμη το έλεγαν. Όχι άναρθρες αποσπασματικές φλυαρίες του ποδαριού.
Ακόμη δεν αποκτήσαμε μία σοβαρή Πανεπιστημιακή Σχολή και επομένως σοβαρούς διδάσκοντες, γνώστες.
Τέλος να σημειώσω συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην ατομική και συλλογική σας αυτογνωσία ότι το “Αναστήλωση” είναι το μόνο σοβαρό βιβλίο στην χώρα για αυτό το ζήτημα όπως ήταν και παραμένει το συγγενικό με αυτό, η “Αγροφιλία”.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Αύγουστος 22
