Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΩΝΥΜΗ ΤΗΣ ΧΩΡΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΟΙ ΝΕΟΙ ΛΕΝΕ ΕΓΩ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ
(Κατά την δεύτερη διάλεξη μου στο κέντρο της Αθήνας. Μιλώντας σε νέους ανθρώπους)
Το θέμα της συνομιλίας μας είναι Πόλεων και Τόπου Παιδεία. Υπάρχει στην χώρα μια παιδεία για αυτό; Ένας καλλιεργημένος και έντιμος άνθρωπος λέει. ΟΧΙ
Υπάρχει ένας Βαλκανοτουρκικός τρόπος για αυτό όχι Ελληνικός. Η Ελλάδα όμως δεν είναι Βαλκανοτουρκία.
Έχουν οι εκπρόσωποι των θεσμών μια παιδεία των πόλεων; ΟΧΙ.
Τελευταίο παράδειγμα η εκτός τόπου και χρόνου αναφορά του νέου εκλεγμένου Δημάρχου Αθηνών για την Βασιλίσσης Όλγας.
Όπως ξέρετε το ΚΚΚΚΑΣΟΡ το ξέρω πολύ καλά. Δεν νομίζω ότι από εκεί μπορεί να προέλθει κάτι αληθινό και ουσιαστικό. Επί πλέον ας μην σας εμπαίζουν. Μηχανικός, Δικηγόρος, Συνταγματολόγος. Μιλώ στο “Η Δολοφονία της Πολιτικής” για αυτά. Θα είναι προσεχές θέμα διάλεξης μου εδώ.
Θα μπορούσε ο Πιερακάκης για την καλλιέργεια μιας παιδείας των πόλεων να προσφέρει αυτήν την σχολική χρονιά στους μαθητές και τους φοιτητές το βιβλίο του Μεγάλου Αντιοχέα, του Λιβάνιου για την πόλη του. Την ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ. Επίκαιρο σήμερα γιατί η περιοχή μετά τον σεισμό υφίσταται μία Πολεοκτονία. Το Τουρκικό Ισλάμ είναι πολεοκτόνο όπως το ονόμασα.
Όμως επειδή οι εκπρόσωποι είναι ανεπαρκείς αυτό μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την αδράνεια, την παραίτηση, τον χαβαλέ, την καταστροφικότητα, την αγανάκτηση εκ των υστέρων των νέων ανθρώπων; ΟΧΙ
Οι νέοι άνθρωποι οφείλουν να ανοίξουν σε όλη την χώρα μια συζήτηση για τους Τόπους, τις Πόλεις, το Κατοικείν.
Το Κατοικείν στην Ελλάδα είναι βάρβαρο όχι Ελληνικό γράφω.
Ατομικά πρώτα και συλλογικά στο επόμενο βήμα οι νέοι άνθρωποι πρέπει να πουν. Εγώ, εμείς θα το κάνουμε. Αυτό σημαίνει Πολίτης. Αυτό γράφει ο μεγάλος Καζαντζάκης.
Αυτό που κάνουμε εδώ ας γίνει ένα παράλληλο Τοπικό Πανεπιστήμιο σε κάθε πόλη. Αυτό δεν έκαναν οι προηγούμενες γενιές, τα λεγόμενα κινήματα, οι κομματικές νεολαίες. Ήταν οπισθοδρομικά, συντεχνιακά, αντιδραστικά, δεξιά γράφω. Παρ’ όλο που τραγουδούσαν αριστερά. Μερικοί έπαιζαν και φυσαρμόνικα όπως τους φωτογραφίζω στο “Ελληνική Πολιτική Παιδεία”
Διδαχθείτε από το δικό μου παράδειγμα.
Ακόμη λίγο, στην ηλικία σας περίπου, θα έκτιζα μια νέα πόλη στην Θράκη. Ψήφισε την πρότασή μου σύσσωμο με κάποιες μικρές εξαιρέσεις το Ελληνικό Κοινοβούλιο το 1997.
Ένας Μικρός, Λίγος την ακύρωσε, την απαγόρευσε. Ασχολούνταν με το χρηματιστήριο. Είναι τα τερατογόνα κύτταρα του ΚΚΚΚΑΣΟΡ πού έλεγα πριν.
Έχει σημασία για τις σχολές Πολιτικών Επιστημών, Κοινωνιολογίας, Αρχιτεκτονικής, τις Αναπτυξιακές Σχολές το πως ύφανα την ιδέα μου.
Άνοιξα τον διάλογο για την νέα πόλη, Εθνικά, Ευρωπαϊκά, Παγκόσμια. Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο. Δεν είχα χρήματα, δεν ήμουν μισθωτός για αυτό, δεν είχα χρηματοδοτήσεις. Είχα καθαρές ιδέες, πολιτική επάρκεια και αρετή. Όλο αυτό αποτελεί θέμα για ένα σοβαρό διδακτορικό. Όχι τα γνωστά πληθωριστικά της σειράς. Γεμίσαμε δόκτορες. Παλιά ήταν οι Πρόεδροι.
Μίλησα σε πολύ σοβαρά ξένα Πολυτεχνεία. Μόνο στις εδώ καταστροφικές συντεχνίες των μουντζούρηδων δεν προσεκλήθη. Υπήρξε μια εξαίρεση μετά.
Εσείς μπορεί να κάνετε περισσότερα από εμένα. Για να έχει και νόημα η ζωή σας.
Να μην είσθε μια φαληρημένη, άγονη γενιά όπως οι παρελθούσες.
Δέστε το επόμενο θέμα της συνομιλίας μας. “Πως Οικοδομούμαι ένα Ποιοτικό Τοπικό Τουριστικό Σύστημα Η Περίπτωση των Ελληνικών Τόπων” Είναι επίσης ζήτημα Τόπου, Χωρογραφίας.
Διαφορετικά η αντίδραση περιορίζεται στην πετσέτα.
Η Πολιτική σήμερα είναι συνώνυμη της Χωρογραφίας.
Στην επόμενη συνάντηση μας λοιπόν περισσότερα.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Αιξωνή, Νοέμβριος 23
.jpg)
