Πρέπει να ομολογήσω ότι η
επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα με τις κόρες του στην φυλακή του Νέλσον Μαντέλα
στο νησί Ρόμπεν με συγκίνησε. Μου προκάλεσε επίσης μνήμες πολυετών αγώνων για
τα δικαιώματα των Λαών στην Αφρική, την Μικρά Ασία, την Νότια Αμερική, την
Ασία. Οι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Γαλλία, την Ευρώπη έχουν να
διδαχθούν πολλά από αυτούς τους αγώνες και την διανοητική αναζήτηση μιας ομάδας
Ευρωπαίων, Αμερικανών Βορείων και Νοτίων
Ανθρωπιστών. Είμαι υπερήφανος που ήμουν μαζί τους. Ξεκινώντας από τον
ιδρυτή της Διεθνούς Ένωσης και του Διαρκούς Δικαστηρίου των Λαών Λέλιο Μπάσο.
Ήταν ένας Δάσκαλος μου. Συνεχίζοντας το έργο του τού αφιέρωσα το βιβλίο «Aspects of the New Eastern Question». Μόνο ο τίτλος του
δηλώνει ένα διαφορετικό διάβασμα της περιοχής σήμερα.
Η επίσκεψη Ομπάμα προκάλεσε
ταυτόχρονα συγκρίσεις των Πολιτικών των Η.Π.Α. αλλά και της Ε.Ε. (της υπεύθυνης
Αγγλίδας κυρίας) προς το Νότιο Αφρικανικό Απαρτχάιντ από την μια μεριά και το
Τουρκικό μοντέλο από την άλλη.
Από την αρχή της όχι εύκολης
προσπάθειας μου να μεταφέρω τα Ιδανικά του Διεθνισμού από το Αιγαίο μέχρι το
Αραράτ και τα Ελληνόφωνα ποτάμια του Τίγρη και του Ευφράτη διαπίστωσα ότι το
Τουρκικό μοντέλο ήταν πολύ περισσότερο βάρβαρο από το Απαρτχάιντ[1].
Ήταν γενοκτονικό. Παρ’ όλη την αποκρουστικότητα της η βαρβαρότητα αυτή γίνεται
αποδεκτή, νομιμοποιείται και στηρίζεται ακόμη και σήμερα από τις Η.Π.Α. και την
Ε.Ε. για γεωπολιτικούς λόγους. Όχι μόνο δεν εγκατέλειψαν τα παλιά
αποικιοκρατικά βίτσια τους που στήριξαν, συμμετείχαν στις γενοκτονίες ιστορικών
λαών, αλλά τα επαναφέρουν. Για αυτό ο Διεθνισμός και η Επιστημονική Έρευνα για
αυτήν την περιοχή απαγορεύονταν. Εξ’ ου και ο κυνισμός κα η αλητεία του
«συνωστίζονταν».
Αυτή η χρόνια γεωπολιτική
ανηθικότητα τύφλωσε τόσο πολύ την Αμερικανική Αντμινιστρέισον, τα think tank, τον ίδιο τον Πρόεδρο
ώστε στην πρώτη ομιλία του στην Άγκυρα χρόνια πριν, αναφέρθηκε σε δυσεύρετες
σχέσεις των πατέρων της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας με τους Οθωμανούς Σουλτάνους.
Ο Ουάσιγκτον και οι άλλοι από τους τάφους τους δεν θα αισθάνθηκαν καλά. Ακόμη
και χάριν της Διπλωματίας θα μπορούσε
να πει κάτι άλλο, θα σκέφθηκαν.
Δεν πέρασαν πολλά χρόνια και ο
Κόσμος ανακάλυψε στα βουνά, στα Γκούλακ και τελευταία στις πλατείες ότι το τόσο
προβεβλημένο Τουρκικό μοντέλο ήταν το σύνηθες πέρασμα από τους Γκρίζους στους
Πράσινους Σουλτάνους. Από την μια Ανατολίτικη κουτοπονηριά και βαρβαρότητα στην
άλλη.
Ακόμη και οι εμπνευστές και οι
διαφημιστές του μοντέλου για να μην εκτίθενται πολύ άρχισαν να παίρνουν
αποστάσεις από αυτό. Μόνο οι Δεξιοί – Αριστεροί followers τους στην μη Αθήνα επιμένουν
να το υπερασπίζουν. Για πολλούς εύκολα ερμηνεύσιμους λόγους, «οι εγχώριοι» και
«οι εγχώριες», συνήθως πέφτουν με τα μπούνια, στα φλερτ τους με τον Γκρίζο ή
Πράσινο φασισμό και ρατσισμό. Παράξενοι τύποι. Τελευταία πολλές γυναίκες.
