Δεν
μπορεί να ερμηνεύσει κανείς αυτά που συμβαίνουν στη χώρα αν δεν έχει γνώση της
ιδιαίτερης φύσης και του ιδιαίτερου χαρακτήρα του κράτους. Αυτό που η
νοτιοαμερικανική κοινωνιολογία ονομάζει περιφερειακό, δορυφορικό κράτος. Τα
φαινόμενα των Γιωργάκη, Ρεπούση, Φίλη είναι εκφράσεις των μηχανισμών του βαθέως
δορυφορικού κράτους. Της νεοεθνικοφροσύνης όπως το ονόμασα. Ποιά αριστερά,
ποιά κεντροαριστερά, ποιά
σοσιαλδημοκρατία, κλπ. Πρόκειται για κλασικές περιπτώσεις νεοεθνικοφρόνων. Στο
« Ελληνική Πολιτική Παιδεία » αναλύω αυτόν τον όρο.
Σε μία άλλη κυρίαρχη χώρα θα είχε
συγκροτηθεί εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τις δράσεις τους.
Μία ομάδα αξιοπρεπών κοινοβουλευτικών,
πρέπει να ζητήσει σήμερα την συγκρότησή της. Να εξετάσει πώς γράφτηκε το βιβλίο
του «συνωστίζονταν». Σαν να λέμε «συνωστίζονταν στο Άουσβιτς». Ποιος έγραψε το
πρώτο κείμενο του Φίλη στην Αυγή; Σε αυτά πρέπει να προστεθεί το σχέδιο «οι
δρόμοι των ληστών και των εγκληματιών του Αλή Πασά», έτσι τους ονόμασα, που
εμφανίστηκε στα Ιωάννινα.
Ποιοι μηχανισμοί του βαθέως κράτους τα
προώθησαν;
Κοιτάξτε: ο Γεώργιος Παπαδόπουλος νόθευε τις
βενζίνες των αυτοκινήτων στο στρατόπεδο της Ορεστιάδας την δεκαετία του ’60. Η
πολιτιστική χούντα της μεταπολίτευσης νόθευε την ελληνική ιστορία, την ταυτότητα,
τις πολιτιστικές και αισθητικές σταθερές και τις ηθικές μας αξίες.
