ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ
(Μιλώντας σε Ρ/Σ)
Αποσπάσματα
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πρώτον. Ναι, οι διαλέξεις μου κάθε μήνα στους νέους ανθρώπους έχουν μια Ελληνική και Παγκόσμια πρωτοτυπία. Θα πρέπει να αναπτύξω τις πλευρές της πρωτοτυπίας και της καινοτομίας μας. Θέλει μια ξεχωριστή συζήτηση εκτός από αυτά που ανέφερα μέρες πριν.
Κρατήστε όμως το εξής. Είναι μεγάλη η ευδαιμονία με την κλασική έννοια, τους σημερινούς καιρούς να συνομιλείς με καθαρά πρόσωπα και υγιή μυαλά νέων ανθρώπων. Αυτό έζησα στην πρώτη διάλεξη. Είναι δυστυχία να βλέπεις τις ένοχες φάτσες των μεγαλύτερων πάνω κάτω της γενιάς μου. Γιατί η ενοχή εκφράζετε με πολλές παθολογίες. Για τις ένοχες γενιές της μεταπολίτευσης μιλώ. Θέλει έναν Κάρολο Κουν του Θεάτρου για αυτό.
Δεύτερον. Αυτές τις συζητήσεις θα έπρεπε, είναι ο ρόλος τους, τους πληρώνουμε για αυτό, να τις οργανώνουν Υπουργοί. Παραδείγματος χάριν ο Βορίδης μια και είχαμε την συγκυρία των τοπικών εκλογών. Οι υποψήφιοι στους Δημοτικούς θεσμούς θέλουν εκπαίδευση, επιμόρφωση.
Να τις οργανώνει το Κοινοβούλιο, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας λόγω των γνωστών παρεμβάσεων είναι πολύ φτωχό, ανεπαρκές. Ας μην προχωρήσω στα Πανεπιστήμια. Δεν μπορώ να μην σημειώσω την παρουσία του Καθηγητού Δημήτρη Μπουραντά στην πρώτη διάλεξη παρόλο που οι διαλέξεις είναι για νέους ανθρώπους. Στο παρελθόν κάναμε μαζί στο Πανεπιστήμιο πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που έπρεπε να τα προβάλει η Δημόσια Τηλεόραση ως Εθνικό Πλούτο.
Χρόνια πριν συναντήθηκα με δύο κομματικούς αρχηγούς διαφορετικών απόψεων. Αυτό που μπορώ να κάνω τους είπα είναι να συμμετέχω σε συζητήσεις που οφείλετε να αναπτύξετε. Αν το έκαναν θα είχαν άλλο τέλος, μάλλον θα είχαν συνέχεια.
Είχαμε Δημοτικές και Περιφερειακές εκλογές βουβές, θεαθήναι, καυγάδες, καμιά ουσία και στο τέλος τραβηγμένη αναζήτηση, προσπάθεια σχηματισμού κομματικών φιλάθλων από τους αρχηγούς. Δεν έχουν ποια φιλάθλους. Πολλοί αρχηγοί μη αρχηγοί. Επτά νομίζω ότι είναι. Είχα προειδοποιήσει για αυτά. Έχω κάνει ένα εξαίρετο επιστημονικά κείμενο για τους “αρχηγούς” το 2009. Στο “Η Δολοφονία της Πολιτικής”
Τρίτον. Εσείς περιορίζεστε με την ερώτηση σας στα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως περισσότερο έντιμο διανοητικά και επιστημονικά να αναφερθούμε στα τον επτά κομμάτων. Όχι μόνο της PEPSI και COLA. Οι παθολογίες είναι όλων.
Το βιβλίο η Δολοφονία της Πολιτικής ξεχωρίζει επίσης Παγκοσμίως για την ανάδειξη των παθολογιών των λεγόμενων κομμάτων αλλά και την ανάδειξη των δρόμων της ίασης.
Μια όμως και επιμένετε στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που κράτησα ήταν η μη αποδοχή της υποψηφιότητας στον Δήμο Αθηνών του Ν. Φίλη. Γιατί με τις συνέργειες Φίλη και της κεμαλολάγνας – κεμαλοφασιστικής γιάφκας του ΚΚΚΚΑΣΟΡ, ο Υιός κλπ, μπορούσε να προκύψει κάποιο άγαλμα του προδρόμου του Χίτλερ, του Κεμάλ, στο κέντρο της Αθήνας. Ή με μία συνέργεια του με την οθωμανολάγνα γιάφκα των Σημίτη/Λιάκου μπορούσαμε να βρεθούμε με ένα άγαλμα του Αλί Πασά στα Γιάννενα. Γράφω για αυτά τα μορφώματα στο “Νέο Ανατολικό Ζήτημα – Το Τουρκικό Πρόβλημα Σήμερα – Η Ανθρωπιστική Ελλάδα”
Η Ελλάδα στην Αθήνα, τα Γιάννενα και την Θεσσαλονίκη θέλει Σύμβολα, Μνημεία Ζωής και όχι σύμβολα θανάτου. Τα σύμβολα θανάτου στην τοξική χωματερή της μεταπολίτευσης.