Αν κρίνει κανείς από τις
ενθουσιώδεις γυναικείες Βουλευτικές συμμετοχές στην παρουσίαση της Αγιογραφίας
(βιβλίου) του ποδοσφαιριστή, Νταή από το Κασίμ Πασαλί στην μη Αθήνα, στην Ν.Δ,
το ΚΚΚΑΣΟΡ, στον ΣΥΡΙΖΑ και την γνωστή ΔΗΜΑΡ θα είχαμε σήμερα γυναικεία ρεύματα
με φερετζέ. Ήταν οι κινητοποιήσεις στις πλατείες της Μικράς Ασίας που
σταμάτησαν την ανάπτυξη αυτών των ρευμάτων.
Είχαμε πριν Κεμαλοφασιστικά
ρεύματα, γιάφκες με πρώτη την Ε.Γ.Ε.. Αυτά συμβαίνουν ως γνωστόν στις πολύ
ελεγχόμενες Επαρχίες της Αυτοκρατορίας.
Εκεί εκδηλώνεται εύκολα το
κωμικό, το ελαφρό και το ανήθικο στοιχείο.
Οι εξελίξεις όμως αποκάλυψαν τις
μεγάλες αδυναμίες της ίδιας της Αυτοκρατορίας, της Αντμινιστρέισον και των καλά
πληρωμένων αλλά όχι επαρκών think tank
της. Πριν αλέκτωρ λαλήσει δικαιώθηκε η επιστολή[2]
μου προς τον εδώ Πρέσβη των Η.Π.Α. μετά την περιπέτεια μου στο Σικάγο του
Ομπάμα το 2008. Είναι χρήσιμο να την ξαναδιαβάσουν. Θα τους κάνει καλό.
Για αυτό κατά την επόμενη
επίσκεψη του ο Πρόεδρος Ομπάμα διακατεχόμενος από την ίδια φόρτιση και
συγκίνηση που ήταν έκδηλη στο νησί Ρόμπεν οφείλει να επισκεφθεί την Καλόλυμνο,
το Ίμραλι. Τον φυλακισμένο Νέλσον Μαντέλα των Ιθαγενών, των «Μαύρων» της Μικράς
Ασίας, τον Αμπτουλάχ Οτσαλάν. Να κλείσει μια ντροπή του Πλανήτη. Να ανοίξει ο
δρόμος για την επιστροφή της Humanitas
στην Μικρά Ασία όπως έλεγε ο Κικέρων, ο Μέγας Βασίλειος, ο Γρηγόριος ο
Νανζιανζηνός, ο Γρηγόριος ο Νύσης και ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος. Δεν νομίζω
ότι τους ξέρουν τα Βόρειο
Αμερικανικά αλλά και τα αυτά των
Βρυξελών, της Κομισιόν, think tank.
Έτσι και εγώ της σχολής των
μεγάλων ανθρωπιστών που μνημόνευσα πριν θα μπορώ να επισκεφθώ την Τραπεζούντα,
την Σάντα, την Κωνσταντινούπολη, το Nermout Dag[3] του Αντίοχου και το Υψηλάντη στις Η.Π.Α.. Το όνομα που
έδωσαν στην Πόλη τους οι κάτοικοι της για να τιμήσουν τον φυλακισμένο τότε από
τους Αυστριακούς Αλέξανδρο Υψηλάντη. Τον Μπολιβάρ των Βαλκανίων.
Η αντμινιστρέισον και τα φτωχά,
επιπόλαια και εφήμερα Think Tank
της θα διδαχθούν ότι οι αναφορές ιδανικών και το φαντασιακό των Πατέρων της
Αμερικανικής Ανεξαρτησίας, του Αμερικανικού λαού στην πορεία συγκρότησης του ως
Έθνος[4]
βρίσκονταν σε περισσότερο ιστορικές ελκυστικές ευγενείς σφαίρες και όχι στους
βάρβαρους Οθωμανούς Σουλτάνους και Στρατηγούς.
Για αυτό η Αμερική στην
Αρχιτεκτονική της είναι Νεοκλασική .
Η μη Ελλάδα δεν είναι πλέον και
πρέπει να γίνει.
Θα την ξανακάνουμε. Όπως οι
Αγωνιστές της Παλιγγενεσίας 200 χρόνια πριν.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολογία Μιχάλη Χαραλαμπίδη
