ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΒΟΥΑ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΜΠΟΒΑ – ΕΛΛΗΝΟΙΤΑΛΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ - ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΡΗΓΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ
Ο Ιστορικός αυτός Χώρος της Χώρας του Βούα 800 μέτρα ψηλά από την θάλασσα προκαλεί τον Λόγο, την Μνήμη, την Αλήθεια. Το έζησα αυτό λίγα χρόνια πριν, το 2007. Οι δύο ομιλίες μου που γέννησε ο τόπος αυτός περιλαμβάνονται στο βιβλίο “ΚΑΛΑΒΡΙΑ Η ΒΑΘΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ – CALABRIA ELLADE PROFONDA”
Ένα από τα πλέον αγαπημένα σε εμένα βιβλία μου.
Σήμερα όμως θα μείνω σε τρεις προτάσεις.
Πρόταση πρώτη: Στη χώρα του Βούα υπάρχουν πολλές εκκλησίες. Νομίζω ότι είναι οκτώ. Μία από αυτές θα μπορούσε να δοθεί στους ορθόδοξους χριστιανούς.
Πολύ θα ήθελα προσωπικά αλλά νομίζω ότι τα ίδια αισθήματα διαπερνούν χιλιάδες χριστιανούς από την Ελλάδα ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ στη Χώρα του Βούα. Δεν θέλω να προχωρήσω σε αναλύσεις, ερμηνείες, εκτιμήσεις. Απλά να πω ότι θεωρώ αδιανόητο να μην υπάρχει μια Ορθόδοξη εκκλησία στη Χώρα του Βούα.
Είμαστε σε άλλη εποχή.
Σκέφτηκα ότι πρέπει να πάρω τον δρόμο προς την Άγια Γη της Ρώμης. Μίας από τις γενέτειρες πόλεις μου. Το 1978 έκανα την διαδρομή προς ένα άλλο Άγιο Τόπο. El camino de Santiago di Compostela. Εκεί έμαθα ισπανικά. Θα μιλήσω λοιπόν με τον αργεντινό Πάπα Φραντσέσκο σε αυτήν την γλώσσα για την εκκλησία στην Μπόβα.
Να κάνω γνωστό ότι ο Άγιος Μελέτιος ο Αττικός, η μονή του σώζεται ακόμη, επισκέφτηκε το Σαντιάγκο Ντι Κομποστέλα τον 11ο αιώνα. Οικουμενική, ευρωπαϊκή ιστορία.
Πρόταση δεύτερη: Ενώ το 1980 με τη νέα κυβέρνηση στη Ελλάδα συμμετείχα στην συνάντηση για τον οδικό και σιδηροδρομικό άξονα Ότραντο – Ηγουμενίτσα. Τα επόμενα χρόνια παρατήρησα ότι εξαφανίστηκε η διάσταση του Ιονίου. Ο Claudio Signorile ήταν ο τελευταίος που την υπερασπίστηκε. Μετέπειτα άκουγα για πολιτικές στην Αδριατική που περιθωριοποιούσαν το ιστορικό Ιόνιο.
Την δεκαετία του ΄80 πρότεινα την Ιόνια Συνδιάσκεψη. Αναφέρομαι στο “ΚΑΛΑΒΡΙΑ Η ΒΑΘΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ – CALABRIA ELLADE PROFONDA”
Ως συνέχεια αυτού του ορίζοντα πρότεινα ένα ελληνοϊταλικό πανεπιστήμιο με έδρες το Ρήγιον, τη Λοκρίδα στην δυτική πλευρά του Ιονίου, την Κέρκυρα, την Σπάρτη – τον Μυστρά. Θα είναι διεθνούς αναφοράς και θα επικεντρώνεται στις κλασικές, στις βυζαντινές σπουδές, την φιλοσοφία αλλά και άλλους τομείς όπως η αγροδιατροφή. Η ίδρυση του θα συνοδευτεί με την επιστροφή στο Μυστρά των οστών του Πλήθωνα. Τα οστά του μετέφερε στο Ρίμινι ο φιλέλληνας και ανθρωπιστής Sigismondo Malatesta όπως το περιγράφει η εξαίρετη βυζαντινολόγος Silvia Ronchey στο βιβλίο L’enigma di Piero .
Έτσι νομίζω γράφεται η Ιστορία και οικοδομείται η Ευρώπη. Ο ευρωπαϊκός λαός. Αυτό πρέπει να κάνει η Πολιτική. Μια νέα Πολιτική. Σας μίλησα γιαυτό το 2007.
Πρόταση Τρίτη: Είναι γνωστή η ευαισθησία, οι επιφυλάξεις ιδίως στην Ελλάδα και την Ιταλία στο ζήτημα της μεταφοράς αρχαίων έργων τέχνης και έκθεσης τους σε άλλες χώρες. Στην περίπτωση όμως των σχέσεων Ελλάδας – Ιταλίας των κλασικών έργων τέχνης της Ελλάδας και της Magna Grecia βρισκόμαστε σε άλλη σφαίρα συναισθημάτων, συγκινήσεων, αισθητικής, πολιτισμού, συγγένειας, ιστορίας.
Αυτή η ιερή σφαίρα επιβάλει έναν άλλο ορίζοντα.
Τι προτείνω. Την μεταφορά και έκθεση στο αρχαϊκό μουσείο του Ρηγίου μιας Καρυάτιδας και μιας από τις θαυμάσιες κόρες και την παράλληλη μεταφορά και έκθεση δύο Ελλήνων οπλιτών του Ριακίου στο μουσείο της Ακρόπολης. Αυτό που με εντυπωσιάζει όταν πάντοτε επισκέπτομαι το μουσείο του Ρηγίου είναι η ευγενής έκφραση και παρουσία των δύο οπλιτών. Δεν νομίζω ιστορικά παγκοσμίως να υπάρχει παρόμοια απεικόνιση.
Οι ιστορικοί της τέχνης, οι κριτικοί της τέχνης, η αρχαιολογία, η ψυχολογία δεν μίλησαν ακόμη γι΄αυτές τις ευγενείς μορφές οπλιτών.
Είναι σαφές ότι θέλω να αποκαταστήσω, να τους ονομάσω με το αληθινό τους όνομα. Έλληνες οπλίτες του Ριακίου.
No bronzi – Όχι μπρόντζι.
Οι παράλληλες αυτές εκθέσεις θα είναι το μεγαλύτερο πολιτιστικό γεγονός του 21ου αιώνα.
Η σκυτάλη είναι σε μια Πολιτική στην Ελλάδα και την Ιταλία άξια του Ονόματός της, της Ιστορίας και του μέλλοντος.
