ΜΝΗΜΗ ΣΗΦΗ ΒΑΛΥΡΑΚΗ
Η προσβολή της Μνήμης του Σήφη Βαλυράκη αποτελεί έκφραση υψηλού εκφυλισμού ενός “χώρου”. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν επικαλείσαι προεκλογικά την μνήμη και την κληρονομιά του στην αλίευση, αγορά και διατήρηση ψήφων.
Ένα νέο κρούσμα που επιβεβαιώνει για πολλοστή φορά την τερατογόνα μετάλλαξη αυτού του μορφώματος.
Παρατηρώ μια συνεχή επαλήθευση της μεγάλης επιστημονικής αξίας και ακρίβειας προσέγγιση μου για το ΚΚΚΚΑΣΟΡ – 2ΑΦΜ.
Υπάρχουν όμως ακόμη δύο άξια αναφοράς σημεία.
Το πρώτο αφορά ένα ανήθικο, κυνικό περιβάλλον πού όχι μόνο επιτρέπει την ανάληψη της υπεράσπισης στο δικαστήριο των φερόμενων ως δολοφόνων ενός ιστορικού αγωνιστικού προσώπου αλλά και την πολιτική επιβράβευση τους.
Πρόκειται για την δεύτερη δολοφονία του Σήφη Βαλυράκη. Αλλά όχι μόνον αυτό. Είναι η δολοφονία, η προσβολή της Μνήμης της Δημοκρατικής Αντίστασης, της Μνήμης του Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος, του Π.Α.Κ..
Το δεύτερο σημείο αναδεικνύει ένα μεγάλο ηθικό, ανθρώπινο, θεσμικό, πολιτικό κενό.
Όταν η υπεράσπιση της Μνήμης του επαφίεται σε μια γυναίκα, στην γυναίκα του, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μία παρακμιακή πραγματικότητα που την χαρακτηρίζει η Λειψανδρία.
Μιλώ για την Λειψανδρία στο “Η Δολοφονία της Πολιτικής”.
Η ανθρώπινη ιστορία διδάσκει ότι χωρίς Μνήμη, Πολιτική Μνήμη δεν υπάρχει Πολιτικό Κίνημα ούτε ανθρώπινη εξέλιξη. Πρόκειται για ένα νόμο της Ιστορίας και της αληθινής πολιτικής πολύ σεβαστό σε εμένα.
Ας φύγουμε όμως από τα παρακμιακά πεδία.
Η υπεράσπιση της Μνήμης του Σήφη Βαλυράκη αφορά τους ανώτερους θεσμούς της χώρας. Την Προεδρία της Δημοκρατίας. Έχει μια ευκαιρία να το κάνει την προσεχή 24η Ιουλίου.
Είναι ζήτημα αυτοσεβασμού τους.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης Φιλομνήμων
Αιξωνή, Ιούλιος 23
* Μαζί με την Αμαλία Φλέμινγκ, τον Δημοκρατικό αξιωματικό Βασίλη Τσαγρή υποδεχθήκαμε στην Ρώμη τον Σήφη Βαλυράκη μετά την έξοδο του από το Αλβανικό κάτεργο.
