ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΔΑ

 

ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΑΔΑ

Διαβάζω σε κύριο άρθρο κεντρικής εφημερίδας και του Διευθυντή της. “Το πολιτικό σύστημα εκμεταλλεύονταν τα κρατικά λιμάνια μόνο για να διορίζει μέλη Δ.Σ. και εργαζόμενους”.

Πρόκειται για κακή δημοσιογραφία. Ένα είδος παραπληροφόρησης, face news το 2022. Γιατί αυτή είναι η μία πλευρά.

Η άλλη είναι ότι η δική μου πολιτική, διανοητική διαδρομή, ταυτότητα και αναπτυξιακή πρόταση για την χώρα επί δεκαετίες επικεντρώνονταν στα λιμάνια.

Διεθνή Σχολή έκανα αλλά οι εγχώριοι συνομιλητές απουσίαζαν.

Όταν μάλιστα αναδείκνυα αυτό το σχέδιο δεχόμουν άνανδρες επιθέσεις από τους σημερινούς φιλολιμανικούς δημοσιογράφους.

Όταν αυτό αποσιωπάται, υποβαθμίζεται, ευτελίζεται, καταστρέφεται η πολιτική και διανοητική δημόσια σφαίρα.

Για τον ρόλο των λιμανιών στην Ελληνική ανάπτυξη αλλά και τον ρόλο των δημοσιογράφων και των “Μ.Μ.Ε.” την σκοτεινή αυτή περίοδο στα “Νέα Αναπτυξιακή Παιδεία η Ανάκτηση του Ελληνικού Τρόπου” - “ Η Δολοφονία της Πολιτικής Ο Μεταπολιτευτικός Εκφυλισμός της Το Δικό μου Εγκώμιο στην Πολιτική”

Μαθήματα υπεράσπισης της πολιτικής μας μνήμης, της αληθινής πολιτικής, της δημόσιας σφαίρας και των θεσμών.

Για να είμαστε Ελλάδα δηλαδή όχι τουρκοβαλκάνια.

ΑΡΚΕΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΣΚΟΥΡΟ ΦΙΛΜ

Το Κυριάκο δώστα όλα και το Αλέξη δώστα όλα το πλήρωσε η χώρα. Όπως και το λεφτά υπάρχουν του ΚΚΚΑΣΟΡ. Δεν χρειάζεται να τα ξαναπληρώσει.

Ορισμένοι βέβαια, οι υπεύθυνοι δεν πλήρωσαν τίποτα.

Το Δημόσιο ερώτημα σήμερα είναι. Πολιτικοί, εργοδότες, εργαζόμενοι, συνδικάτα, Περιφέρειες, έχετε κάτι γόνιμο και σοβαρό να προτείνεται; Στο παρελθόν δεν το κάνατε. Δεν άκουσα για το σήμερα και το αύριο μια παραγωγική λογική, οπτική και πρόταση από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης.

Ένας ποιοτικός, δίκαιος, πολιτικός, αναπτυξιακός εργασιακός κύκλος, είναι το ζητούμενο για την Πόλη. Ιδιαίτερα τις αδικημένες από τον εγωισμό των παλιών, νέες γενιές και τις υποανάπτυκτες περιφέρειες της χώρας.

Παρατηρεί κανείς ότι κρατιστές και νεοφιλελεύθεροι δεν διδάχθηκαν τίποτε από το ένοχο παρελθόν τους. Στο “Ελληνική Πολιτική Παιδεία Η Πολιτική ως Ανώτερη Τέχνη”

Αρκετά όμως με αυτό το παλιό, φθαρμένο σκούρο φιλμ.

Όταν οι δυναμικές της χώρας εξακολουθούν να είναι μεγάλες. Αυτό υποστηρίζω δεκαετίες τώρα.

Η αξιολόγησή σας είναι αρνητική και ο θόρυβος, τα πυροτεχνήματα, οι κραυγές και οι ψίθυροι δεν την καλύπτουν.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Αιξωνή, Νοέμβριος 22